Kirkjublaðið - 01.09.1891, Síða 5

87
Englar mannsins.
(Eptir Ingemann).
Guðs englar tveir, —
oss ætíð fylgja þeir,
á öxlum vorum duldir búa löngum.
Við hægri kinn
í auga’ og sálu inn
sjer annar nær oss hýrt skín bros á vöngum.
Á pálmblað hreint
hann lætur gott allt greint
með gleðí’, er vaknar upp í huga þínum,
og innsiglað
hið engilskráða blað
um óttu hverja flytur Drottni sínum.
Hjá vinstri kinn
í auga’ og sálu inn
sjer engill hinn, — þar engu tekst að leyna.
Þjer undir brún
felst ei sú glæpsins rún,
er eigi glöggt hann ráði, hverja’ og eina.
Og skráð er hver
jafn skjótt og ráðin er,
þó enn að setja innsiglið hann dvelur.
Æ, bið um náð!
Af blaði er synd þín máð
ef baðstu’ af hjarta Guð, sem tár þín telur.
En sje þín lund
enn söm um óttustund
og hryggð þín eigi hjartans kremji rætur,
hið blakka blað
þá brátt mun innsiglað —
en engill hinn við hægri kinn þjer grætur.
Þýtt hefur
ST. TH.