Alþýðublaðið - 02.12.1960, Page 8

SAMTÍNINGUR
BLÖÐ í Sovétríkjunum
skýrðu frá því fyrir
skömmu, að starfsmenn á
Sjeremeteva-flugvelli hafi
orðið sér úti um matarbita
með því að svíkja farþega
um helming mats þess er
þeir fá á flugvallarhótel-
inu, og látið þá fá lélegt
koníak í stað góðs. Menn
þessir, sem hafa iðkað þenn
an leik lengi, voru allir
dæmdir í sekt. — Farþegar,
sem um völlinn fara eru
flestir skemmtiferðamenn
frá Vesturlöndum.
t i i i
MAÐUR nokkur var
handtekinn í Tokio, gefið
að sök að hafa espað hunda
til að bíta sig svo, að hann
gæti krafið eigendur þeirra
s<haðabóta.
AF FÁUM járnbrautar-
lestum hefur farið eins
mikið' frægðarorð og
Austurlanda-hraðlestinni
svokölluðu. Þangað hafa
rithöfundar oft og tíðum
sótt efni í sögur sínar, —
einkum þó í sögur sem
fjalla um njósnir, eltinga-
leiki við hættulega glæpa-
menn eða pólitíska undir-
róðursstarfsemi. Gaman-
sagnahöfundar haft oft
sagt frá brezkum ofurst-
um, sem ferðuðust um
meginland Evrópu í fyrsta
sinn með Austurlanda-
hraðlestinni. — Af rithöf-
undum, sem skrifað hafa
um hraðlest þessa má
einkum nefna „glæpa-
drottninguna“ Agöthu
Christie, Eric Ambler og
Graham Greene.
En nú geta njósnarar,
sem leíka lausum hala í
Búdapest og Búkarest,
ekki lengur skundað þar
um borð í hraðlestina
frægu. Hefur lestin lagt
niður áætlunarferðir til
þessara borga vegna þess
hve fáir farþegar ferðast
þangað.
Farþegar, sem ferðast
vesturhluta leiðar Austur-
landa-hraðlestarinnar geta
ekki séð, að hún sé á nokk-
urn hátt frábrugðin öðrum
járnbrautarlestum Evr-
ópu. Þeir sem ferðast
þennan hluta leiðarinnar
er flest ósköp venjulegt
fólk, skemmtiferðamenn,
kaupsýslumenn, fyrirferð-
armiklar frúr á leið til
heilsuhæla, tónlistarunn-
endur á leið til tónlistar-
hátíða og amerískir her-
menn. Lestin verður fyrir
sömu töfum við landa-
mæri og aðrar lestir, í
henni eru fyrsta og annað
farrými eins og í öllum
öðrum lestum.
í rauninni eru til fleiri
en ein Austurlandahrað-
lest, en aðal járnbrautar-
línan liggur frá París til
Múnrhen og Vínar og það-
an um mörg önnur Evrópu
lönd til Suðvestur-Asíu.
Oftast er talað um tvær
Austurlandahraðlestir —
Simplon og Arlberg hrað-
lestirnar. Arlberg Austur-
landa-hraðlestin fer frá Pa-
rís um Strassbourg og
Múnrhen til Vínar. Þaðan
hélt hún ferðinni áfram inn
fyrir Járntjaldið til Búda-
pest og Búkarest þangað til
nú fyrir skemmstu, að
hætt var við að fara þenn-
an hluta leiðarinnar eins
HINIR VITRU SÖGÐU :
Listin að lifa minnir
frekar á glímu en dans —
höfuðmáli skiptir að vera
fastur fyrir og viðbúinn ó-
væntri árás.
Marcus Aurelrus.
og fyrr er sagt, — Simp-
len hraðlestin fór ger-
ólíka leið — og margir
litu á hana sem hina einu
og sönnu Austurlandahrað-
lest. Fór hún frá París um
Lausanne í Sviss, Milano,
Feneyjar, Belgrad, Sófía
(Búlgaríu) og þaðan til
Miklagarðs í Tyrklandi.
Þar gátu farþegar stigið í
aðra lest og haldið ferðinni
áfram allt til Basra í írak.
Austurlandahraðlestin
fékk fyrst orð á sig sem
lest njósnara og ævmtýra-
manna vegna þess hve hún
fór um mörg Evrópulönd.
Á síðari hluta 19. aldar
var fyrst farið að ræða
nauðsyn þess, að komið
yrði á járnbrautasambandi
milli Balkanríkja og Vest-
ur-Evrópu. Þetta var á
þeim tímum, þegar Balkan
skagi var kallaður „púður-
tunna Evrópu“ eða „óróa
horn Evrópu“.
Arið 1881 lagði fjórvelda
ráðstefna fulltrúa Austur-
ríkis, Ungverjalands, Serb-
íu, Búlgaríu og Tyrklands
fyrstu drögin að áætlun
um lagningu járnbrautar,
sem liggja skyldi um Búlg-
aríu til Miklagarðs. Fram-
kvæmdir hófust skömmu
síðar, en tafir urðu á verk-
inu vegna smástyrjaldar
Búlgara og Serba (1885) og
uppreisnar í Austur-Rúm-
eníu, sem Tyrkir réðu yf-
ir, og varð til þess að Búlg
arar lögðu hald á þennan
landsskika. Verkinu var
því ekki að fullu lokið fyrr
en á árinu 1888.
í dag er hraðíestin enn
þá hröð í ferðum. Aður en
leiðarkaflinn austur fyrir
járntjald var lagður niður
urðu þó miklar tafir við
ungversku og búlgörsku
landamærin. Tollverðir
gáðu í hvern krók og kima
í leit að smyglvarningi eða
leyniskjölum, litu undir
sessur og athuguðu vatns-
lagnir, skrúfuðu niður
spegla og ljósaperur, gáðu
undir teppi og lestarvagn-
ana og klifruðu upp á lest
arþakið. Oftast báru slíkar
leitir lítinn árangur, flugu-
menn vissu um örðugleik-
ana á því að smygla ríkis-
leyndarmálum og gim-
steinaþjófar að fátt var um
góða felustaði.
g 2. des. 1960. — Alþýðublaðið
ALDREI hefu
gerð frægari up
sjó en uppreisn si
verjar á brezka
inu „Bounty“ gei
hinum ráðríka
skipherra árið 1
hefur verið gerð
eftirlíking af „Bo
er það um þessai
á siglingu til Ta'
einnig var ák\
staður herskipsin:
Á Tahiti er nú
gera mynd um
ina á Bounty. Á
ur verið gerð m
atburð þennan
Charles Laughto
skipherra. Með
verkin í hinni ný
fara þeir Marlon
Trevor Howard <