Kirkjublaðið - 01.11.1892, Side 9
201
sumir menn misskilið og rangfært. Þeir segja að þetta
stig heimti engan undirbúning og jeg vilji ráðleggja öll-
um að »tala upp úr sjer undirbúningslaust«. Þetta er
hrópleg rangfærsla á orðum mínum og sá mesti misskiln-
ingur sem hugsazt getur. Eins og jeg tek fram í »Alda-
mót«, þá er þetta ræðustig »eigi fyrir alla«. í fyrsta
lagi er það fyrirþá eina, sem Quð hefirgefið þann »hæfi-
legleika« að geta hugsað eins fljótt og þeir tala. Sá »hæfi-
legleiki« er sjerstök Guðs gjöf, þótt hann vaxi og styrk-
ist við æfinguna. Slika Quðs gjöf hafði t. a. m. Spurgeon
þegið. í öðru lagi heimtar þessi ræðuaðferð langmestan
undirbúning. Hún heimtar, eins og ritstjóri »Kbl.« kemst
að orði, »lestur, hugsun og bæn margra ára«. Þettaræðu-
stig er að eins fvrir þá, sem hafa gjört ræðugjörð og
ræðuhald svo að segja að einasta lífsstarfi sínu. Þessi
ræðuaðferð heimtar djúpa og víðtæka kristilega þekking,
sterka lifandi trú, kærleika til Guðs og manna, stöðuga
bæn um aðstoð Guðs anda og daglega æfing í kristilegu
ræðuhaldi. Eins og jeg tek fram i »Aldamót«, þá ræð
jeg öllum eindregið frá að freista þessarar ræðuaðferðar
»að óþörfu«. Enginn prestur má stíga óviðbúinn í stól-
inn, nema hann sje neyddur til þess. Slík atvik geta
komið fyrir í lífinu, þótt sjaldan sje. Og þá getur sá einn
með Guðs aðstoð stigið öruggur í stólinn, sem hefir gjört
ræðuhald að sínu einasta æfistarfi. Svo mikinn undirbún-
ing þarf þessi ræðuaðferð.
I »Kbl.« II, 5. er önnur grein um þetta efni. Ein-
hver »{3« vill þar færa Ciceró fram sem vitni gegn mier.
En sú vitnaleiðsla er bvggð á mesta miskilningi. Ciceró
heimtar rækilegan undirbúning. Hið sama gjöri jeg.
Ciceró ræður mönnum til að »taka sjer einn tíma til að
hugsa og annan til að tala«. Hið sama gjöri jeg. Því
jeg heimta, að ræðumaðurinn verji öllnm hvíldarstundum
sinum til að hugsa um það, sem hann ætlar að tala um
í ræðustólnum. — Enginn getur elskað Ciceró meir en
jeg. Og að því, er snertir ræðuaðferð hans, vil jeg eigi
vera á öðru máli en hann. En ræðutegund Cicerós er
alveg ólík kristilegri prjedikun, enda eru þær óskyldar
að eðli og uppruna.