Alþýðublaðið - 12.08.1961, Blaðsíða 15

'Samt sem áður létti mér
við að vita að meðau við
yrðum í Newquay yrði Peter
í Skotlaudi og þegar við kæm
um aftur Iheim yrði Liz allt
af á æfingum.
7.
Yið skemmtum okkuv >'61
á ferðalaginu þó veðrið vaeri
slæmt_ Aðeins eitt eyðilagði
skemmtunina fyrir m'ér,
bréf, sem mamma fékk frá
frú Keltone.
„Tívernig lízt ykkur á
þetta?“ sagði mamma. „Pet
er er ákveðinn í að hætta við
að fara til Oxford!“
„Tfvers veg,na?“ spurði
pabbi og ég sat grafkyrr, löm
uð af undrun yfir að hann
skyldi hætta við að fara, jáfn
mikið 0g hann hafði hlakkað
til.
„Við skulum sjá — hvað
skrifar Hilda eiginlega “
Mamma leit yfir örkina. '
„Ég geri ráð fyrir að það
kcmi ykkur á óvart að heyra
að Peter hefur ákveðið að
byrja að vinna á skrifstofu
Frank Orpingtons þegar við
komum frá Skotlandi“.
Ég verð víst að taka það
fram, að Frank Orpington
var meðeigandi Richard Kel
tone.
„Peter segir,“ hélt mamma
áfram lestrinum, „að hann
læri- meira & skrifstofun,ni
Ihjá JT'rank á þrem árum en
hann myndi læra í Oxford
og ef til vill er það rétt. Ég
hefði vissulega saknað hans
óstjórnlega og ég verð að jála
að ég komst við þegar hann
sagðist ekki afbera tilhugsun
ina um að skilja mig eftir
eina heima.“
„Humm!“ sagð pabbi van-
trúaður og ég verð að játa að
ég efaðist jafn mikið um göf-
uglynd- Peters oa ha,nn. Það
er ekki af því að Peter sé
slæmur scnur, en mér fannst
þessi skvndilega umhyggja
hans fyrir móður sinni ekki
sérlega sannfærandi.
„Ef Hilda gleylpdr við þessu
g'leypir hún við hverju sem
er! Ef ég væri spurður —“
Pabbi hæt.t; við að segja það
sem hafði verið komið-fram
á tunguna og bætt svo við:
„Okkur kemur þetta ekki
við.“
'Skyldi honum hafa komið
það sama til hugar og mér____
að Peter hefði skipt um skoð
un eftir að L’.z varð nágranni'
hans?
Við feomum til borgarinn-
ar fáeinum dögum á undan
frú Kellone og Peter. Robin
átt; að Ihefjn vinnu hjá stóru
tryggingarfélagi á mánudags
mOrgun cg frumsýningin á
„Bring on the girls“ var
fimmtudag í sörnu viku.
Það liggur í augum uppi
að við sáum ekki mikið af Liz
og föður hennar, þau voru
alltaf á æfingum. En Tcvæmy
hafði ekk: gleymt að han,n lof
aði pabfo'a og mömmu að-
göngumiðum jafnvel þó
hann gæti ekki útvegað o'kk
MELODY
CHASE
ur Robin miða. Það skildum
við vel og við ákváðum .á-
samt flteiri krökkum í göt-
un,ni — við vorum tuttugu
alls — að standa í biðröð til
að fá miða. Ég bjóst háifyegis
við að Liz léti Peter fá miða,
en það skeði ekk; og hann
var með í hópnum þegar við
sti'lltum okkur upp útbúin
mat cg hitabrúsum snemma
morguns.
Inngangurinn að miðasöl-
unn; var í hliðargötu svo við
sáum eikki ljósaauglýsinguha
„Tommy Trout í Bring on
'he girls“, sem glitraði á fram
lhið leikihússins, en ég var
sannfærð um að þetta væri
stórviðburður í lifi þeirra
Liz.
Við vorum flest kornung og
þetta var í fyrsta skipti, sem
við1 vorum á frumsýúihgu
og við höfðum mjög gaman
af að virða fyrir okkur stór
mennin, sem voru viðstödd.
Þegar hljómsveitin hóf að
stilla hljóðfærin var ég-tauga
æst og spennt fyrir hönd Liz
cg Tommys 0g mér hefði þótt
gaman að vita hvernig þeirra
taugar voru þá stundina.
Peter sat við hlið mér og
uppgerðar kæti hans. og
keðjureykingar sýndu að
hann var ekk; síður taugaó-
styrkur en ég. Þegar forleikn
um var lokið hvásl'aði ég að
honum: „Hljóm'listin er
skemmtileg“ og hann leit
þakk]iátlega til m'ín um leið
og tjaldið var dregið frá.
Dansmeyj arnar dönsuðu
inn og það var auðvelt að
reka augun í Liz, sem var
mjög fálleg og virtist ekki
vitund taugaóstyrk. Fimm
mánútum sei,nna kom faðir
'hennar inn 0g eftir það end
urómaði Máturinn um salinn.
Ég get ekk; lýst því sem
fram fór á sviðinu — það er
alltaf erfitt að lýsa garnan-
leik, en áhorfendur vcru yf-
ir sig hrifnir þegar tjaldið
loksins féll Ég man ekki. hve
°ft þau voru kö'lluð fram, en
Tommy varð að halda ræðu
°g það gerði hann svo glað-
lega og iþó svo eðlilega 0g
hjartanlega, að áhorfendur
voru yf;r sig- hrifnir.
Þar sem Liz var aðeins ein
af dansmeyjunum, vakti hún
ekki sérsta,ka athygli, en ég
viss; að Peter 0g Rcibin og
fáeinir aðrir drengir höfðu
sent henni konfekt og blóm
að tjaldabaki.
Þegar faðir hennar hé'lt
ræðuna, sá ég að hún virtist
eilítið taugaóstyrk, en þegar
hann þakkaði öllum vinum
s'.mtm meðal á'horfend'a fyrir
móttökurnar. send; hún okk-
ur fingurkoss.
Ég held að bæði Robin og
Peter hafi orðið fyrir von-
brigðum yfir að vera ekki
boðni í hófið eftir frumsýn-
ingu, en hafi allir leika/arn-
ir átt að bjóða vinum og
vandamönnum, hefði Albert
HaQl ekki verið nægilega
stórt.
Þeggr við komum heim,
fréttum við að pab'bi og
mamma Ihefðu verið jafn
hrifin af sýningunni dg við,
þó pabbi segði að ekki væri
gott að segja um hvað gagn
rýnendurnir segðu. En ég
þurfti ekki að bíða eftir blaða
umsögnunum, því klu'kkan
sjö um morguninn hringdi
Liz til mín.
„Ég veit að það er aHtöf
snemimt,“ sagði hún afsak-
andi, „en ég varð að fa að
vita hverni'g þú skemmtir
þér.“
Svar mitt gladdi hana vást,
því hún 'hélt áfram: „Og svo
var stórveizla á eftir. Við
komum ekk; /heim fyrr en
sex. 'Guð einn veit 'hvað
„greifynjan“ við hliðina á
okkur heldur. Ég býst við að
við fáum kvörtunaihréf frá

í Ferðaháppdrætti Félags ungra jafnaðarmanna í
Reykjavík eru vinningarnir fjórar glæsilegar ferðir
innanlands og utan. Ferðast verður á hestum, með
skipum og flugvélum. Verðmæti vinninga er sam-
táls um 20 þús. krónur. Ðregið 15.; ágúst. Kaupið
hólti 1. Þeir sem háfa fengið miða senda heim eru
beðnir að greiða bá sem fvrst á flokkskrifsstofunni
í AlbÝðuhúsinu.
1 ðillll

1 '•■••* ÍQSiátófe:: ' 1 /f&f&ÍQý- ...ýi
frak
Frh. af 7. síðu.
er á um 40 feta dýpi. Eyj-
urnar eru tvær en eru tengd
ar saman með brú. Stöðin á
að geta afgreitt um 8000
tonn af olíu á klukkustund.
Auk afgreiðslusiöðvarinnar
verða þarna skrifstofur,
flugvöllur fyrir þyrilvængj-
ur og rúmgott húsnæði fyr-
ir 70 starfsmenn,
Fjölkyldum starfsmianna
verður ekki leyft að búa á
eyjunni vegn i mikils hita
og raks loftslags, sem veldur
því að þavna cr að staðaldri
tyrkneskt gufubal undir
berum himni. Starfsrnenn-
irnir eiga hins vegar aðeins
að starfa viku í senn, en
hvíJ.a sig í landi á milli.
Risastöð þessi var byggð
í Englandi, í New Castle-
on-Tyne, en dregin þaðan
gegnum Suesskurðjnn til
Persaflóa.
Ég sagði hen,ni að blöðin
væru ekki komin tiil okkar
og spurði hvort gagnrýnin
vær; góð.
„Stórkostleg, elskan! Við
fengum fyrslu útg'áfuna áð-
ur e,n veizlunni var lokið.
henni, en hvað gerir það til?
Hefurðu slð hvað blöðin
skrifa um okkur?“
I I I
Minningarorð
Framhald af 2. síðu.
værð hans var ávöxtur vel sam
ræmdrar skapgerðar og nærar-
ar fegurðartilfinningar. —
Ég ætla, að það hafi verið
á áttræðisafmæli hans, að til
hans var kveðin þessi vísa: j
Enn þá skín brosið þitti bjaijta
yfir blóskóg þinns hógværa
málsq
og ennþá er ungt þitt hjarta
og opinn þinn hugur og frjáls.
Gamalt spakmæli segir:
„Þeir, sem guðirnir elska.deyja
ungir“. Varla getur meiri öf-
ugmæli, ef þetta er skilið bók-
staflega En ef átt er við, að
þeir, sem guðirnir elska, deyi
ungir í anda, þá er spakmælið
rétt. Kristján naut þeirrar náé
ar guðanna að vera ungur i
anda til hinstu stundar. Þó að
hann vantaði rúmlega 2 mán-
uðj upp á að verða 86 ára, er
hann dó, hafði hann varðveitt
hugarfar og hjartalag, er bar
öll einkenni göfugrar æsku.
Ég kveð þennan vin minn
með söknuði, og svo munu
fleiri gera. Honum fylgja mikj
ar þakkir yfir landamærin.
Gretar Fells.
Hlustaðu bara á fyrirsagnirn
ar!“ Ég heyrði blaðaskrjáf.
„SIGUR TOMMY TROTJT!“
„GAMANLEIKARI TEKUR
LONDON MEÐ ÁHLAUPI.“
..STÓRSIGUR í FRIVOLI-
TY.“ Er þetta ekk; fínt?“
Alþýðublaðið — 12. ágúst 1961