Alþýðublaðið - 01.11.1961, Blaðsíða 4

ftWMMMWWWWWWWWMWWWWMWWVWWMMIWWmWMWMWWWIVMWMWWWM
KANNSIQ cr það óhugn-
anlegast v ð hið jjólítíska
kerfi Sovétmanna, live
dæmalaust snjallir þeir eru
að skilja h smi frá kjarna
— glæpamenn frá löghlýðn
um —á tímum allsherjar-
uppgjörs af því tagi sem nú
fer fram í Moskvu. Lítið
bara á þessa mynd af for-
ystulið nu á dögum Stalins
(sem þarna er í broddi
fylkingar). Þá hétu allir
þess r menn góðir menn, og
höfðum við fyrir því orð
k o rn m ún s ta b \a ð a eins og
Þjóðviljans. En núna? Nú
tveir eru „góðir“ af öllum
kemur á dag'nn að aðeins
hópnum, sem sagfc þeir
Mikojan og Krústjov (t 1
vinstri). Hin r eru afhjúpað
ir sem þorparar aí vestu
tegund, þ. e. (frá liægr )
Molotov, Beria og Malen-
kov. Og sjálfur leiðtoginn
í h nni snjóhvítu einkennjs-
treyju? Já, hvað á að gera
við líkið?
NÚ hefur Rússum verið
sagður sá sar.nleikur um
Stal-n. sem fulltrúar 20.
flokksþingsins, þ.e.a.s. þeir,
sem sátu leynifundinn. þegar
Krústjov fletti ofan af glæpa-
ferli fyrirrennara síns. hafa
-einir setið inni með síðan Ef
menn skyldu ekki muna nógu
vel eftir því, sem gerðist á
því þir.gi, er rétt að rifja
það að nokkru upp.
Það var á þeim tíma, sem
Krústjov var að svæla undir
sig öll völd í Kommúnista-
flokknum og ryðja til hliðar
þeim Malenkov. Molotov og
Bería. Á lokuðum leynifundi
hélt hanr grátklökkva ræðu
um ávirðingar Stalíns og
hættuna af persónudýrkun-
inni með þeim árargri, að
hann fékk öll vöid f sínar
hendur, að v:su fyrst með
Buglapin, en hann losaði sig
fljótlega við hann.
Þessi umræddi leynifund-
ur fór svo leynilegá fram að
fulltrúar íslenzkra kommúr.-
ista, sem þingið sátu, þeir
Eggert Þorbjarnarson og
Kristinn E. Andrésson, höfðu
ekki hugmyr.d um hvað gerzt
hafði fyrr en þeir komu aft-
ur vestur fyrir tjald. Var
raunar talið að uppljóstran-
ir þessar hefðu orðið til þess
að leggja Eggert í rúmið, og
víst er, að lítið hefur á hon-
um borið síðan þar til nú,
að hann virðist vera búir.n að
ná sér fulikomlega. Búinn .að
losa sig við Kristin sem ferða
félaga á flokksþing og sjálf-
ur orðinn æðsti prestur, svo
hættulegar sem slíkar mann
virðingar virðast vera meðal
kommúnista. Eðli kamelljóns
ins virðist vera það, sem
kommúnistar þurfa að hafa
til að bera, ef þeir hafa r.okk
urn metnað, að þeir geti skipt
um lit eftir umhverfinu.
Kröfur Moskvustúdenta
um að Slalín verði flultur
burtu úr grafhýsinu mikla í
Kreml, þar sem hann hefur
t 'S'ið smurður frá dauða sír-
um, benda t;l þess, að frétt-
irpar af ferli hans hafi vakið
nokkurn óhug í Rússlandi,
þó að sá möguleiki sé að sjálf
ur
28
sögðu alltaf opinn í því þjóð
félagi, að viðbrögðin hafi ver
ið pöntuð. Nú hefur flokks-
þingið orðið við þessum kröf
um stúdenlanna, en ekki hef
ur verið tilgreint hvert líkið
skuli flutt,
Menn velta mjög fyrir sér i
hvaða tilgangi það eigi að
þjóna að demba þessum upp- \
Ijóstrunum yfir rússnesku
þjóðina nú, og víst er að til-1
gangurinn liggur ekki í aug-
um uppi. Virðist þó vera al-
menn skoðun, að ástæðan sé
hinar alvarlegu deilur, sem
upp eru risnar inran hinna
kommúnistísku herbúða, og
hafa menn raunar orð Krúst
jovs og stuðningsmarna hans
fyrir því. Þeir hafa gagnrýnt
Albani, og um leið Kínverja,
harðlega fyrir Stalinisma. —
Ekki eru allir sammála um,
að þetta sé ástæðan fyrir hin
um miklu deilum.
New York Times fer ef til
vill nærri sannle!kanum í
þessu máli í leiðara nýlega.
Biaðið segir að það sé rétt,
Framhald á 12. síðu.
1. ,nóv. 1961 — Alþýðublaðið
LITLI þrekni, gráhærði
maðurirn með velhirt yfir-
skeggið, sem daglega hefur
mátt sjá á gangi í hinni frægu
Hofburghöll í Vínarborg, vek
ur nú hvorki ólta né lotn-
ingu. Það er ótrúlegt en satt,
er. maður þessi var höfundur
ósveigjanlegrar utanríkis-
stefnu, sem enn ákveður ör-
lög Mið-Evrópu. Þetta er eng
inn anrar en Molotov, sem nú
er 72 ára að aldri, og hefur
um eins árs skeið verið for-
maður rússnesku sendinefnd-
arinr ar hjá alþjóða kjarnorku
málastofnuninni í Vínarborg.
Svo virðist sem áhrif Molo
tovs séu sáralítil. Hann lætur
samslarfsmann sinn, Emely-
anov prófessor, um ræðuhöld
in, en hins vegar má iðulega
sjá hann í veizlum ásamt hin
um rússnesku félögum sín-
um.
.jEmylianov er sérfræðing-
ur okkar og er miklu fróðari
um atómfræði, en ég,“ segir
Molotov, sem er illa.að sér í
ensku og talar bjagaða þýzku.
Að v.’su les hann 'Vínarblöðin
og býst fastlega við því að
geta talað þýzku með ágæt-
um að 10 árum liðnum, en í
veizlunum verður hann að
hafa túlk sér við hlið.
í veizlum þessum hafa
ýmsir tekið Molotov tali og
komizt að raun um, að hann
er hvorki ósvífinn né móðg-
ar.di í tali eins og áður fyrú
hvorl sem þessu má þakka
mildandi áhrifum, sem Vínar
borg hefur á marga, mildri
meðferð Krústjovs á honum,
eða þá því, að hann hafi vitk-
azt með árunum. En allir eru
á einu máli um það, að Molo
tov sé rólegri f fasi en áður
og hæglátari.
Molgtovhjórin virðast
kunna vel við sig í Vínarborg
þar sem iðulega má sjá þau á
hljómleikum, enda kveðst
Molotov vera mikill tónlistar
unnandi. Hann segir, að áður
fyrr hafi hann verið fiðlu-
leikari í litlum hljómsveitum
og stundum hafi hann leikið
á mar.dólín, en hljóðfæraleik
hefur hann nú alveg lagt á
Irlluna. Þau hjónin sjást oft
að snæðingi í skemmtigörðum
en að honum loknum hafa
þau fengið sér h;ð ágæta vín,
sem þar er á boðstólum
Til marks um unun hans
af tónlist er sagt, að í hópi
vina taki hann sturdum lag-
ið. Þegar hann var lítill dreng
ur söng hann stundum í
kirkju, en hann hlær þegar
hann minrist þess og bætir
við, að langt sé síðan það gerð
ist. í vetur vonast Molotov
Frh. á 12. síðu.
MOLOTOV, sem
nú kallast flokks-
fjandi á flokksþing-
nu í Moskva, situr
hér við hlið próf.
Emeljanovs á þingi
alþjóða kjarnorku-
nefndar nnar í Vín-
arborg, en þar hef-
ur hann verið full
trúi Kússa í um eins
árs skeið. Hann má
muna s nn fífil
fegri, maðurinn sem
ákvað örlög margra
þjóða Evrópu. þar á
meðai Finna, sem
hann gerð: við „vin
áttu- og landvarna
samning“ 1948. Nú
er Molotov fordæmd
ur á flokksþinginu
fyr r stalínisma og
Rússar heimta nýjar
viðræður við Finna
um samn nginn frá
1948. Ilvort hann
eigi sér fylgismemji
Rússtandi má ef 11
deila um, en hann
var sagður brosa í
kampinn er honum
var sagt frá skömm
unum í ræðum
Krústovs og annarra
toppkomma. Hann
virtst taka þessu
heldur rólega og
fékk sér skemmti-
göngu í görðum Vín
ar. Hann virðist
vera t ltölulega ó-
hultur um sig í Vín
og hann kann vel
við sig að sögn og
hefur unun af að
sækja liljómleika.