Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Blaðsíða 39

liiiiu nyrfira iimilæminu os; fokk emliætlifi (i árum
eptir [)af» að Bachmaiin fekk liih syðra; var liaim
[)ar læknir um 40 ár, og gegiuli liaim embætti sínu
meS atorku mikilli, og vilaði ahlrei fyrir ser, [>egar
á þurfti af) lialila, af) takast örfmgar ferfiir á lienilur
um umilæmi sittT. *Ept.ir haim kom Hvítsteimi,
þóttu þá mikil umskipti á orfiin, var liann afi öllu
ólíkur Jóni; liann var ilanskur að ætt, sællífur og
værukær mjög, sat liami jafnan lieiina og ferðaðist
aldrei, uröu því næsta lítil not aö lækníngum hans.
Ilvítsteinn lézt lier, og varö liann eingum harm-
ilauði; fekk þá embættiö Páll^orbergsso n, hugöu
íiieiin gott til komu hans, því orðrómur sá fór af
lioiium, aö liaiin væri prýði stettar sinnar og Ijúf-
nieuiii liið mesta, en hann ilrukknaöi 1831 á hinni
-fyrstu ferö siimi um umilæmiö; kom jiá í haus stað
ári síöar Jón Jæknir O'ginundsson íslenzkur aö
ætt, eirði liann ílla veru sinni her, og áttu Vestfirð-
ir ekki viö skap lians, emla var liann uppalinn í
Daninörku, fór því þángaö nptir tveggja ára dvöl.
Voriö 1S36 fluttist liingaö læknir sá, er Jensen er
kallaöur, maður ófær til ferðalags fyrir fitu sakir,
enila hefir liann verið lángþaulsætnastur lieima; inælt
er, aö liann liafi nú feingiö lausn frá embætti þessu,
og tjást niargir fúsir á aö óska honum því greiöleg-
ri burtfarar, sem liana bar síöar aö, þó að menn viti
ekki hvað viötekur, þar sagt er, a"ð einhverr dansk-
urinn eigi aö setjast í sæti hans.
jtannig hefir þá háttaö veriö læknaskipan í fjórð-
úngi þessmn, og iná glöggt sjá, hvílík brögð hafi
veriö aö læknisleysinu, því fullyrða má, aö líaröa-
strandar og Stranda-sýslur se að öllu læknalausar,
og eru til þess næg rök það, að í undanfarin 30 ár
--------------------—77-----------------------------
t) .léii iæknir iló 181(5. •