Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 53

ast á af) mjólka nema leifar lainbanna; [ivi annars
spillir inaður lömbinn fyrir sjálfuni ser og fjárbragð-
inu á eptir.
12) Eingan skal eg eggja á stíanir, {ió þær tíðk-
ist viða til óheilla og skaða; svíkja þær beit af án-
um, en svipta lömb mjólkinni, og það lángt yfir hóf,
þar sem nirílar eiga lilut. að máli, eður neyð rek-
ur eptir.
13) 3>egar lömbin eru niánaðargömul, má færa
þau frá ánum; er þá, ef til vill, betra að stía viku-
tíma fyrir fráfæruna , og nijólka þá annað júfrið frá
lömbunum, svo þeiin bregði þess minna við. "þegar
er lömb eru frá ánum tekin, skal reka þau í góða
haga, og sitja þar bjá þeim, þángað til þau spekjast,
en aldrei lialda þeim lieima á bóli með andstyggi-
legum góflum eður ginkeflum.
14) Vanda ber kvíastæði, svo hvorki standi í þeim
vatn, né stórgrýti komi upp úr gólfinu; líka þarf að
liafa nákvæman athuga á, að mjaltakonur misþyrmi
ekki ánum, þó þær láti illa.
15) A því ríður næsta mjög, að kvífé sé vel til
liaga haldið, og þar, sein þeir eru beztir; er það
optast nær fjærst bæum og til fjalla. Brúkaðu þyí
selstöðu, og lát sitja hjá fénu, fáir þú þvi með nokk-
ru móti viðkomið. Semur þú þig þá að liáttum for-
feðra vorra, einsog sögur og selstæði sanna, og
mun þér það að góðu verða, þó ervitt þyki. Gæta
þarftu þess, að lijásetumaður sé dyggur og láti féð
liafa nægilegt. sjálfræði, en liuappsitji það hvorki né
Imekki því að óþörfu, og láti aldrei koma stygð að
því, fyrr en seinast, þá hann rekur það heim.
16) Eg hýst, við, að þér þyki hjástöður á vetruin,
og hjáseta á sumruin, vera fólkskýlft og verkatöf,
en liorfðu ekki í slíkt; því livorki sjálfur þú eða
nokkurt annað bjú þitt er þarfara búi þinu, en dygg-