Kirkjublaðið - 01.03.1893, Blaðsíða 7

55
fremur vera sú, að koma A algjörlega verzlegri kirkju-
stjórn, þar sem ríkið er allt en kirkjan ekkert.
Jeg tyrir mitt leyti álít reyndar, að skilnaður ríkis
og kirkju hjá oss eigi æðilangt í land En það er hjart
ans sannfæring mín, að kirkjulífi voru og þjóðlíti sje það
hollara, að vjer heldur reynum að losa en herða þau
verzlegu bönd, sem nú liggja á kirkju vorri, og þar til
tel jeg fyrst, ekki að afnema heldur endurreisa hið ís-
lenzka biskupsvald til forns vegs, án þess þó að kirkjan
fyrir það verði 1 nokkru ofjarl ríkisins. Jeg get ekkert
sjeð á móti því, að biskup t. d. fengi í sameiningu við
söfnuðina veitingarvald allra prestsembætta á landinu, en
konungurinn eða annar í umboði hans staðfesti að eins
veitinguna. Þetta væri stórkostleg aukning á biskups-
valdinu, en hún yrði að mínu áliti til mikillar bótar. Yrði
biskupinn svo að öðru leyti sem óháðastur hinu verzlega
umboðsvaldi, þá mundi það hafa blessunarríkar afleiðing-
ar fyrir kirkjuiífið og þar af leiðandi fyrir þjóðina, með
þessu væri og stigið allstórt stig til skilnaðarins.
Það aðalaugnamið, sem hver sonur þjóðarinnar og
kirkjunnar hlýtur að hafa fyrir augum í þessu efni, er,
að rikið og kirkjan hindri hvorugt annað í því að vinna
að hinu háleita takmarki sinu, heldur neyti frjálsrar og
bróðurlegrar samvinnu til eflingar tímanlegrar og eilífrar
velferðar hinna einstöku meðlima sinna; en í þessari
samvinnu hlýtur kirkjan, sem Guðs ríki á jörðunni, jafn-
an að eiga hinn meiri og veglegri þátt.
SIGURÐUR STEFÁNSSON.
Kirkjublaðið.
n.
Kirkjulífið íslenzka hefir verið stöðugt umtalsefni hin
síðustu árin i öllum blöðum, í ýmsum fyrirlestrum, smá-
ritlingum o. s. frv. Er það að lifna eða dofna, er það
betra eða verra, meira eða minna, en þá og þá á liðinni
tíð? Gæti menn þoss, hvað frjettariturum blaðanna, ofan
úr sveitunum, verður skrafdrjúgast um. Næst heybirgð-