Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Side 22

‘22
mtarstað, {)ví t:kki er að neinu teljaiuli, {>ó um lit-
iim tíma ætti að lieita að tvær væru á Búðum oa;
aðrar tvær í Olafsvik; nú erutvær sölubi'iðir á Búð-
um, ein í Ólafsvík, í Stykkishólmi eru tvær teljandi,
að Grundarfirði sitja tveir borgarar. I Barðastraml-
arsýslu voru fyrrum þessir tveir verzlunarstaðir: Vatn-
eyri eður Patreksfjörður og Bildudalur, og ekki neina
ein sölubúð á hvorum þeirra, og svo er enn; þriðji
verzlunarstaðurinn var settur að Flatey árið 1777 og
var þar siðan ein sölubúð, þángaðtil önnur bættist
við árið 1843. I Isafjarðarsýslu voru fyrst tveir
verzlunarstaðir, á ]>ingeyri við Dýrafjörð með einni
s.ölubúð, og á Isafirði með tveimur. Á Isafirði voru
öndverðlega á öld þessari þrjár sölubúðir, og má
kalla að svo sé nú orðið aptar, þegar telja skal
sölubúð þá, er borgari nokkurr liefir þar nýlega
rei‘ + Á fyrsta fjórðúngi aldar þessarar reis upp kaup-
staður á Flateyri við Onundarfjörð, og þótti liann all-
álitlegur, meðan Friðrik kaupstjóri Svendson sat
þar; fer nú öllu miður, síðan verzlunarstaður þessi
leið að inestu undir lok. I Strandasýslu er einn
verzlunarstaður gamall, með einni sölubúð, og er
liann bæði nefiulur Kúvikur og lleykjarfjörður; vænt-
uin vér nú, að brátt muni annar verzlunarstaður rísa
upp að Borðeyri við Hrútafjörð1. Lausakaupmenn
frá Danmörku liafa optastnær, þó ekki ávallt, nú nær
því i 30 ár, komið á liverju suinri á hafnir allra þess-
ara kaupstaða. $að þykir fullreynt, að lausakaup
menn þessir bæti töluvert verðlag á vörum, eru og
öll likindi til þess, því annars feingju ei farmenu
þessir verzlað vöru sinni, einsog fastakaupinaður-
inn, sem fyrir er heima, nieðan hann helir sörnu
vörur að selja og kaupa fyrir; og svo hefir Islend-
I) Sjá Alþ. Tíft. 18(5 bls. 122.