Kirkjublaðið - 01.04.1893, Blaðsíða 2

66
í hjarta þjer býr heilög raust,
ef henni gegnir tafarlaust,
þá sjerhvern dag mjer sumargjöf,
þú sendir, þótt eg hvíli’ í gröf;
þá sjáumst við, minn son, minn son!
eg sofna’ í þeirri trú og von.
P. ó.
Kafli ur ræðu.
Eptir dr. tlieol. T. de Witt Talviage í Brooklyn.
. . . Hjer inni eru hundraðir sálna, sem segja: »Jeg
vil verða kristinn — livað á jeg að gjöra?« Ymsir eru
þess hugar, að gangan sje löng og ströng. Fyrst þurfi
lengi að gráta syndir sínar, margar andvökunætur, vikur
og mánuði. Fyrirgefningin frá Drottni komi svo í stríðs-
lokin í launaskyni. Þetta er ekkert fagnaðarerindi. Dreng-
urinn sezt í neðsta bekk skólans færist upp á hverju ári
og fær svo að lokum vitnisburðarbrjef sitt. I skóla Krists
er þetta allt á annan veg. Sálin fær vitnisburðarbrjefið
um leið og hún kemur í skólann, og brjeflð er ritað með
blóði Krists. Táraföllin frelsa þig ekki. Andvökunæturn-
ar frelsa þig ekki. Dauðastríðið frelsar þig ekki. Ekkert
frelsar þig nema hið eina, að þú veitir Jesú viðtöku. Það
er fyrsta stigið, það er annað stigið, það er þriðja stigið,
það er efsta stigið. Kú kannt þú að spyrja mig, við hvað
jeg eigi með þessum orðum, að veita Jesú viðtöku. Jeg
á við það, að þú trúir á hann. — Þú berð fullt traust til
bezta vinar þíns, til verzlunarfjelaga þíns. Jeg er svo
sem ekki að fara fram á neitt ógjörlegt. Þú treystir vin
þínum og fjelaga. Berðu sama traust til Jesú! Sjejarðn-
eskur vinur þinn maklegur trausts og trúnaðar, skyldi þá
Jesús Krlstur eigivera það miklu fremur, hann sem pínd-
ist og dó þjer til endurlausnar. Jú, vissulega!
»En hvernig á jeg að öðlast slíka trú«, kanntu að
spyrja. Þú verður að trúa orðum Drottins. Þú verður
að biðja um aðstoð heilags anda til þess. Margur kann
nú að segja: »Jeg biðst fyrir, kvöld og morgna, en jeg
fæ enga bænheyrslu«. Biðst þú fyrir? Kann vel að