Alþýðublaðið - 15.03.1960, Blaðsíða 8

s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
1
s
s
s
s
s
s
ma^ur
EINN af foringjum
negranna í Ameríku í
baráttu þeirra fyrir
jafnrétti hvítra manna
og svartra er baptista-
presturinn Martin Lut
her King. Hann hélt
ræðu á dögunum, sem
ekki hefði verið í frá
sögur færandi, ef hann
hSefði ekki endað orð
sín á þennan snilldar-
lega hátt:
„Leyfi til að giftast
hvítum konum er alls
ekki lokatakmark
negra í frelsisbaráttu
þeirra. Nei, hin æðsta
ósk er að verða bróðir
hvíta mannsins, —
ekki mágur hans!“
Á FERÐ sinni um heim-
inn útdeildi Eisenhower
gjöfum til allra þeirra, sem
veittu honum. Hann gaf t. d.
ljósmyndavélar, kristalsvör
ur, útvörp og Ijósmyndir af
sjálfum sér í silfurrömmum.
Og hann fór ekki tóhent-
ur heim. Honum var gefið
svo margt og mikið, að
hann varð að fá aukaflug-
vélar til að flytja hafur-
taskið. — Hér er örlítill
listi yfir minjagripina, sem
honum voru gefnir.
Frá Ítalíu: Mynd frá átj-
ándu öld af Washington og
Lafayette.
Frá Tyrklandi: Silkiteppi
og silfurmunir.
Frá Pakistan: Borðmunir
úr silfri og egg með áskrift-
inni: „Okkur geðjast að
Ike.“
Frá Afghanistan: Teppi
og málverk af tveim úlföld-
um í handskornum ramma.
Frá Indlandi: Skinn
stærsta tígrisdýrs, sem nokk
urn tíma hefur verið skotið
í Uttar Pradash héraðinu —
og sari til frú Eisenhower.
Frá fran: Skrautlegt skrif
☆
m
Co 3'TÍqht P. I. B. Box 6 Copenhoaen
borð og frímerkjaalbúm
með gullútflúri.
Frá Grikklandi: Tvö ein-
tök af gömlum, grískum
gullvösum og forn vasi.
Frá Túnis; Tvær gazellur
og þriggja ára, graðhestur.
Það hefur verið skrýtið
um að litast í Hvíta húsinu,
ef farið hefur verið með allt
þetta inn á stofugólf!
lír
ÉG man, að ég hef séð
yður áður, — en ég man
því miður ekki hvar, sagði
sexbomban á baðströndinni
við manninn, sem heilsaði
henni kunnuglega.
— Það er ekki von að þér
munið það. Ég var fyrsti
maðurinn yðar!

7 HERRA James Cook í
1 Massachusettts í Amer-
en þetta var sem sé það síðasta af nýj- ík« getur hrósað sér af því
, * að ein hæna hans hafi orpið
arspunsiiiu . » ferhyrndu eggi.
Mér þykir leiðinlegt að þurfa að segja það
Margit,
ALLAR þær smáhreyfing
ar, sem þér gerið með hönd-
um yðar og fótum koma upp
um yður. Aðeins örfáum er
gefið að tala rólega, skýrt
og án æsings og samt sem
áður halda athygli fólks
vakandi. Aðeins örfáir geta
hreyft sig eðlilega og ó-
þvingað, þótt með þeim sé
fylgzt.
Flest okkar hafa fjölda
handa- og fótahreyfinga fyr
ir vana eða óvana, sem hinn
hljóði, athuguli maður getur
notfært sér til að reikna
út menningarstig okkar og
manngerð.
Ennishrukka, — hreyfing,
spenna eða slökun andlits-
eða líkamsvöðva getur sagt
þeim, sem vanur er að rann
saka háttu og atferli manna .
heilmikið um það, sem ligg-
ur að baki hreyfingunni, —
og það sem aðrir eiga ann-
ars ekki af að vita.
Takið aðeins eftir kunn-
ingj.um yðar eða einhverju
öðru fól'ki, sem er í sam-
kvæmi. Leikkonan hlær og
leikur við hvern sinn fing-
ur. Hún er ekki hrædd við
að segja eitthvað, sem kynni
að hneyksla fólk og heldur
ekki að láta um of í ljós
hrifningu sína. Hún er nefni
lega vön því, að eftir henni
sé tekið. Hún er vanin við
að skemmta. — Og svo er
hún þekkt sem listakona
fyrir sjálfstæðar skoðanir og
hreinskilnislegt tal.
Ef þið sæjuð hershöfðingj
ann ,er hann eins og steypt
ur í móti, kurteis, siðafast-
ur .nákvæmur,
Læknirinn er ábyrgðar-
fullur í útliti, kippir sér
ekki upp við smámuni,
hrukkár ennið hugsandi, er
hann lítur athugandi í kring
um sig. Hann kann að sumu
leyti eins og ekki við sig
þarna, — með alla sína
vizku um, hvað naglarætur
og magakvillar heita á lat-
ínu og endurminningu sína
um þá óteljandi krafta-
verkakúra, sem síðar hafa
verið yfirlýstir einskisvirði.
Þannig mætti endalaust
telja. Ef til vill á eitthvað
í fari okkar að benda á á-
kveðni,—en um leið kom-
um við upp um hið raun-
verulega óöryggi og hjálp-
arleysi, sem við ætluðum að
dylja.
Við notum hinar og þessar
hreyfingar,- sem eiga að
sýna, að við fylgjumst með
umræðunum af allri sálu
okkar og reynum ef til vill
þannig að leyna því, að okk
ur leiðist innilega. Við ger-
um fjölda hluta til þess að
reyna að drepa tímann, með
an við leitum að hinu rétta
svari eða reynum að finna
hugsunum okkar orð.
Og meðfylgjandi myndir
eiga að sanna þetta.
upp um okV
MIKLAR handahreyfing-
ar notar fólk, sem annað-
hvort vantar orð eða
ur illa
HVERNIG stúlkan stend-
ur og staða fótanna, — allt
bendir þetta til óþolinmæði
og skorts á sjálfstrausti.
EF stúlka er al
niður pilsið sitt,
til þess, áð henni
horft á hana, — <
ar það illa.
Þessi hreyfing
sannarlega sé á
0 15. marz 1960 — Alþýðublaðið