Lögberg - 21.12.1939, Blaðsíða 18

18
LÖGBERG, FIAITUDAGINN 21. DESEMBER 1939
Höfðingi í ríki andans
(Framh. frá bls. 17)
að dyljast, að mjög misjöfn-
um dómum sætti þessi starf-
semi séra Haralds, enda grein-
ir' menn mikið á um þessi
mál. Hitt er vafalaust rétt
athugað hjá Ásmundi pró-
fessor, að “við þær rannsókn-
ir og fúsleikann að þola alt
fyrir þær óx honum megin og
spámannlegt andríki og tungu-
tak.”
f fimta kafla lýsir höfund-
ur prédikunarstarfi séra Har.
alds, og mun þess rétt til get-
ið, að það lifi um langan aldur
í minni þjóðarinnar, svo var
það andríkt og tilkomumikið
á alla lund. Þeir, sem um
lengri eða styttri tíma, hlýddu
á guðsþjónustur séra Haralds
í Fríkirkjunni í Reykjavík,
mynu taka undir þessa lýs-
ingu á þeim: “Kirkjan fylt-
ist helgi og hrifningu og
hjörtun tóku að brenna.” Þeir,
sem hlýddu á prédikanir hans
annarsstaðar á landinu, hafa
vitanlega sömu sögu að segja.
Undir prédikunum hans hvarf
efnishyggjan eins og ský fyrir
sólu, og menn eignuðust, eins
og einn vina hans orðaði það,
“betri, víðsýnni og bjartari
skilning á lífi og dauða.”
.Djúpstætt trúartraust, feg-
urðarást og auðug listgáfa í
framsetningu einkenna ræður
hans; hver sá, sem les þær,
sannfærist fljótt um það.
Snildarlegt er t. d. þetta nið-
urlag á einni ræðu hans, sem
Ásmundur þrófejssor vitnar
til:
“Dæmalaust er til einkenni-
legur foss í Vatnsdal í Húna-
vatnssýslu. Hátt uppi í fjalls-
brún kemur lækur eða gil of-
an af fjallinu og fellur fram
af háu klettabergi. Skálin i
bergið, þar sem fossinn fellur
niður, er stór og fögur. En
þegar lítið vatn er í gilinu og
þurkar ganga, fer einkenni-
lega um fossinn, ef hvast er
og vestanvindur. Þá þyrlar
vindurinn öllu vatninu upp í
loftið, þar sem það byrjar að
hrapa, og vatnsbunan slitnar
með öllu; fossinn hverfur,
leysist upp í einlæg úðaský,
sem feykjast fyrir vindininn
og standbergið, sem fossinn
er vanur að hylja silfurslæðu
sinni, hlasir hert við manni,
en þó sífeldlega dökt af úðan.
um. En þegar horft er lengrr.
niður eftir berginu, sjást ör-
smáar táralindir niður undan
úðanum, sem renna niður
dökkan bergvangann. Þær
streyma stöðuglega þótt þær
séu svo smágervar að þær
sjást varla. En er niður i
hlíðina kemur, fellur lækur-
inn þar fram með sama afli
og áður og með sama vatns-
þunga og uppi á brúninni, áð-
ur en vindurinn sleit hann
sundur.
Likt og um þessa vatns-
hunu fer stundum lind guðs-
traustsins í lífi voru. Margs-
konar mæða og hörmungar
geta slitið fossinn sundur í
bili. Oss finst þá guðssam-
félagið rofna. Guð veta
hvergi na>rri oss. En ef vér
höldum áfram að þrá Guð og
samfélag hans, þá taka smám
saman smágervar lindir að
safnast undan úðanum, og
lind guðstraustsins rennur
Á jólaföálu
Eftir Richard fíeck
Nú hleður vetur dánum laufum leiði
úr lilju-hvítum snjó. Það skeflir yfir
hvert blóma-spor, en fræ í foldu lifir,
þó frostsins hrammur gróðri jarðar eyði.
Á þekju brotnar hríðar hörpu-sláttur,
sem hafið þungt við strijndu andann dragi;
en stormsins reginsterki bragarháttur
á strengja-hreim frá vorsnis blíða lagi.
Það undirspil í eyrum næmum hljómar
sem ódauðleikans páskasöngur l'agixr;
á gröfum vetrar lífsins stjarna ljómar,
úr lengstri nóttu rís oss jóladagur.
[EimreiðinJ
aftur gegnum líf vort. Styrj-
aldir geta veikt guðstraust þitt
í bili, fátækt getur fetað í spor
vindsins og þyrlað því sund-
ur í úðaský, ástvinamissir
getur dregið hulu fyrir það í
bili. En ef þér lánast að halda
því mitt í hörmung og neyð,
áttu í því æðsta aflvaka lífs
þíns.”—
í lokakafla ritsins er vikið
að öðrum störfum séra Har-
alds, einkum starfi hans að
bindindismálum, en þeim unni
hann og vann af alhug. Áttu
templarar hauk í horni Jtar
sem hann var og virtu hann
mikils.
Lýkur höfundur svo ritgerð
sinni með gagnorðri, en eink-
ar skilningsríkri og hlýrri frá-
sögn um heimilislíf séra Har-
alds og síðustu ár æfi hans.
Þá fylgir skrá yfir rit hans á
ýmsum málum, og hefði e'g
kosið hana nokkuru ítarlegri.
En óneitanlega er myndarlega
af stað farið í þessum fyrsta
fyrirlestri, sem tengdur er við
Minningarsjóð Haralds pró-
fessors Níelssonar, og ber að
þakka öllum hlutaðeigendum
ræktarsemina við minningu
þess ágæta íslandssonar.
Á þessutn tímum, þegar
ránshendi hins vægðarlausa
hervalds teygir stálhnefa sinn
inn á varnarsnauð lönd hinna
friðsömustu Jijóða, er gott að
setjast við fætur þeirra
manna, sem helguðu líf sitt
túlkun hinna æðstu sanninda
og börðust djarfmannalega
undir merkjum konungs sann-
leikans; undir því merki einu
er nokkurs varanlegs sigurs
að vænta.
einnig séra K. K. ólafsson frá
Seattle og Mr. L. H. Thorláks-
son, sem er einn af yfirmönn-
um Hudson’s Bay félagsins
hér.
Þegar máltiðinni var lokið
og búið að rýma borðum og
fólk búið að ná jafnvægi, kom
Mrs. Alice LeMessuier fram á
ræðupallinn og ávarpaði gest-
ina með nokkrum velvöldum
orðum. Hún lýsti ánægju
sinni yfir hvað vel Jiessi sam-
koma væri sótt og kallaði upp
Mr. Frank Fredrickson, fyrr-
inn hockey-leikara, til að
stýra prógramminu.
Hann sagði að sér væri mik-
il ánægja að reka þetta starf
af hendi fyrir kvenfélagið á
hverju ári við þetta hátiða-
hald. Fyrst var sungið “Hvað
er svo glatt,” eftir Jónas, og
Mrs* Frank Fredrickson spil-
aði undir á píanóið.
Var svo kallað á Bjarna

GLEÐILEG JOL
Frá Vancouver
Kfvenfélagið “Sólskin” hélt
sitt venjulega þorrablót í
Swedish Hall föstudagskveldið
17. nóv. Hátíðahaldið byrj-
aði með kveldverðinum kl.
6.30. Voru þeir hepnir, sem
höl'ðu góða matarlyst, því þar
var mikið á borðum. Var }>ar
mikið af íslenzkum réttum svo
sem kæfa, harðfiskur, lifrar-
pylsa, rúllupylsa og hangi-
kjöt. Og svo íslenzk vínarterta
sem fréttarituruin ensku blað-
anna þótti svo góð, að þeir
sögðu að ekki gæti þeir henni
lýst til hlýtar. Svo var skyr-
ið, sem íslenzku konunum í
Vancouver tekst svo dásam-
lega að búa til. Og ekki má
gleyma kaffinu, sem var svo
gott að manni fanst þetta alt
svo há-íslenzkt í hinni há-
engelsku British Columbia.
Þær kvenfélagskonurnar
hafa sannarlega mátt láta til
sín taka að tilreiða þessa mál-
tíð, því þarna var um eða yfir
300 manns, og margt mætti
nú segja um þá fyrirhyggju,
sem þar kom fram í því hvað
konurnar unnu þessu hagan.
lega og skipulega. Hver hafði
sitt 'Úthlutað verk og fórst
þeiin það svo vel af hendi að
aldrei stóð á hangikjötinu,
skyrinu eða kaffinu á nokkru
borðinu.
Þarna voru viðstaddir tveir
fréttaritarar frá ensku dag-
blöðunum hér: Vancouver Sun
og Vancouver Province; einn-
ig var þar myndatökumaður
frá Vancouver Sun og birti
það blað mynd af fram-
kva'indarnefnd kvenfélagsins,
öllum Vorum íslenzku Vinum Sendum Vér Hugheilar
óskir um Cdeðileg Jól og Gifturikt Nýár
Yðar næstu gripakvíar eru hliðið að sérhverjum
inarkaði.
Dag út og dag inn inætast þeir sein kaupa og selja
á Canada’s Public Markets til þess að komast að
verðlagi á búpeningi.
• Löggilt og veðtrygt umboðsfélög.
• Gripakaupmenn og Jieir sein kaupa eftir pöntunum. 3
• Stjórnar yfirskoðun.
• Nýtisku áhöld til móttöku á sláturgripuni. j
\
Canadian Livestock Sales Agencies 1
ROY McPHAIL, Framkvæmdarstjóri j
ST. BONIFACE - - MANITOBA
t
Þessir Public Markets í Canada eru í }
Vancouver, Calgary, Edmonton.'Moose Jaw, Saskatoon, }
Regina, Prince Albert, Toronto, St. Boniface, Montreal. \
og
FARSÆLT NYÁR
frá
the WINNIPEG PfllNT & GLASS
COMPANY, LIMITED
Hátíðakveðjur!
Ákveðið að hafa fætur yðar heil-
brigða alt árið í kring með því
að kaupa skófatnað hjá Mac-
donald’s . . . heilbrigðir fætur
er kjörorð vort í viðskiftum.
Vér bjóðum yður velkomna til
Jiess að heimsækja oss viðvíkj-
andi skóvali.
“You Are As Young As Your Feet”
MACDONALD
Shoe Store Ltd.
492-4 MAIN.STREET

Látið þetta verða
RAFURMAGNS
Ánægja yðar um jólin getur aukist mikillega
með notkun rafmagns.
Með því að hafa rafkæliskáp í eldhúsinu og raf-
stó, verður matargeymsla og matartilbúningur
margfalt auðveldari; rafþvottavél og raf-
ryksuga léttir undir við húshreinsunina. Þessi
rafáhöld létta vinnuna og veita aukið svigrúm
til jólafagnaðar.
Hafið það hugfast, að- smárafáhöld, svo sem tóst-
arar, straujárn, vöflujárn, lampar, hitapúðar,
kaffikönnur og klukkur, eru hagkvæinar gjafir,
sem ölluin koma vel. Skoðið vort sérstaka raf-
gjafa úrval í City Hydro’s sýningarbúðunum.
CITY HYDRO
l-:it YÐMt EWN — NOTIÐ ÞAÐ I