Alþýðublaðið - 21.03.1961, Blaðsíða 8

maðurinn sá, að það var
skylda sín að bjóða ber-
tbganum til kvöldverðar.
Hertoginn þáði boð þetta
með þökkum og kvöld-
veizla þessi var upphafið
af kynnum hans og Kath-
arine Worsley, því að hún
var dóttir sýslumannsins.
Fyrst í stað var hún feim-
in við hertogann, en
feimni hennar hvarf óð-
ara þegar hann komst að
raun um að hún hafði
Sumarið 1958 frétti her-
toginn að senda átti hann
með Sots Greys herdeild-
inni til Þýzkalands, þar
sem hann skyldi vera í 18
mánuði.
Þá sá hann að ekki tjó-
aði annað en að trúa móð-
ur sinni fyrir leyndarmál-
inu. Fjölskyldan settist
því á rökstólana í Florenz
á Italíu. Niðurstaðan var
sú, að þau yrðu að bíða í
nokkur ár enn. Hertoginn
Kent-árarnir mættu á jól-
unum í Sandringham-höll
drottningar eins og tíðkast
hafði í mörg ár. Þegar her
toginn af Kent spurði
drottninguna vandræða-
lega hvort það væri í lagi
að hann væri hjá Kathar-
ine Worsley það sem eftir
væri af jólafríinu, játaði
drottningin því og brosti
um leið.
Síðan líður og bíður þar
til fyrir skömmu, að liðs-
SAMTÍNINGUR
ÞRJÁR systur sín úr
hverju Evrópulandinu hitt
ust í Fíladelfíu í fyrsta
skipti í 28 ár til þess að
vera við brúðkaup systur-
dóttur þeirra. Þær höfðu
ekki hitzt síðan 1933 í
Berlín, rétt áður en þær
flúðu Gyðingaofsóknir naz
ista.
Um fátt er meira skrif-
að í erlendum blöðum
þessa dagana en trúlofun
hertogans af Kent og
Katharine Worsley. Trú-
lofunin kom blöðunum
eins og reyndar þorra
fólks í Englandi mjög á ó-
vart. Þá kom það einnig
flatt upp á marga, að þau
skötuhjúin höfðu þekkzt
í rúm fjögur ár og oft
hitzt á þeim tíma. Svo
mikil leynd hefur hvílt
yfir þessum kynnum, að
segja má að nafn Kathar-
ine Worsley hafi verið svo
til óþekkt þar til tilkynn-
ingin var gefin út um trú-
lofunina.
★ ÁST VIÐ FYRSTU
SÝN.
Nú skal faríð fjögur ár
aftur í tímann til haust-
ins 1956. Hertoginn var
þá ungur liðsforingi á her
stöð f Yorkshire. Sýslu-
Hertoginn
kennt við Edenskóla, sem
er steinsnar frá Kensing-
ton-höllinni. Og þau kom-
ust að því einnig, að þau
þekktu bæði mætavel veit
ingahús nokkurt þar í
grenndinni, að þau áttu
sameiginlega vini úr göt-
unum í kring og að bæði
höfðu þau keypt plötur —
stundum þær sömu — í
litlu Kensington búðinni.
Þau segja bæði, að
þetta hafi verið ást við
fyrstu sýn.
* „YNDISLEG“.
Þetta var aðeins byrj-
unin. Eftir þetta hittust
þau oft, eins og af tilvilj-
un, á dansleikjum, boðum
eða einhverjum ákveðn-
um stöðum. Hertoginn
sagði líka móður sinni
bráðlega frá þessari „ynd-
islegu“ stúlku, sem hann
hafði kynnzt, en hún hélt
í fyrstu að Kath væri að-
eins ein af fjöldamörgum,
sem hertoginn daðraði við.
Hún hafði augsýnilega
ekki minnstu hugmynd um
hinar mörgu símahring-
ingar hertogans til Kath
og hinar fjölmörgu öku-
ferðir þeirra í sportbílum
hertogans. Þau hittust allt
af á laun og enginn vissi
af fundum þeirra.
Þegar veturinn var geng
inn í garð bar fundum
þeirra oftar en fyrr og al-
drei leið sá dagur að Kath
fengi ekki annað hvort bréf
eða hringingu frá hertog-
anum. Fáir höfðu minnstu
hugmynd um bíóferðir
þeirra í Malton. Þegar
Katherine Worsley kom í
heimsókn til ættingja
sinna í London stalst her-
toginn oft og einatt til
hennar á jagúar-bíl sín-
um.
★ OF UNG.
En hvenær tóku þau
skötuhjúin ákvörðunina?
var ennþá of ungur (22
ára) og átti síðar að fá
meiri frama í hernum. —
Þótt Kath og hertoganum
hafi fallið þetta þungt
féllust þau á þetta fyrir-
komulag.
Hertoginn var að lokum
sendur með herdeild
til Þýzkalands. Þótt þau
hefðu bæði fallizt á að
Catarine
skrifast ekki mikið á
streymdu bréfin þeirra auð
vitað fram og aftur.
Þá gerðist það, að allir
★
MÁNAÐÁRLEGAR fjar
vistir sænskra kvenna frá
vinnu nema aðeins fáein-
um hundraðshlutum af
heildarfj arvistum.
Af 890 konum, sem
spurðar voru um fjarvistir
frá vinnu á fimm ára tíma-
bili voru um 40% frá vinnu
einu sinni í mánuði.
foringinn ungi snæddi há-
degisverð með hinni
fögru, ljóshærðu stúlku.
Þau ræddu fram og aftur
um leyndarmál sitt, sem
allur heimurinn fékk að
vita um nokkrum klukku-
tímum síðar. Síðan skild-
ust leiðir þeirra — hertog-
inni hélt á fund neðri mál-
stofunnar um hermál, en
Kath hélt til síns heima.
Skömmu síðar var til-
kynnt að hertoginn af Kent
hefði trúlofast Katherine
Worsley, dóttur Sir Willi-
am W orsley sýslumanns í
Yorkshire.
Tízkufrömuðirnir í Par-
ís láta sjaldan að sér hæða!
Nú eru þeir nýbúnir að
framleiða skó af sérstakri
tegund, sem farþegar yfir-
fullra strætisvagna og
sporvagna þar í borg eru
sagðir hafa tekið fegins
hendi. En að hvaða leyti
eru skór þessir sérsta'kir?
Af því að þeir öskra!
Ef einhver farþegi stíg-
ur í ógáti á tær náunga í
slíkum skóm rekur hinn
þjáða tá upp ferlegt ösk-
ur.
Þá hefur heyrzt að sér-
stakir glerskór — eins og
Öskubuska notaði — hafi
náð miklum vinsældum
meðal kvenfólksins í París.
Þá á ríkiskona frá Suður-
Ameríku skó úr gulli. Þeir
gera henni erfitt um gang,
en hún ljómar af ánægju
þegar hún sýnir sig í þeim
í opinberum samkvæmum
og nýtur þess innilega að á
hana sé horft í forundran
og með öfund.
Þýzkur vísindamaður
fann upp skó, sem gera
eigendum kleift að ganga
★
IBÚAR Toronta í Illinois
sem eru 7 talsins, vilja alls
ekki að bær þeirra sé kall-
aður vofubærinn. Það voru
manntalsmenn, sem köll-
uðu bæinn þetta. Segja
bæjarbúar, að svo hefði
viljað til, þegar taka átti
manntal £ bænum, að þeir
hafi verið fjarverandi þann
eina dag.
★
IBÚATALA Formósu
hefur þrefaldast á síðasta
áratug, að sögn stjórnvalda
þar. í september síðastliðn
um voru íyjaskeggjar 10,6
milljón að tölu, en árið
1950 bjuggu 7 milljónir
manna á eynni.
á vatni. Leyndarmálið eru
örlítil flotholt í skónum,
sem gera nánast hvaða
manni sem er unnt að fá
skemmtigöngu á svo til öll
um ám og vötnum, segir
vísindamaðurinn.
Blindur
sér
ÞAÐ virðist undarleg
leið til að öðlast aftur sjón-
ina að standa hársbreidd
frá dauðanum. En einmitt
þessu á átta ára skóla-
drengur í Ástralíu, Robert
Kenyon, hina nýju sjón
sína að þakka.
Robert var nær blindur
frá fæðingu og átti á hættu
að missa sjónina algerlega.
En nýlega þegar hann var
að synda í Appollo-flóa í
Viktoríu-fylki komst hann
í bráðan lífsháska.
Viðbragðsfljótir náung-
Skór sem
ÖSKRA!
3 21. marz 1961, — Alþýðublaðið
Gift
enn
Kvittur er uppi
í París, að þess
langt að bíða, að
Biardot og fyr
eiginmaður henna
Vadim, muni gifts
Þau eru nú bæð
aftur til Parísí
langa samvist f
Ölpunum, þar s<
unnu bæði við ný
mynd.
Margt hefur
daga beggja síf
skildu að borði (
Þau giftust bæði a
Jaques Charrier o
Annettu Ströyber
þessi hjónabönd fc
inn svo að ekkert
vera til fyrirstöði
og Vadim sættist
gifti sig síðan.
Reyndar er það
ir satt að þau haf
ar sætzt. Þau hafa
oft upp á síðkas
var BB sem fékl
til að taka að sér 1<
síðustu myndar
sem á að bera heit
beizla.“
Vadim lagði
höndina á snil
sitt á stað einum
Mont Blanc. Þeg;
myndatökunni 1;
ar brugðu skjótt
komu honum til
Þeim tókst að kom;
um meðvitundarlé
’and. Hann var t
en tókst að anda á
ar gerðar höfðu
honum lífgunartili
Síðan Robert va
að frá drukknun £
cr,-einilegar en
sinni fyrr. Hann f
l°sið blöðin með
cfleraugna og leik
fútbolta með
drengjum á svipi
og hann.