Alþýðublaðið - 18.04.1962, Blaðsíða 7

VIÐ ÍSLAND
Síoastliðin 2 — 3 ár hafa Fær-
eyingar aukið mjög skipakost
sinn. Eru það skip um eða yfir
300 lestir, með 450 — 500 hest-
afla vélum. Munu þeir eiga nú
um 30 slík skip og hefur útgerð
þeirra gengið vel.
Hafa flcst þeirra stundað
veiðar hér við land í vetúr og
aflað ágæta vel. Hafa þeir stund-
að línuveiðar um 50—60 mílur
út af Snæfellsnesi og fyllt skip-
in á 7 — 14 dögum, siglt með afl-
ann til Bretlands og selt hann
þar. Yfirleitt er um 25 manna
áhöfn á skipum þessum og þén-
usta skipverja ágæt. Spara þeir
mjög beitu miðað við það, sem
íslendingar gera. T. d. skera
þeir síldina helmingi smærra á
önglana en hér tíðkast, en afla
samt. Kolkrabba hafa þeir
keypt frá New Foundland — og
-----------------------4
Kosningar í
sameinuðu
þingi
SAMEINAÐ þing kaus í íyrradag
stjórn Byggingarsjóðs verkamanna
til fjögurra ára. Þessir hlutu kosn-
ingu sem aðalmenn: Eggert G. Þor
steinsson (A), Þorvaldur Garðar
Kristjánsson (S); Gunnar Helgason
(S), Eysteinn Jónsson (F) og Finn-
bogi Valdimarsson (K).
Þá va reinnig kosin úthlutunar-
nefnd listamannalauna. Þessir voru
kjörnir: Helgi Sæmundsson (A),
Sigurður Bjarnason (S), Bjartmar
Guðmundsson (S), Halldór Kristj-
ánsson (F) og Sigurður Guðmunds-
son (K).
í stjórn atvinnubótasjóðs voru
kjörnir: Emil Jónsson (A), Magn-
Ús Jónsson (S), Sigurður Bjarna-
son (S), Halldór Sigurðsson (F) og
Tryggvi Helgason (K).
Bæjarmál
rædd áísafirði
ísafirði, 12. apríl 1962.
Alþýðuflokksfélögin á ísafirði
héldu sameiginlegan fund í gær-
kveldi í Alþýðuhúsinu.
Til umræðu voru bæjarmál og
bæjarstjórnarkosningarnar.
Ræður fluttu Björgvin Sighvats
son, form. Fulltrúaráðsins á ísa-
firði, Sigurður J. Jóhannsson, for-
maður FUJ og Jónas Tómasson,
tónskáld.
í lok fundarins var sýnd kvik-
xnynd.
n \)
sé í kring-um 100 Icstir af salt-
físki. Virðast Færeyingar klók-
ari íslendingum bæði að búa út
hentug skip til veiðanna og
einnig að láta þau bera sig. —
Ifemur það af ýmsum orsökum,
sem ekki verður farið út í hér.
Það er ömurleg staðreynd, að
á sama tíma og mikill fjöldi fær
eyskra fiskiskipa aflar ágætlega
50 — 60 mílur út af Snæfellsnesi
og meðhöndlar vöru sína þannig
að til fyrirmyndar er, eru ís-
lenzku fiskibátarnir að afla Ié-
lega vöru í nælonnetin, sem
spillir áliti íslenzku framleiðsl-
unnar á erlendum mörkuðum.
íslendingar ciga mörg stór
skip, sem sum eru á þorskaneta
veiðum. Hefur afli þeirra yfir-
leitt verið lélegur og vörugæð-
unum eflaust ekki fyrir að fara,
þrátt fyrir góðan vilja sjómann-
anna.
Hefði sjálfsagt verið betra
fyrir þessi skip, að fara að dæmi
Færeyinga og stunda Iínuveiðar
þar, sem þeir hafa fengið ágæí-
is afla undanfarna mánuði; þ. e.
a. s., ef skiptakjörin hjá ikips-
höfninni leyfði það þamaig
meint, að fleiri en 12 skipverj-
ar væru á útilegubátum þessum.
Færeyingar telja sig þurfa 25
manna áhöfn á þessi skip, hvorá
sem þeir stunda línuveiðar eða
færaveiðar, og veita samt sUip-
verjunum góðar tekjur. Salt-
fiskveiðarnar gefa þeim oftastr
betri tekjur en isfisksaflinn. —
Munu tekjur á þessum skipjim
hafa verið frá 1500 — 2000 dansk-
ar krónur á mánuði. Sum skip-
anna eru með meiri hásetahteii,
svona eins og gerist og gengur
hjá okkur með misjafnan afla
skipanna.
Fyrir nokkrum árum sturwl-
uðu Færeyingar veiffar mc9
þorskanet hér við land. Þeir
hættu því fljótlega, fyrst og
fremst vegna þess, að varan varff
verri en línu- effa færafiskvr.
Mættum við íslendingar þar
nokkuð læra, og draga nokkuð
úr netanotkuninni effa jafnvel
hætta við þau að mestu.
Ó. J.
UNDANFARNA MANUÐI
einnig íslenzka, frysta síld.
Hirða Færeyingar vel veiðar-
færi sín og gæta ýtrasta sparn-
aðar í öllum rekstri viff útgerð-
ina, enda fer þénusta allra á
skipinu eftir því hve mikiff eyð-
ist við öflun fisksins.
Það er aðg’ætandi, aff þessi
ca. 300 lesta skip bera meira en
helmingi meira en 250 lesta
austur-þýzku skipin íslenzku, —
enda með um helmingi minna
vélarafl. Þar af leiffandi lestar
rými miklu meirar en í þeim ís-
lenzku. Hafa þessi færeysku
skip í vetur oft landað í Bret-
landi um 120 — 130 Iestum og
oft náð um 8000 punda sölu í
ferð.
Sum þessara skipa eru búin
að veiða hér viff land síðan í
nóv. sl. meff ágætri afkomu. Nú
munu þau bráðlega hugsa til
veiða við Grænland og sum far-
in þangað fyrst meff línu og síff-
ar þá eina eða fleiri ferðir meff
handfæri. Hafa slíkar veiðiferff-
ir áður oft gefiff ágæta raun.
Hefi ég spurnir af einu slíku
skipi, sem var í ferðinni um 6-7
vikur sl. sumar, og fiskaði á
handfæri, saltaði aflann. Háseta-
hlutur úr þeirri ferð varff um
8000 krónur danskar, sem er um
reiknaff í íslenzkar krónur um
50 þúsund. En þótt hér sé sagt
frá því, sem bezt gerizt, þá
munu hlutir á þessum skipum
vera með ágætum og þénusta
skipverja yfirleitt eins góff og
á sambærilegum skipum íslenzk
um.
Þess má líka geta, aff saltfisk-
urinn upp úr þessum skipum er
mestallur prima vara. Þar er
ekki um að ræða íslenzku neta-
morkuna, sem nú prýðir (!) ís-
lenzku saltfiskframleiðsluna, og
skreiðina einnig.
Útgerð þessara skipa hefur
gefizt svo vel, að nú munu vera
í smíðum effa pöntuð skip um
30 talsins. Sum smíðuð í Nor-
egi, sum í Austur-Þýzkalandi og
víffar.
Með því að hafa1 25 menn á
þessum skipum, afkasta þeir
miklu meira en sá fjöldi, sem
hér á íslandi cr Á Iínubátum,
sem fiska í útilegu. Hér mun há-
markstala skipverja á slíkum
skipum vera helmingi Iægri, og
gerir það gæfumuninn. Þegar
skipverjafjöldi á íslenzku línu-
skipunum er kominn yfir há-
mark, þarf útgerðin aff greiða
hlulinn aukalega af skiphlutan-
urn og sjá allir, sem viff útgerff
fást, aff slíkt væri óhugsandi.
Útgerð þessara færeysku skipa
er miklu ódýrari en t. d. austur
-þýzku skipanna 250 lesta, sem
munu vera meff 800—900 hest-
afla vélar og ganga um 2 míl-
um meira en þau færeysku. Ol-
íueyðslan er stórum minni en
hjá þeim íslenzku. Þessi skip
þeirra Færeyinganna liafa land-
að allt upp í 220 lestum af salt
fiski úr einni veiðiferð. Mér er
tjáð að hámarksburffarmagn
austur-þýzku skipanna íslenzku,
kHHA't
- 18. gprjl L962;iy