Alþýðublaðið - 08.06.1962, Síða 9

ndingur-
i áhuga-
num, ó-
gum —
nningum
(3 hann
;ýna við
la veiði-
S hljóða
i:
um trjá-
býr in-
em eng-
r nokk-
:ð til að
þekktur
in hefur
- Georg
amla —
við.
auðvitað
ir, sam-
um lög-
nnar, en
lendinga
ekkert
it á gagn
:urteisi.
da þær
rinn má
'eiðitæki
ónothæf,
þá, sem
i dreymt
ða smá-
eitt Ge-
á öngl-
væri á-
ð skjóta
fi tekið
- í stað-
rtir hon-
0 veiði-
af göf-
ar, hinni
nnssögu,
jð fallna
r hörmu
:inni af
að hún
og beint
■g gamla.
'st hefur
:völdi 10
leorg er
■ssar að-
kvöldið
i því að
eð opinn
eiðist ó-
ingullinn
munnin-
ðimaður-
úrkosta
landi og
bakkann
la niður
Mð er að
im).
ir Georg
í er sýnd
full hermannleg virðing og
ótalin samúð af íbúum hér-
aðsins, sem safnast hafa sam-
an við dánarbeð hans.
Veiðimaðurinn borðar Ge-
org gamla með rauðkáli og
bræddu smjöri og mánuðum
gaman gengur hann með sorg-
arbindi um handlegginn og
gerir hinum fastagestunum á
kránni lífið leitt með frásögn
um um veiðina. %
Nú skulum við snúa okkur
að Frakklandi. Þar eru að-
farirnar nokkuð öðruvísi. Á
bakka Oise árinnar hefur hver
maður sinn ákveðna stað, sem
hann víkur ekki hársbreidd
frá. Hvort sem hann er nú í
árabát við akkeri eða á sín-
um elskaða stað á árbakkan-
um. Þar eð veiðimennirnir
hreyfa sig aldrei úr stað gera
fiskarnir það ekki heldur, og
þetta stand hlutanna ætti að
geta varað að eilífu. Ég hef
séð mann sitja tímunum sam-
an á sínum afmarkaða bletti
með sólhlíf yfir sér, garðstól
undir sér, flösku víns við
hlið sér og sefið framundan.
Sefið hafði hann klippt í lág-
an liekk og fram með því
hafði hann gróðursett Pelar-
góníur.
Útbúnaður veiðimannsins
er mjög einfaldur og alltaf sá
sami. Stöngin er úr bambus
og ekki dýr, en oft skreytt
rauðum og bláum lit eða þá
að hún er máluð öllum regn-
bogans litum. Línan er afar
grönn og fíngerð eins og
köngulóarvefur. Öngullinn
á stærð við buxnatölu og
beitan er smá brauökúla.
Nú er Parísarbúinn tilbú-
inn að fiska.
Hér er engin viðkvæmni,
ekkert gort, ekkert kapphlaup
eftir metum, engin veraldleg
sjónarmið, sem ráða. Það
kemur fyrir endrum og eins
að litið kiánalegt fiskabarn
bítur á krókinn, en að jafn-
aði virðist ríkja samkomulag
um það milli veiðimannsins
og veiðarinnar að hvorugur
aðilinn skuli blanda sér í mál
efni hins. Ég held líka, að
samtöl séu bönnuð. Veiðimað
urinn situr grafkyrr með
dreymandi augnaráð, hann
horfir inn, grandskoðar sína
eigin sál. Meðan hann er við
veiðarnar veit hann. að hann
fær að vera í friði. Hann er
víðs fiarri öllum áhyggjum
og erfiði daglegs lifs. — Það
er sagt, að menn þurfi þrjár
vikur til að ná sér eftir hálfs
mánaðar sumarfrí, en það
gildir ekki við Oise ána.
Þorp eitt í Frakklandi ber
stytzta nafn í heimi, en það
heitir Y. íbúar þess eru 113.
Stytztu nöfn í Bretlandi eru:
Ae í Dumfriesshire og Oa á
eynni Isley, sem er undan
strönd Skotlands. Eyja sú, er
nú ber heitið Iona, hét áður I.
— Þér verðið að hjálpa mér,
læknir, ég get ekki munaS
nokkurn skapaðan hlut stund
inni lengur.
— Hvað hafið þér iengi
þjáðst af minnisleysi.
— Hvaða minnisleysi?
ÞEGAR við bjuggum í Am-
eríku, kom tengdamamma
yfir hafið til að heimsækja
okkur. Einn daginn þegar
við fórum út að aka, ætlaði
hjörtur að hlaupa yfir veginn
en varð of seinn og rakst á
bílinn.
Þegar tengdamamma hafði
jafnað sig svolítið eftir
hræðsluna, sagði hún: En
hvað allt er miklu stærra hér
í Ameríku. Hérna rekumst
við á hjört, þegar við ökum í
Cadilac, en það eina, sem orð-
ið hefur á vegi fólksvagnsins
okkar heima er ein lítil hæna.
MILL J ÓNAMÆRINGUR frá
Texas skýrði vini sínum frá
því, að hann væri búinn að
panta sér kistu úr íbenholt,
sem hann skyldi jarðsettur í,
þegar þar að kæmi.
Lýsti hann fjálglega hversu
vönduð kistan væri, og að lok-
um sagði hann, hvað hún ætti
að kosta.
Vinur hans varð alveg undr
andi og sagði:
— Ertu frá þér maður, fyr-
ir þetta verð geturðu látið
grafa þig í splunku-nýjum ká
dilják!
Á NÍUNDA þúsund ungar
stúlkur sóttu um að verða
flugfreyjur hjá BEA, flugfé-
laginu, er auglýst var eftir
flugfreyjum fyrir skömmu.
Þetta er gífurlega há tala;
sem sannar að starfið er óska-
draumur ansi margra stúlkna.
Rúmlega 5000 stúlkur voru
boðaðar til viðtals hjá flug-
félaginu. Allar voru þær von-
góðar — en aðeins 250 urðu
útvaldar.
Maður nokkur, sem var á
leið heim úr vinnunni, sá inn
um glugga á húsi, þar sem
kona var að lúskra á litlum
dreng með brauðhleif.
Þetta endurtók sig marga
daga í röð, þegar hann átti
leið þarna framhjá.
Einu sinni brá þó út af
venjunni, því þá sá hann að
konan var að berja drenginn
með köku.
Hann stoppaði, kallaði til
hennar og spurði hvort hún
ætti ekkert brauð í dag.
— Ég á nóg brauð, svaraði
konan, hann á bara afmæli í
dag.
Kona nokkur var að lesa i
strætisvagni. í blaðinu sá hiín
upplýsingar um dánartöiur.
Allt í einu sneri hún sér að
manni sem sat við hlið henn
ar og sagði.
— Vitið þér, að í hvert ein
asta skipti sem ég dreg and-
ann, þá deyr einhver.
— Það er fróðlegt að heyra,
sagði maðurinn, hafið þér
reynt að nota tannkrem.
„Láttu ekki svona, Jóna, ég fékk hana á tæki-
færisverði.“
Nýkomið:
Mjög fallegar
Telpukápur
O g
Telpujakkar
úr einlitum skozkum ullarefnum.
Aðalstræti 9. Sími 18860.
Gaboon
16—19—22 og 25 mm nýkomið.
Hjálmar Þorsteinsson & Co. h.f.
Klapparstíg 28 — Sími 11956.
VINYL-gólfflísar
fyrirliggjandi í ýmsum litum
HOLMSUND VINYL-GÓLFFLÍSAR
eru notaðar þar sem hámarkskröfur eru
gerðar til slitþols gólfefnis t. d. í afgreiðsiu-
sal KASTRUP-flugvalIar og hjá Flugvélagi
Islands á Reykjavíkurflugvelli.
Einkaumhoðsmenn
LUDVIG STORR & CO
Símar: 1 16 20 og 1 33 33.
Áskriftarsiminn er 14901

ALÞÝÐUBLAÐI9 - 6. júní 1962 9