Kirkjublaðið - 01.07.1896, Blaðsíða 9

1S1
og meira undir, þegar menn eru að tala um kirkjulegt
líf, að minnsta kosti hjá sumum hverjum. Skyldi það
ekki vera, að mönnum þvki hjer vanta meirakapp, meiri
stælur, meiri hávaða, eins og að sínu leyti í veraldlegu
politíkinni, í stuttu máli að meira beri á kirkjunni? Það
sje fjarri mjer að amast við þvi, að kirkjan sýni meira
fjör, meiri áhuga og framkvæmdarsemi; jeg óska þess
meira að segja mikillega ekki siður en hver annar. En
ef þessu, eins og mjög er hætt við, á að fylgja trúarofsi,
trúarþras og flokkadrættir, og allur sá fjandskapur, sem
slíku er vanur að vera samfara, þá veit jeg ekki hvað
segja skal, eða hvort svo mikið er gefandi fyrir þess
konar kirkjulegt líf. Það er mjög liklegt, að þetta komi
allt upp hjá oss á sinum tlma, eins og hjá öðrum þjóðum,
þegar vjer erum komnir á það skeið; og tíminn verður
að leiða i Ijós, hvort þá fer betur; En vafasamt er,
hvort hyggilegt er, að kalla svo mjög eptir sliku ástandi
eða reyna að knýja það fram fyrir timann.
En hvernig stendur á þvi, að menn eru allt af að
tala um lárTcjulegt lif, en nefna sjaldan Jcristilegt líf? Eða
er það það sama? Reyndar þýðir kirTcja og kristni opt
hið sama; en eptir málsvenjunni er það þó í þessu sam-
bandi nokkuð sitt hvað, svo að menn leiðast til að halda,
að það sje ekki hið kristilega líf, sem optast er átt við,
þegar menn eru að tala um kirkjulegt líf, enda er það
opt auðsjeð á sambandinu. En hið innra kristilega líf
er þó mergurinn málsins og miklu meira vert en allt
ytra kirkjulíf, hversu æskilegt sem það kann að vera.
En ætli þetta kristilega líf sje þá heldur ekkert í land-
inu? eða að minnsta kosti allt dautt og dofið? Guð náði
oss! Það er enginn efl á þvi, að það er langt um, —
langt um oflítið, og harla langt frá því, sem Guðs orð
kennir oss og Kristur hefir sýnt oss með dæmi sínu. En
allt um það væri það þó rangt að segja, að ekkert kristi-
legt lff sje í landinu. En þar sem þetta er hin innri hlið
kirkjulífsins, er ekki auðvelt að sanna hjer neitt meðeða
móti. Að eins má ráða nokkuð í það af ytri likum. Og
þessar ytri líkur eru því miður stundum allt annað en
glæsilegar. Það mætti telja upp marga þjóðlesti, marga