Bóndi - 28.02.1851, Page 4
36
rlraga við f>au gjöf þegar komið er frarn untlir ftorraiok, og
einkuni má f)á fara að gefa fbeim ijettara liey en framan af
vetri; og er f>að betra að gefa þeiin lieltlur Ijettara hey, en
nokkurn vegin eins mikið og áður, heldur en að draga svo
við þau gjöfina, að þau verði mjög kviðdregin. Sjeu geml-
ingar vel feitir og kviðgóðir í miðgóu, þá þola þeir úr þvi
beit á við fullorðna sauði. J»að skyldu menn varast, að láta
lambgimbrar lembast, nema ef það væri einstakt afbragð í
snjóasveitum, þar sem lömbum er kappgefið inni allan vetur-
inn og fram untlir gróindi á vrnrum, og má þó fullyrða, að
þær verði aldrei aldar svo vel, að það standi þeiin ekki mjög
fyrir framförum, að lembast á fyrsta ári. Sjeu gemlingar þeir,
sem eiga að verða sauðarefni, í vel góðu standi í niiðgóu, þá
er betra að gefa þeini lieldur slæmt og Ijett bey úr því, bæði
til að venja þá við að jeta hið lakara heyiö og til að hafa þá
kviðgóða að vorinu, hregöur þeim þá minna við veturinn eptir.
Jað er annars enginn skaði, þó gehlfje sje fremur orðið hold-
grannt í gróindum á vorin, sje það vel þróttgott og liafi mikinn
kvið, því þá tekur það mikið betur sumarbatanuin heldur en ef
það er mjög feitt og kviðlítið í gróindum.
Jess skulu menn gæta um húslamba, sein önnur fjárhús,
að þau sjeu hvorki ofblaut nje ofmylsnuð; líka skulu menn
láta sjer annt um að lömb slæði sem minnst heyinu, því
slíkt er bæði lieyspillir og lýsir óftrifnaði, að láta sjást liey
til muna niðri í krónum, og þau stráin, sem ekki veröur hjá
komizt að niður slæðist, skulu menn vandlega tína upp úr
krónum áður en úr húsinu er farið, svo ekki setjist heyrusl
eða mor í ullina, auk þess skulu inenn raka húsin vandlega
á degi liverjum með þjetttindaðri hrífu. Bæði tii þess aö fjeð
slæði siður heyinu og líka svo það stökkvi ekki upp í garðan,
þá tað hækkar í húsum, hafa menn garðabönd úr mjóum spír-
um, og er bezt að festa þeim með því að negla yfir þau á
garðastoðirnar ólarsliður, svo ekki þurfi að reka í gegnum þau
járnnagla. Frá garðastokk upp að garðabandi hafa inenn vana-
lega hjer um bil langspönn. Ileyið skulu menn hrista vel og
vandlega handa lömbuin og öllum fóðurpeningi, hæði svo það
jetist betur, og líka er hætt við, sje liey miglað en illa hrist,
að það olli skepnum bæði lungnaveiki og ýmsra annara inn-
vortis kvilla.
(Framhaldið síðar).