Alþýðublaðið - 02.12.1960, Blaðsíða 15

'held að henni takist ekki
eins vel með E>íönu.“
,,Og sonurinn, hann Bin,
■hann er heldur ekki eins og'
venjulegur maður.“
„Hann þjáist af geðflækj-
um og uppreisnarlöngunum,
en hann er í raun og veru
bezti strákur.“
„Hvað er milli hans og
.stúlkunnar . .. sem var hér
rétt áðan með föður Migu-
el?“
„Ynez Ibarra? Þau elska
hvort annað.“
„Var það það, sem var
að?“ Maggie hló við. „Þau
sýndu það einkennilega.11
„Ynez er spönsk,“ sagði
John King eins og utan við
sig og Maggiö leit spyrjandi
á hann.
„En mér skildist á Díönu
að Flemingarnir hefðu einn-
ig spænskt blóð í æðum.“
„Og það,“ sagði frændi
hennar þreytulega, ,,er stað-
reynd, sem Clfif Fleming
vildi gjarnan gleyma. Hann
vill ekkert hafa með Spán-
verjana í Arroyo að gera.
Hann kallar þá „helvítis
heiðingjana“ og þú þarft að
■heyra hann segja það til að
skilja hve mjög hann fyrir-
lítur þá.“
„En 'hvers vegna?“
„Hver veit? Kaimske vill
hann sýna yíirburði sína yfir
þeim, hlut sem hann innst
inni veit að hann hefur ekki
til að bera. Margarita, fyrri
kona hans, var af auðugri
ætt, ætt, sem var ekki aðeins
auðug af peningum, heldur
og' að siðareglum. Ég tók
sjálfur á móti bæði Díönu
- og Bill, þau bjuggu í Sky
River og v;ð Margarita vor-
um góðir vinir. Hún var fal-
- leg, gáfuð kona — en alltof
stolt. Afi hennar hafði verið
spanskur don og Cliff áleit
að hún væri of stolt af
spanska blóðinu í æðum
barna þeirra og hann ásakaði
hana fyrr að taka meira til-
lit til fjölskyldustoltsins en
hans. Hann fór smátt og
smátt að hata hana — og
hann var ekki góður við
hana. Þau skildu samvist-
úm. Ég held að Cliff hafi
aldrei getað fvrirgefið henni
að hún fór frá honum. Hún
dó fáei'num árum seinna.“
„Og Bill -— og stúlkan
þarna Ynez?“
„Ibarra fjölskyldan býr í
Sky River. Faðir Ynezár var
þrem’enningur við Margaritu
móður Bills og ég held að
• þau hafi alltaf vonast til að
börn þeirra ætu eftir að eig
ast. Bfll hefur allaf verið
einmana. Ynez er eina mann
eskjan, sem hefur þekkt hann
vel. Þegar- Bill var átján ára
sendi Cliff hann í ‘háskóla.
Bill langaði til að skrifa.
Hann tók próf í blaða-
mennsku, en þegar hann
hafði lökið námi sínu við
háskólnn fannst Cliff að tími
væri kominn til að hann
kæmi heim og lærði allt um
námugröft. Bill var þetta
mjög gegn skapi, en hann
kom heim svo hann hafði’
ekki enn lært að setja sig
gegn vilja föður síns. Ég veit
að það er ástæðan fyrir því
að ekkert varð milli ’þeirra
Ynez. Cliff vildi það alls
ekki. Ynez er indæl stúlka.
Hún hefði orðið Bill góð
kona.“
„Mér finnst ekki líta út
fyrir að hann sé sérlega vilja
sterkur. Það er ekki beint í
samræmi við stríðsþjónustu
hans. Hann var álitinn
hetja.“
14
„Nú, svo ég verð það, ha?“
Hann starði reiðilega á hana.
„Fáeinar mínútur enn, svo
megið þér breiða ofan á
mig!“ Hún fór út og hann
leit biturlega á Maggie.
„Þakkaðu guði fyrir að þú
ert ekki hér,“ andvarpaði
hann. „Hvenær geturðu kom
ið mér af þessu bannsettu
barnaheimili?“
„Ég er hrædd um ...“
„í fyrrimálið áttu að . .
byrjaði hann ákveðinn.
„John frændi,“ greip Mag-
„Ég veitþað nú ekki. Hver
getur um það sagt hvaða mað
ur kemur fram sem hetja
þegar umhverfið ki’efst þess?
Bill var ekki svo voðalega
lengi við háskólann og hann
hefur alltaf verið kúgaður af
föður sínum, það er ekki auð
velt að breyta því.“
„Það er leitt að hann er
ekki jafn sjálfstæður og syst
ir hans,“ sagði Maggie. „Ég
er viss um að Díana tæki
ekki við fyrrskipunum frá
föður sínum.“
„Hún bítur að tminnsta
kosti rækilega frá sér ef
hann reynir að standa í vegi
fyrir henni — þó þau virðist
vera sammála um allt sem
stendur."
gie fram í fyrir honum. „Það
er eins gott að segja þér það
núna ...“ Hún sagði honum
frá samtalinu, sem hún hafði
átt við Ramey lækni. John
King fnasaði fyrirlitlega þeg
ár hún hafði lokið máli sínu.
• „Gamli syndarinn! Hann
öfundar mig bara vegna þess
að ég get haft það gott. Það
getur hann ekki! Hann vill
ræna mig eins miklu af gleði
minni og honum er unnt!“
Hún hló að honum. „Það
er barnalegt af þér að segja
annað eins og þetta og það
veiztu vel sjálfur. Hann vill
aðeins að þú verðir heldur
styrkari þegar þú ferð, svo
þú neyðist ekki til að koma
hingað aftur.“
Eftir Lenf Covert
■M-
Hjúkrunarkona leit inn tim
dyrnar. „Því miður, King
■læknir, það er orðið framorð
ið. Þér verðið að fá fegurð-
arblundinn yðar eins og þér
vitið.“
,„Og hvers vegna ætti ég að
kpma bingað aftur? Hef ég
ekki 'lækni á heimilinu, mér
er spurn? Og það meira að
segja nýjan lækni, sem kann
allt það, sem nýjast er með-
an gamli Joe hefur setið hér
og skemmt sér við mislinga
og hettusótt.“
„Það er leitt að þið Joe
Ramey skuluð ekki báðir
hætta samtímis svo þið getið
notað þau fáu ár, sem þið
eigið ólifað til að rífast!“
„Yitleysa! Ég verð enn á
fótum þegar hann hefur dreg
ið síðasta súrefnisvottinn að
sér!“ En hann lét undan, þó
hann gerði það ekki fúslega.
„Hann veit að nú getur hann
sveiflað keyrinu, en þú get-
ur sagt honum frá mér, að
ég skuli gera honum lífið svo
leitt, að hann verði feginn
að sleppa mér héðan! Ef mér
tekst einhvern tjma að fá
hann til að leggjast í rúmið,
skal ég setja bæði hendur og
fætur hans í gips og gefa
honum hálsbólgumeðal níu
sinmun á dag.“
Hún stóð (hlæjandi á fætur
og kyssti hann. „Það er bezt
að ég fari áður en þú færð
slag!“
„Ferðu til Sky River í
kvöld?“
..Cleatus Fleming bauð
mér að gista hjá sér £ nótt.
Það er víst vissara fyrir mig
að gefa réttu fuglunum að
eta ef mér á að líða vel
hérna. Ég held ég' hringi til
hennar og segi já takk fyi'ir.“
Hann tók fast um hönd
hennar. „Við skulum fá hús
har.da okkur tveim, Maggie.
Getum v'ð ekki fiengið okk-
ur hús, sem er svo stórt að
við getum haft læknignastof
una þar líka? Það væri fínt.“
Þreytuleg augu hans voru
brunrín þrá og Maggie minnt
ist þess allt í einu og svo
langt aftur í iúriann sem hún
gat munað hafði hann aldrei
árí neitt heinf li. Hann hafði
alltaf búið á matsölustað eða
hóte’i.
„Eigum við að reyna að fá
stofu, sem arínn er í. svo við
getum setið við eldinn á
k'bldin og talað saman?“
Hiarta hennar kimytist víð í
bHóst.i b°nrtar Ho-gar hún sá
augnaráð hans. Hann var eins
og lítill drengur, sem á enga
peninga, en stendur fvrir
framan glugga le;kfangaverzl
unar og lætur sig drevma.
„Ég æt.laði nð eignast heim-
ili einu sinni, en ég hafði
víst of mikið að gera við að
taka á móti bömum annarra
til að meffa v»ra ag þvi að
eignast mín eigin“.
„Við skulum kaupa okkur
hús þar sem er arinn og stóll,
yndislega þægilegan stól
handa þér,“ sagði Maggie
blíðlega.
„Og einn handa Joe gamla
líka. Hann heldur að hann sé
betri taflmaður en ég, en það
er aðeins vegna þess að ég
hef aldrei mátt vera að því
að sitja alla nóttina og velta
fyrir mér næsta leik. Nú skal
ég svei mér sýna honum hvað
skák er!“
„En þú veizt að þú verður
að reyna að vera vingjam-
legur við hann, ef þú býður
honum heim sem gesti,“ sagði
Maggie og gerði sér upp hlát
ur til að leyna því hve mjög
hún komst við.
„Já, svo sannarlega skal
hann fá að vera gestur,“ urr
aði frændi hennar. „En þá
verður þú að tala við hann
á morgun. Maggie, og spyrja
hann hve lengi hann hafi
eiginlega hugsað sér að
halda mér hér.“
7.
Maggie var að hátta sig í
glæsilega búnu gestaherberg
inu þegar Cleatus barði að
dyrum og kom inn. Hún bar
baðkápu á handleggnum.
„Ég kom til að mæla með
því að þú fáir þér smábað
áður en þú ferð að hátta. Það
er svo gott. Ég held að allir
séu hát.ta*ir svo þú þarft
ekki að reyna að vera kurt-
eis. Ég veit að þú ert yfir þig
þreytt. Chris er búinn að
segja okkur hvað þú hefur
haft erfitt í dag.“
„Ég er líka þreytt, en ég
held ég fari að ráðum yðar.
Það auðveldar mér ef til vill
svefninn. Mig langar ekki til
að l'ggja vakandi í marga
klukkutíma og hugsa um það
sem hefur skeð.“
„Ég veit alveg við hvað þú
átt. Mér hættir líka til að
ber allar áhyggjur heimsins
á herðum mér þegar ég verð
andvaka. Góða nótt, Magg-
Jólasalan
er byrjuð.
Alls konar jólaskraut til
skreytingar í könnur og
skálar.
Sanngjarnt verð.
Blóma- og‘ grænmetis
makaðurinn
Laugavegi 63.
Blómaskálinn
v/ Kárnesbraut og
Nýbýlaveg
sem er opin alla daga frá
kl. 10—10.
í
>i
I
Alþýðublaðið
— 2. des. 1960
15
iv f