Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Qupperneq 118

118
og hinn tryggasti; urðu margir lieldri ineun trygða-
vinir hans, og varð honum aö því yndi og styrkur
i ellinni. llann skrifaöist <á viö marga læröa menn
sér til ánægju og fróöleiks, og fékk hjá {reim bæk-
ur að láni k En {>aö voru ei aö eins lieldri menn, er
hann naut viröíngar og vinfeingis af, heldur mátti svo
að orði kveða, að hann væri hugljúfi hvers manns, voru
þaö margir bændamenn, sveitúngar hans, hjú ogfóstur-
börn *, er untu honum hugástar, og liélzt það alla æti.
Jess er áður getið, hve kappsainlega Bjarni
hafi lagt sig eptir iærdómi og mentun strax frá æsku-
árum, og skal núgeta, hve lángt hann komstíþeim
af eigin ramleik. Hiö fyrsta, sem hann byrjaöi á,
var Edda, sem hann, svo að segja, kunni utan aö,
og gat heimfært upp á önnur skáldskaparrit. Danska
túngu skildi hann mæta vel. Uin fertugsaldur var
liann kominn svo lángt í þýzku máli, að liann gat
viðstöðulítið i lestri snúið þýzku á danska túngu.
]>á tók hann að leggja sig eptir enskri túngu, og
las til þess enska hiflíu aptur og aptur, gat hann
þannig komizt niður í skilníngi málsins, {)ó að hann
gæti ekki numið framburöinn 1 2 3.
1) Meðal vina sinna taldi Bjarni sál. kaupstjóra G. Schevíng,
kanpmann E. Iiuld, kaupmannsfulltrúa Boga Benedictsen,
kaupraennina Jóhnsen og A. 0. Thorlacius og prófast O.
Sívertsen; en þeir er hann i lærdóms og fróðleiks skyni skrif-
aðist á við, voru prófastarnir Jón Orrasson og Sigurður Jóns-
son, og prestarnir Gisli Einarsson, Eyólfur Kolheinsen, Jón
Sigurðsson, Jón Vestmann og Páll Hjálinarsson, og fleiri.
2) Fósturhörn Bjarna sál. og Sigríðar voru meðal annara
hróðursynir hans tveir, Eiríkur og Jón að nafni, er báðir dóu
hjá honura fulltíða menn, og dótturdætur hennar tvær, Sigiíður
og Rannveig.
3) Árið 1830 kom undir Sigluneshlíðar enskt skip, er leitaði
eptir hafís; var þar einginn innan horðs, sem skildi dönsku eða