Alþýðublaðið - 17.04.1963, Blaðsíða 2

i
I
i

0m*tJ6rar: Gisll J. Astþórsson (áb) og benedikt Gröndal,—Aðstobarrltstjóri
BJSrgvlú Gutmui.dsspn - Fréttastjóri: Sigvaldl Hjáimarsson. — Simar:
14 í)00 - 14 302 — 14 P03. Auglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið.
— Pren-smiðja AlþýðublaBsins, Hverfisgötu 8-10 — Askriftargjald kr. 65.00
i mánuðl. t Uusasulu kr. 4 00 eint. Otgefandi: Alþýðuflokkurinn
í
■
i
£
Hörmungapáskar
i MIKLAR hörmungar hafa dunið yfir þjóðina
upi nýliðna páskahelgi. Eftir einn blíðasta vetur í
ananna minnum 'var sem stífla brysti og fárviðri
dundu yfir norðan af jöklum Grsenlands. Þegar
fyrsta og versta veðrinu slotnaði, vantaði sex fiski-
báta og 16 vaskir sj ómenn höfðu horfið.
Varla var þetta mannskaðaveður hjá liðið, þeg
ar ein af beztu farþegavélum flugflotans hrapaði í
Osló á óvæntan hátt, og fórust allir, sem með
henni voru.
Fyrr á öldum varð slík atburðarás, jarðskjálft-
ar, skyndileg fárviðri, mannskaðar og stórslys, til
að ýta undir forlagatrú. Enn slær óhug á mann-
fólkið við tíðindin og menn íhuga hvað valdið geti.
Ein niðurstaða er augljós. Þrátt fyrir mikla
tækni og kunnáttu, stendur maðurinn enn mátt-
vana gagnvart hamförum náttúrunnar, þegar hún
gerist verst. Þjóðin er vel búin til að standast
margs konar harðindi og raunir, en þau ativik ger-
ast, sem engin forsjá, engin tækni, enginn mann-
legur máttur virðist geta fyrirbyggt.
I
. Þrátt fyrir mikið tjón, halda íslenzkir sjómenn
áfram að sigla og stunda veiðar. Meiri áherzla
vferður lögð á hvers konar öryggisútbúnað sjófar-
enda en áður, og félagslega verður að jafna aðstöðu
manna, <sem sjó stunda, þannig að einn sé ekki bætt
ur helmingi meiri upphæð en annar.
Þrátt fyrir örlög Hrímfaxa halda flugmenn
okkar áfram að flj-úga og farþegar áfram að fljúga
með þeim — minnug þess, að miðað við fjölda flug
farþega allt árið er reikningsleg hætta í flugvél
ekki meiri en í bifreið á þjóðvegi. Það er raunar
umhugsunarefni — þó öllu frekar fyrir þann mikla
fjölda, sem ferðast á landi.
» Atburðir síðustu daga hafa snert strengi í
brjóstum allra Íslendinga. Þjóðin tekur þátt í sorg
þeirra, sem misst hafa vini eða vandamenn, og vott
■ar þeim samúð.
Kosningaharáftan
BÚAST MÁ VIÐ, að kosningabarátta hefjist
að marki næstu daga. þótt ýms teikn séu þegar á
; íófti. Alþingi situr enn, en ætlun flokkanna hefur
j verið- að Ijúka störfum þess um næstu helgi. Ætti
það að takast, ef allir vilja, þótt mörg mál séu enn
óafgreidd, sem verður að ljúka.
' Það er hollt að hafa kosningabaráttu styttri
en hér hefur áður tíðkazt, þótt hún verði eftir því
harðsóttari. Höfuðmál Qiggja ljós fyrir þjóðinni, og
i hún mun kveða upp sinn dóm í júní.
Þetta sett hefur vakið almenna atliygli um land ailt, cnda án efa lang stofulegasta borff-
krókssettið, sem framleitt hefur verið hér. Borðplatan er úr harffplasti, sem þolir flest,
platan hefur verið gerff meff alls um G0 mismunandi mynstrum.
Borb með stækkaníegri piötu
Meffal þeirra mörgu atriða, sem valda því, að JK-húsgögn eru vinsælustu eldhúsgögnin er,
að þau fást meff 3 stækkanlegum borðum.
Fást hjá flestum húsgagnasölum um land allt. — í Reykjavík hjá
Húsgagnaverzlun Austurbæjar, Skólavörðustíg 16.
J. K. - húsgögn j. K. ■ húsgögn
i,1111111m■■1111■■i■■■i■11■11■■r111]
................................................................Illlll•"••"•"""""••"",,,,,■••
•£- Saga um páskaliljuna mína, sem dó.
Kalla3ist útaf a3 frosinni jör3. |
I „Náttúran sér um þaS allt“.
lllllllllllllll"ll""lll"IIIIIIMIIIIIIIIIIII|llllllllll"""l"""""l"l|"""ll"l"lllllllllllllllll>lll"""""""""""llllllll«
PÁSKALILJAN MÍN lá andvana
í garðinum undir glugganum á
páskadagsmorguninn. Hún h'afði
brosað til mín gullinlit og talað við
mig um vorið, sem væri í nánd
og ég vissi að hún mundi standa
við fyrirheitin ef liún fengi sjáif
ráðið. En hún var svo lítil og veik-
byggð, aðeins lítiff brosandi blóm
undan vetri, sem vildi skína og
gleðja, hún trúffi áreiðanlega á
fegurffina og bjóst ekki við neinu
illu.
EN EFTIR ÞVÍ, sem hlýindin
uxu og nær leið vori, ukust hraic-
spár manna allt um kring. I’að
hlaut að koma kast. Það hlaut að
koma frost og nýgræðingurinn
hlaut að falla., annað gæti okki
komið til mála. Ég heyrði bessar
hrakspar, en trúði ekki á þær og
reyndi að mótmæla þeim. Eg horfði
á páskaliljuna mína, sem var að
rejma að berjast við að springa út
— og ég trúði á hana. Nú er hún
dáin og ég roðna af skömm af bví
að ég var svo barnalegur að uúa
ekki á reynslu kynslóðanna.
I ÞAÐ HEFUR MARGT fallið í
valinn, síðan ég ræddi við ykkur
síðast. Ofsinn heltók landið og mið
in, fárviðrin, stormarnir, byljirnir,
klakinn. Skipin fórust og sjórinn
krafðist sinna fórna. Sextán menn
létu lífið. fjöldi barna varð föður
laus og þúsundir fagurra blóma
hölluðust undan veðrum að fros-
inni jörð — og dóu. — Samt sem
áður er ég að telja mér trú um, að
páskaliljan mín, þessi litli gulini
knúppur, muni innan skamms rísa
upp aftur og brosa við mér. Ég
hélt að hann mundi kannski gera
Framh. á 15. síðu.
2 17. apríl 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ