Alþýðublaðið - 15.03.1961, Page 2

mtstjðrar: Gísli J. Astþórsson (áb.) og Benedikt urðndal. — Fúlltrúar rit-
! «tjómar: Sigvaldi Hjálraarsson og Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
BJÖrgvin Guðmund son. -- Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasíral
14 900. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfis-
götu 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 á rnánuöi. í lausasölu kr. 3,00 eint
Otgefandi: Alþýðuflok. urlnn. — Framkvæmúastjóri: Sverrir Kjartansson.
Stefna andstöðunnar
LANDHELGISMÁLIÐ hefur nú verið þraut-
rætt á alþingi, fyrst í útvarpsumræðuTn heilt
; kvöld, síðan í 40—50 klukkustunda deilum í þing
isölum og loks í tveggja kvölda útvarpsumræðum
um hina vanhugsuðu vantrauststiíllögu stjórnar-
andstöðunnar. Skoðanir flokkanna á þessu máli
liggja því fyrir.
Lúðvik Jósefsson hefur verið aðal forsvarsmað
ur kommúnista í málinu. Hann hefur haldið a.
m. k. þrjár miklar ræður og látið í 1 jós næsta
óvæntar og furðulegar skoðanir. Þar er þetta at
' ihyglisverðast: >
; 1) Lúðvík telur 12 mílna útfærsiuna hafa verið
! lögleysu, ,sem ekki fengist staðfest fyrir nein
um alþjóða dómstóli.
| 2) Lúðvík telur, að innrás brezku herskipanna í
12 milna landhelgina hafi verið kjánaskapur
og það hættuástand „dæilegir tímar“ fyrir
íslenzka sjómenn.
3) Lúðvík ætlar nú að berjast fyrir því, að synj
að verði þeirri viðurkenningu á 12 mílunum,
i sem Bretar hafa gefið.
; 4) Lúðví'k vill fá Breta til að taka aftur loforð
sitt um að beita aldrei framar herskipavaldi
gegn landhelgisútfærslum íslendinga.
: 5) Lúðvík berst fyrir að minnka aftur landhelg
ina um 5065 ferkílómetra frá því, sem nú er.
1 Svo er að heyra, sem aðrir ræðumenn komm
únista séu á sömu skoðun og Lúðvík, og Fram-
sóknarmenn að miklu leyti líka. Þetta virðist
því vera stefna stjórnarandstöðunnar í landhelg-
ismáliinu í dag.
| Getur nokkur hugsandi íslendingur fallizt á
þessa stefnu? Getur nokkur maður sagt, að þessi
stefna mótist af hagsmunum íslenzku þjóðarinn-
ar? Er yfirleitt hægt að hugsa sér meiri ógöng-
'i ur en stjórnarandstaðan er komin í?
Ríkisstjórnin hefur haldið sér við ályktun al-
þingis frá 1959, þar sem hernaðarofbeldi Breta
var mótmælt, og fullyrt, að íslendlngar hafi ó-
tvíræðan rétt til 12 mílnanna. Hún hefur unnið
: að lausn málsins á þeim grundvelli, að afstaða al-
þingis í þessu hvort tveggju hefur verið staðfest.
Þá hefur stjórnin tryggt meiri landhelgi en var
I 1959, aukningu sem nemur 5065 ferkílómetrum,
og leyst málið með friði. Þetfa er farsæl lauen,
: sem gefur tilefni til að lýaa trausti á stjórnina, en
; ekki vantrausti.
BÆNDURNIR vilja ekki láta
sitt eftir liggja. Þeir eiga það
mikid stéttarstolt, aS þeir þola
það ekki að standa að baki mal-
arfólki í neinu, ekki lieldur í
tiidri og snobbisma. — E£ iil vill
er þetta ósanngjarnt, — og
sleggjudómur kveðinn upp yfir
saklausum stritbændum upp um
sveitir. Ég er albúinn að taka
þessi upphaísorð min aftur ef
bændur krefjast þess, en ef þeir
þegja, ef þeir taka ekki til máls
þá stend ég við orð mín og tek
þau ekki aftur.
BÆNDUR BYGGJA höll í
Reykjavík. Hún er risin af
grunni og gnæfir hátt yfir há-
skólahverfi og Neskirkju, jafn
vel káffærir hvort tveggja þeg-
ar maður horfir heim til hennar
úr fjarlægð. Það er rétt, að það
eru bændur, sem ráðast í þetta
stórvirki, því að iþeir eiga að
leggja fram féð. Þeim hefur,
með lögum verið gert að greiða
hálft prósent af verði 'búsafurða
sinna til byggingarinnar — og
skulu þeir gera það — fyrst um
sinn, í fjögur ár> 1958, 1959,
1960 og 1961 — og allt toendir
til þess, og þar á meðal reynslan
af lífsseigju skatta og tolla, að
kvöðin verði framlengd.
TALIÐ er að upphæðin, sem
þannig er tekin af búsafurðum
bænda til hallarbyggingarinnar
nemi 6—7 milljónum króna á
ári. Samkvæmt því leggja bænd
ur til hennar um 25 milljónir
krcna í þessi fjögur ár, hvað sem
síðar kann að revnast um við-
bótarfjárframlög þeirra. — Mér]
þykir vænt um að fá eina höll
til viðbótar í Reykjavík — og
ekki er vanþörf á að byggja
gistihús þó að Aron Guðbrands-
son haldi því fram, að ekki só
eins mikill skortur á gistrúmum
í Reykjavík og fullyrt hefur ver
ið. Mér dettur því ekki í hug að
finna að því þó að ráðist liafi
verið í að reisa þetta mikla og
glæsilega hús, — og ég vil held1
ur ekki gagnrýna það, þó að
bændur geri það.
EN í ÞESSU EFNI sem öðru
sest tildrið og snobbið í söðuðl-
inn og flengríður um nýgróið tún
ið. Þegar hornsteinn er lagður
að stórbyggingum, sem standa
munu i margar aldir, er sjálfsagt
Framhald á 11. síðu. _,
"2 15. marz 1961 — Alþýðubla®ið