Alþýðublaðið - 19.05.1961, Blaðsíða 16

Dagsbrún undir-
býr vinnustöðvun?
ALLAR LÍKUR benda milljónatjóni. Slíka ákvörðun
nú til þess, að stjórn ætli ekki að taka á annan hátt
vr t . e« með
Verfcamannafeiagsins
allsher j aratkvæða-
greiðslu, þar sem allir félags-
menn ættu rétt á því að láta
vilja sinn í ljós.
Má búast við, að sami háttur
verði hafður á nú.
Ðagsbrún sé að 'undirbúa
42. árg. — Föstudagur 19. maí 1961 — 111. tbl.
mWWMMMWWWMWWWWMWWMWWMMWWWWMWM)
Á blaðamannafundi í gær
Mynd þessi var tekin á
blaðamannafundinum á
Hótel Borg í gær. Golda
Meir situr hér milli
Bjarna Guðmundssonar
og Aroch sendiherra.
verkfall. Hefur félagið
boðað fund í Gamla bíó í
kvöld til þess að ræða
lcjaram'álin en talið er, að
fljótlega eftíir fundinn
tnuni trúnaðarmannaráð
félagsins kom saman til
þess að samþykkja verk
fall með viku fyrirvara.
Samkvæmt vinnulöggjöfinni
er unnt að ákveða vinustöðvun
•á' tvenns konar hátt. í fyrsta
ifgi með allsherjaratkvæða-
greiðslu en í öðru lagi með á-
•kvörðun í trúnaðarmannaráði.
Dagsbrún hefur venjulega haft
þann hátt á, að láta 2—300
manna félagsfund samþykkja
viljayfirlýsingu um verkfall en
síðan látið 11 manna trúnaðar
inannaráð félagsins taka á-
lívörðunina um verkfallið. Er
það • furðulegt, að í verkalýðs-
fpiagi, er telur hátt á fjórða
jþúsund manns skuli 11 menn
laka ákvörðun um verkfall, er
slöðvað getur marga veiga-
mikla framleiðsluþætti lands
manna og valdið þjóðarbúinu
Reykjavík
vann 5:0
Reykjavík vann Akranes í
Aæjakeppninni í knattspyrnu í
^ærkveldi með 5:0.
: . ;;
Brotnaði
öðru sinni
Áicureyri í gær. ;J
Fyrir sex inánúðum
r varð piltur einn hér á Ak- ;!
í ureyri fyrir því óhappi að !>
. . slasast á skellinöðru ; |
r þannig, að hann fótbrotn- ! >
;. aði. Fyrir nokkru kom ;»
; J hann af sjúkrahúsinu eftir JI
! í að hafa legið þar í 6 mán <>
; J uði. í dag var hann að ; J
! í «fa sig á skellinöðru en j!
!«. þá vildi svo ó<heppilega í >
; I til að hann féll á ný og ;!
; > brotnaði öðru sinni á ! >
; I sama fæti. G. S. ; |
t tHUVWWVV.yjlVvV/AVWW
Viðtal við
Golda Meir
FRÚ GOLÐA MEIR ut
anrífcisráðherra ísraels
átti fund með blaðamönn
um í gær. Bar mörg mál
á góma, m. a. Eichmann
málið. Golda Meir sagði,
að með því að hegna Eich
mann yrði ekki kvilttað
fyrir syndir nazistanna.
Tilgangur réttarhaldanna
væri aðeins sá, að gera
öil'lum heiminum ljóst
hversu hræðilegir glæpir
hefðu verið framdir gagn
vart gyðinigum.
Á fundinum sagði frúin m. a.:
UM SAMBÚÐINA VIÐ
ARABARÍKIN
Ekkert er því til fyrirstöðu,
að við tökum upp friðarviðræð-
ur við Araba. Frá okkar hendi
er ekkert sem mælir gegn því.
Andstaðan er Arabamegin. En
þar sem þeir vilja ekki viður-
kenna tilverurétt og tilveru íra-
elsríkis er ekki von til að sam-
ræður geti hafizt á eðlilegum
grundvelli. Frúin sagði, að ekki
væri unnt að segja, að ófriðar-
ástand ríkti á milti Arabaríkj- j
anna og ísraels. Áriö 1917—48
hefði verið samið vopnahlé — og (
síðan þá, væri ekki um „stríð“
að ræða — þótt eðlileg sambúð,
byggð á vináttu og ski'ningi,
væri enn ekki fyrir hendi. Ekki
sagðist hún vita til, að Arabar
þeir, sem búsettir væru í ísrael
væru óánægðir þar né í upp-
reisnarhug, „Við eru alltaf við-
búin til friðarumræðna og að
stofna til vináttu,“ sagði frú
Golda Meir
VARÐANDI AFSTÖÐU TIL
ARABARÍKJANNA
Samgöngur eru litlar á milli
ísraelsbúa og Araba í Araba-
ríkjunum, nema ferðir opinberra
sendimanna og kristinna mar.na,
sem sækja til helgra borga á •-
tíðum. En um afstöðu Araba il
ísraelsmanna sagði frúin, að pá
vantaði ekki ísraelsland. Börn-
jin þeirra hætta ekki að deyja,
þótt þeir næðu yfirráðum yfir
(okkar landi, né vex velmegunin.
1 af sjálfu sér með þjóðum þeirra
— því að ekki höfum við yfir
að ráða neinum auðlindum jarð-
ar, sem þá vantar. Þeir öðlast
ekki sjúkrahús, skóla, fæðu eða
neitt það sem þá skortir nú —
þótt þeir fái okkar land Ena
sagði hún, að það væri ekki al-
menningur sem réði né sjónar-