Kirkjublaðið - 01.11.1892, Síða 14

206
sem íieilla mig af vegi.
En lát mjer skína ljós þín blíð
svo langt jeg villist eigi.
Og reis mig fallinn fætur á
svo frelsi þitt jeg sjái,
og þegar lífi’ eg leysist frá
að líf jeg eilíft fái.
Fr. Fr.
Frá hjeraðsfundum 1892.
Hjeraðsfund Árnesinga, 13. sept., sóttu 9 prestar af 11 og
12 safnaðaríulltrúar af 27.
Fundurinn samþykkti »að framvegis sjeu haldin í hverju
prestakalli prófastsdœmisins vorpróf á börnum 12 ára gömlum og
eldri af rnanni, sem í þessu skyni færi um alla sýsluna og væri
viðstaddur við próf á börnunum sem prófdómari ásamt prestum og
sóknarnefndarmönnum«. Kvartað var um að nægilega færa um-
gangskennara vantaði í ýmsum prestaköllum sog var talið nauð-
synlegt, að fundarmenn væru þess eggjandi, að sem flestir leituðu
sjer tilsagnar í kennara-skólanum í Flensborg«. Sunnudagaskóla-
hald þótti vel framkvæmanlegt og mjög æskilegt á Eyrarbakka og
í Stokkseyrarhveríi. Fund. áleit »þörf á að brýna það fyrir mönnum
í prófastsdæminu, að láta börn sín kynna sjer stutt ágrip af biflíu-
sögum, áður en þau byrja að læra barnalærdómsbókina«, og óskaði
að fá heppilegri biflíusögur, stuttar og auðveldar.
Tala altarisgöngufólks reyndist að hafa »minnkað stórum« sið-
an 1881; »sem fyrstu tilraun til að reyna að ráða bót á þessu,
komu prestarnir sjer saman um, að grennslast nákvæmlega eptir
því við húsvitjun á hverju heimili, hverjir hefðu verið til altaris
á árinu«. Messuföll voru við líka mörg 1891 og 1881.
Til kristniboðs og skólans vestra áleit fundurinn eigi að þessu
sinni fært að leita samskota vegna þess að árferði væri svo örð-
ugt sem hugsazt getur. Fund. var þó þessu hlynntur, einkum
skólanum.
Fund. var »mótfallinn því að að nokkur breyting sje gjörð á
helgidagalöggjöflnni, nema hún sje áður borin undir alla hjeraðs-
fundi á landinu«.
Lolts ítrekaði fund. áskorun sína til kirkjustjórnarinnar um
sfrurnvarp til nýrra kirkjulaga, sem meðal annars hafl inni
að halda ákvarðanir um gagngjörða breytingu á tekjum kirkna og
presta«, og áskorun sína til biskups, að gefa sóknarnefndum er-
indisbrjef.