Kristileg smárit handa Íslendingum - 01.01.1866, Síða 3

3
hvað maðurinn ællast til af sjálfum sér, heldur en hvað
liann ætlast til af öðrum; þó kenningin sé fögur, getur
þó sá, sem heyrir liana eða les, sjaldan sagt með vissu,
livort sá, sem flytur hana, ætlist til eins mikils afsjálf-
um sér, eins og liann með hinni fögru kenningu heimt-
ar af öðrum; eigi því annaðhvort að vanta, þá máfull-
yrða, að gott dæmi, án fagrar kenningar, getur ávallt
gjört mikil not, en góð kenning, sem ekki á að styðj-
ast við gott eptirdæmi, verður oplast árangursminni en
annars, eða jafnvel árangurslaus.
Hvernig geta foreldrar og húsbændur búist við, að
börn sín eða hjú temji sér þær dyggðir, sem þau ekki
verða vör við, að foreldrarnir og húsbændurnir elski í
lijörtunum, þvi síður, að þeir sýni þær í verkinu;
geturðu búist við, að barn þitl varist Ijótan munnsöfuuð,
ef þú sjálfur ert óvandur í orðum, og heflr að jafnaði
ljótt orðbragð; ef þú sjálfur ert hirðulítill, semhúsbóndi
eða húsmóðir, þá geturðu ekki með sanngirni búist við,
að börn þínoglijúséu betri en sjálfur þú; þær dyggðir
sem þú ætlast til af öðrum, verður þú fyrst að sýua
sjálfur, og það ekki við eitt, heldur við öll tækifæri og
í öllum kringumstæðum lífsins.
l’ú verður, sem faðir eða móðir eða yfirboðari, að
elska þá, sem þér eru undirgefnir, og auðsýtta það
með dæmi þínu, áður en þú getur ætlast til, að þcir
elski þig; þú getur áminnt og ávitað, þú getur, ef lil
vill, lálið hlýða þér, en sanna hlýðni, sem ekki er þræls-
ótti, færðu einungis nteð því, að ganga á undan öðrum
með dæmi þinu, og sýna þeim með því, að þú elskir
þá. Með dæmi þínu getur þú jafnvel kennt börnum
þínum, hjúum og undirmönnutn góða siði og mannkosti,
þó þú kcnnir þá ekki með orðunum; þú niátt ætlast