Kirkjublaðið - 01.07.1896, Blaðsíða 10

122
synd, marga spillingu, sem liggur hjer í landi. En vjer
erum ekki mikið bættari með slikri upptalningu. Bezt er
og hins vegar að lofa mönnum að njóta sannmælis og
viðurkenna, að margt er hjer líka gott og kristilegt, sem
fer fram í kyrþey, svo litið ber á; en það er ekki verra
fyrir því, þó að það ekki láti þeyta láðurinn á undan
sjer.
Vjer þekkjum vist söfnuð, — og þeir eru margir
slíkir, — söfnuð, þar sem eining og friður rikir almennt
á milli heimilanna, þar sem hver keppist við annan að
yrkja jörðina og hirða fjenað sinn, eða sækja sjóinn, opt
með miklum erflðismunum og stundum lífsháska, til að
geta haft sómasamlega af fyrir sjer og sínum og goldið
til allra stjetta, — þar sem jörðin þó er opt spör á sin-
um gæðum og sjórinn bregzt iðulega, þar sem menn þó
eigi að siður una hag sínura og eru glaðir eða rólegir
jafnaðarlega og boðnir og búnir til að hjálpa hver öðr-
um, þegar á þarf að halda, opt þó af litlum efnum. 0g
eptir allt vikunnar erfiði og margs konar strit fjölmennir
söfnuðurinn til kirkju sinnar, opt í vondu veðri og yfir
vonda vegi og torfærur. Hann syngur þar sína sálma
með lofgjörð og bæn til skaparans, og lilustar á Guðs
orð og kenningu prestsins með athygli. — En á stólnum
stendur presturinn og þrumar: »Það er ekkert JeirJejulegt
líf«.
Vjer þekkjum víst heimili, — og þau eru mörg slik, —
heimili, þar sem flest fer vel fram hversdagslega, þar
sem trúlega er unnið, eptir því sem kraptarnir leyfa,
með góðu samkomulagi, glaðværð og ánægju, enda þótt
erfiðið opt sje strangt. Heimilið er ef til vill fátækt og
kosturinn ekki rikmannlegur, en erflðisfólkinu þykir hann
kryddmeti, og þakkar Guði og mönnum fyrir. Ýmsa ber
að garði um daginn og einhverju góðu er bugað að öll-
um. Fátækur maður ketnur og leitar sjer bjargar; hon-
um er gefið af góðu hjarta það, sem hann þarfnast og til
er. Veikur maður er á heimilinu, og honum er bjúkrað
eptir megni. Börn eru þar líka; þeim er kennt það,
sem unnt er. Svo líður dagurinn; og að loknu erfiði
dagsins eru teknar fraro húslestrarbækurnar og sungið