Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1867, Blaðsíða 6

6
leggja dóm á guðs verk! Yér æltum að vegsama
drottinn með auðmjúku og öruggu trúnaðartrausti og
undirgefni undir hans vilja; með þolinmæði ættum
vér að bíða eptir hinum fyrirheitna tíma, þá trúin verð-
ur að skoðtm. Og hver er það, sem ávarpar oss með
þessum orðum: «nú skilur þú ekki það sem eg gjöri«?.
I'að er hann, sem dó fyrir oss og sem nú lifir fyrir
oss. Æ, vor blessaði frelsari! Í’ú gjörir margt og mikið,
sem vér í blindni vorri helzt vildum, að væri ógjört;
en hér eptir viljum vér fulikomlega trúa því og.treysta,
að allt, sem þú lætur oss að höndum bera, að jafnvel
hin þyngsta byrði, sem þér þóknast að leggja oss á
herðar, er vottur um þína eilífu og óendanlegu elsku.
Ilinu megin grafarinnar verður það svnt og opinberað,
að það var allt nauðsynlegt og að ekkert minna og ekk-
ert annað hefði verið einhlítt.
5. Vor himneski faðir vegsamast.
Minnstu þessara Jesú orða hjá Jóhannesi 15, 8:
»Með því vegsamast faðir minn, að þér berið mikinn
ávöxt«.
I’egar þú hugsar um guðs óendanlegu elsku, kem-
ur þér þá ekki til hugar, hvernig þú eigir að sýna
honum þakklæti þitt, sem hefir gjört svo vel til þín?
Æ, vér getum ekki endurgoldið hans velgjörninga, og
vor beztu verk geta eins lítið aukið hans dýrð, eins
og einn valnsdropi getur aukið hinn mikla veraldarsjó.
Hversu dásamleg er þá sú hugsun, að hann, sem elskar
auðmjúkan og sundurkraminn anda, fyrirlítur ekki mitt
veika og ófullkomna bænarkvak, né þá lofsönga, sem
leita upp til hans úr djúpi sálar minnar; því að »með
því vegsamast faðir minn, að þér berið mikinn ávöxt».
Kristni maðurl Ber þú ávöxt í víngarði drottins?