Kirkjublaðið - 01.03.1894, Side 9
41
manna með sambandinu milli sin og barnanna. Það er
sannarlega hið rjettasta og eðlilegasta, að kennifaðirinn
taki við börnunum svona undirbúnum úr foreldra hönd-
um. En marga foreldra brestur þekkingu til þess eða
tima, eða þá vilja og ástæðu til að gjöra það, sem þeir
eiga að gjöra.
En, kristnu foreldrar og húsfeður! Þjer megið ekki
vanrækja þau meðul, sem leiðtogar yðar bjóða yður til
að bæta úr þessum skorti, þvi að verulegur skortur er þetta.
Kristindómsfræðsla barnanna er hjarta safnaðanna, hætti
hjartað að slá er úti um lífið.
Það er að visu satt, að það kostar yður allajafnan
dálítið, að nota þessi meðul, að láta börnin yðar njóta
framboðinnar kennslu, hvort heldur það er farandkennsla
i sveit eða barnaskóli i sjávarþorpum, en sá kostnaður
er þó svo litill, að hann getur varla íþyngt nokkrum
manni, jafnvel ekki hinum fátækasta. 0g svo er hins
að gæta, að því fje er ekki fleygt í sjóinn, sem þjer verj-
ið börnum yðar til menningar, það verður að blónmm
blessunarinnar á gröf yðar. Og framför þeirra, hamingja
þeirra, menning þeirra, það, að þjer hafið gjört þau að
kristnum mönnum, að nýtum meðlimum i þjóðfjelaginu —
það hlýtur þó að vera gleðin yðar meðan þjer lifið, og
það verður fegursti minnisvarðinn á ieiði yðar.
En þjer hafið og annað ráð með höndum til að Ijetta
undir með kennifeðrum yðar. Og það er lestur Guðs
orðs á heimilunum. Þann sið höfðu guðræknir feður vor-
ir, enda voru þeir guðræknari og að mörgu betri en vjer
niðjar þeirra. Þegar dagsverkinu var lokið, þá kölluðu
þeir saman börn sin og hjú og lásu Ouðs orð fyrir þeim
og sungu hjartnæma sálma. Þeir lásu kafla í ritningunni
og útlistuðu hann einfaldlega, en þó hjartanlega og með
alvörugefni. Þessi siður er lofsverður, honum er vert að
fylgja og taka hann upp, þar sem hann er undir lok
liðinn. Nú hafið þjer greiðari aðgang að orði Guðs en
feður yðar. En það er samt engan veginn nóg, að þjer
eigið biflíuna, þjer verðið að lesa hana og gjöra yður far
um að skilja hana yður til uppfræðingar i ráðvendni.
Þjer segið, ef til vill, að þjer hafið ekki tíma til þess.