Hirðir - 30.07.1860, Blaðsíða 7

87
felli, til a& skoSa fjeb, og fundu þeir 5 kindur „meíi megnum kiá&a,
en 10 meb nokkrum ldába; og ýmsar meb hreistri". þeir, sem rek-
ib höfbu fjeb, voru Arni Bjarnason, bóndi á Stakkavík, og ísleifur
Olafssou, bóndi á Hlíb. Meb brjefx dagsettu 26. dag jnnímánabar
ritabi stiptamtmabur sýslumanninum í Arnessýslu til, og baub bon-
nm ab rannsaka málib, og befja síban lögsókn á móti hlutabeigend-
um, til ábyrgbar og xitláta, ef sýslumanni þœtti ástœba til, er málib
væri prófab. þctta brjef fjekk sýslumaburinn hinn 3. dag júlímán-
abar, og brá þegar vib samdœgurs og fór út í Selvog, og hóf þar
daginn eptir rannsókn yfir þeim, sem rekib höfbu fjeb. Fyrir rjett-
inunx skýrbi Arni Bjarnason svo frá, ab sjera þórbur iiefbi í önd-
verbuni júnímánubi bebib sig ab vakta fje sitt fyrst um sinn, en
eigi sumarlangt, eins og presturinn haíbi sagt, og Iiefbi prestur gefib
honum í skyn, ab hann mundi geta fengib rekstrarleyfib, en eigi kvebib
neitt á um þab, ab Arni skyldi halda því, til þess prestur gjörbi honuin
bob; en kunnugt hafi honum verib um rekstrarbann þab, sem stipt-
amtmabur hafbi álagt; og eins hafi hann fengib njósn af því, ábur
en hann fór meb fjeb, ab umsjónarmenn voru skipabir yfir fjeb, og
hverjir þab voru. Isleifur Olafsson játabi, ab hann hefbi lofab sjera
t>órbi, ab reka fjeb subur rneb Arna, „þegar þab yrbi rekib". Ilon-
um hafi og verib kunnugt um rekstrarbannib á fjenu. Hvoruguin
þessara manna hafbi sjera þórbur borgab fyrirhöfn þeirra vib fjeb;
en í vor hafbi hann gefib Arna 2 ær og 1 gemling, en Isleifi á meb
tveimur lömbuin.
Daginn eptir rannsókn þessa kvab sýslumabur þegar upp dóm
yfir þessuin mönnum, og dœmdi hann Arna til ab greiba 15 rdd. í
fátœkrasjób Selvogshrepps, en Isleif til ab greiba lOrdd., og svo
skyldu þeir greiba í sameiningu allan málskostnab. Dómi þessnm
kvábust hinir ákærbu ætla ab una; en hitt er eptir ab vita, hvort
stiptamtmaburinn ætlarsjer ab una vib hann; eba hvort lionum þykir
málib svo Ijóslega skýrt, ab einskis þurfi framar vib. í vorum aug-
um er mál þetta næsta tortryggilegt enn; vjer skiljum alls eigi í því,
ab umkomulítill bóndi einn hafi rábizt í, ab reka fjeb þvert ofan í
bann stiptamtmannsins, sem honum var kunnugt, án þess hann hefbi
verib hvattur til þess af öbrum; og svo þessar fjárgjafir prestsins
til þeirra, einkum Isleifs, einungis fyrir loforbib, ab hjálpa Arna til,
ab reka fjeb; og svo ber þennan rekstur ab, undir eins og skipunin
kemur í Selvoginn til manna þeirra, sem stiptamtmabur hefur sett
til ab gæta fjárins. Þetta virbist sannlega allt undarlegt, þótt eigi