Alþýðublaðið - 15.08.1962, Page 7

ekki þröng, þau sem þá ekki eru
útskorin eins og mest er áber-
andi. Einfaidar, beinar línur
setja mestan svip sinn á tízkuna.
Kjólarnir eru með beiurn, löng-
um saumum án mittissaums eða
með mittissaum, sem er bæiri
að framan en að aftan.
Það ber mikið á ermalausum
kjólum með jakka utan yfir úr
sama efni og kjóllinn. Kjólarnir
ná allir niður fyrir hné, við sá-
um ekkert einasta pils fyrir ofan
hné í París.
Belti eru ekki áberandi, aitur
á móti ber talsvert á breiðum
stykkjum sem eru saufuð í mitt-
issaum og saum undir brjóstun
um, — en aðallínan er samt sem
áður ekki þetta heldur sléttir,
ermalausir kjólar lausir frá í
mittið og útvíkkandi niður ó fald
Blúndur sáust víða.
Litirnir eru: svart, svart, svart
FOT
Eins og fyrr hefur verið skýrt
frá'hér í blaöinu er frú Sigríður
Gunnarsdóttir, forstjóri Tizku-
skólans nýkomin heim frá ferð
tii Parísar og Lundúna, þar sem
hún kynnti sér nýjasta nvtt í föt
um og fegurð. Aiþvðublaðid haiði
fyrir nokkrum dögum viðtal við
frú Sigríði og spurði hana, hvað
væri efst á baugi i tízkuheimin
um í París, en þar sá hún fjöl-
margar tízkusýningar og margar
mjög fallegar, að því er hún sjálf
segir. Með henni á ferðalaginu
var aðstoðarkennari hennar frú
Björk Guðmundsdóttir. Það Var
haust- og vetrartízkan 1962.
— Hvað er mest óberandi í
haust- og vetrartízkunni?
— Leðuræðið! Það er leður hér
og leður þar og leður alls staðar.
Rúskinn sést aftur á móti varla.
Leðrið er ýmist þykkt i drögtum
kjólum, kápum eða ákaflega fínt
tilverkað og þunnt og úr þessu
þunna leðri eru saumaðar fínar
samkvæmisblússur og kjólar.
— Skinn sjást enn á kápum og
drögtum, — og ýmis konar trefl
ar eru mjgg vinsælir.
Lakksilki er einnig komið aft
ur á markaðinn. Draperaðir siff
onkjólar sjást enn. Kjólarnir eru
margir flegnir í bakið, en ekki
mjög flegnir. Pilsin eru bein en
og ýmis konar raflitir (eða amb-
erlitir), gulbrúnt og öll litbrigöi
frá því og upp í brúnt en þar á
milli koma ýmis afbrigði með
brúnum eða gulum blæ, sem ill-
mögulegt er að lýsa. Ennfremur
er alveg nýr litur á ferðinni í ár,
sem kallast Sjokkerandi-rauður
Hann er eins og sjálflýsandi þrí-
hyrningarnir aftan’ á barnaúlp
unum, sem sagt æpandi bleik-
rauðblár! Lillablátt sést onn —
en það er blálillablár litur.
Allar dragtarjakkar og kjóla-
jakkar eru stuttir.
Mest ber ó grófum efnum í dag
fötum, grófofnum, — en jafn-
framt léttum og liprum.
SNYRTING
Allir dragtarjakkar og kjóla-
lögð eins mikil áherzla á augun
' . ’ ■
V •
N Hér er hún nýja línan í
S a'.Iri sinni dýrð og mismun
S andi útgáfum.
og í ár. Margar sýningarstúlkn-
anna voru geysilega málaðar um
augun en lítið sem ekkert um
varirnar. Madame Lucy, sem >ig
fór í einkatíma til, — var t.d.
ætíð mjög mikið máluð í kring
um augun en bar alls engan vara
lit. Þessi tízka er þó dálítið hættu
leg fyrir okkur hér, því að þær
þarna suður frá hafa annan og
hraustlegri hörundslit en okkur
reynist auðvelt að ná hérna norð
ur frá i sólarleysinu. Séu varirn
ar málaðar eru þær málaðar
með ljósum litum, — en ekki
gulrauðum lit.
að hár í París og vinsælasti lit
urinn virðist vera tunglskinsfö'lur
Það er mfeiö
litur (ash-blond)
lagt upp úr því að hárið sitji ■: ins
og það á að vera. Og nú á hí rið
að vera hálfsítt og slétt, ýmist
uppsett eða slegið, og þá er það
látið koma áðeins út að neðan.
Ef hárið er uppsett, er það greitt
slétt óg beint frá andlitinu en
túperingin er sannarlega ekki:
horfin. Hárið er ekki túperað í
vöngunum, en það er vúperað
upp, svo að það getur orðið njög
hátt í hnakkanum, en slétt. og
strengt í vöngunum. Ýmis konar
bönd eru. notuð og þá einkumi
breið hárbönd.
Svörtu strikin í kringum aug
un hafa kannski aldrei verið djarf
ari en í ár. — Einstaka mann-
eskja sást með mislit strik, en
þau svörtu voru algengust. Augn
skuggarnir voru, eins og áður
hefur verið, mismunandi, — eft
ir augnalit og íötum.
Önnur hver stúlka cr með lit
Framh. á U. síðu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 15, ágú^t 1962 .T