Breiðablik - 01.08.1907, Blaðsíða 12

44
BREIÐABLIK
Undir alhvítri skör ber þú æskunnar fjör
jafnvel ungum þú lífs glæðir hyr,
og með aHi og dug- og með ástglöðum hug
þú ert æskunnar hetja sem fyr.
Fyrirmynd er hann öllum þeim, er þjóðnýtir menn
vilja vera. '
Atgervi hans er að vísu fáum lánuð, andleg né
líkamleg-. Ræðuskörungur er fæstum fært að
ætla sér að verða á við hann. Það varð rýrt fyrir
honum smámennið, er hann gekk fram á þann
vígvöll. Hann tók sjaldan á því á þingi síðari
árin, en hann prýddi hefðarsæti þess, forseta-
sætið, þing eftir þing, — prýddi það hverjum
manni framar fyr og síðar. Hann steig ekki
niður úr öndvegi sínu og gekk í bardagann nema
mikið lægi við og varla nema í stórmáli þingsins
þá, stjórnarskrármálinu. Minnisstæð er öllum, er
svo langt muna, ræða hans á þingi í því máli
1869, er stóð hálfa þriðju stund. — Mælskan var
frábær, rómurinn hvellur og áhrifamikill og rök-
snildin fágæt. Hann fór aldrei með hégóma og
því síður blekkingar ; á þeim hafði hann hina
mestu andsfvgð. Röksemdir hans voru ekki
holar aftan, eins og sagt er um álfkonnur. Þær
voru eins og fylking óárennilegra skjaldmeyja,
grárra fyrir járnum, eða kappa Hrólfs Kraka.
Það átti heima um hann, sem sagt var um Peri-
kles, að fortölulistardísin sæti á vörum hans.
En margt er það, sem vér getum af honum
numið, ef viljann brestur ekki. Falsleysi og ein-
urð, stefnufestu og trúmensku við réttan málstað
og góðan getum vér tamið oss að hans dæmi.
Þol og þrautseigju eigum vér að geta vanið oss
á. Þeim mannkostum var það að þakka, að vér
komumst að ekki lakari stjórnfrelsiskostum en
raun varð á áður lauk. Hann hafði kjark og
þolgæði til að segja nei og aftur nei við tylliboð-
um, sem öðrum lá við að aðhyllast. Þ>að barg
oss.
Aræði hans og ófælni við grýlur þær, er mörg-
um hættir við að sjá fyrir sér í öðru hverju spori
— það eigum vér að geta tamið oss. Það er stór-
hættulegur skaplöstur lítilsigldra þjóðmálabar-
dagamanna, að láta sér alla jafna vaxa í augum
brellur andstæðinga sinna, hégómleg rök þeirra
og blekkingar.
Trú á land og lýð, á auðsuppsprettur landsins,
á mátt og megin þjóðarinnar —- hana hafði Jón
Sigurðsson allra manna mesta, svo mörgum
þótti við of um hans daga. Hann þoldi ekki að
heyra neitt vantraust í þeim efnum, vol né æðrur.
Þá hollu trú og farsællegu getum vér glætt með
oss. Það sem hún er farin að lifna, er honum að
þakka manna mest.
Eftirþjóðfundinn(i85i)kvað hið elzta þjóðskáld,
sem nú er á lífi (Ben. Gr.) þetta meðal annars til
Jóns Sigurðssonar :
Allir, sem feðra elska láð,
allir, sem líta snjóvg-a tindinn,
þar sem að hreina himinlindin
elur sig myrkt við mökkva gráð,
þeir skulu allir þakkir færa
þér, sem að frelsisljómann skæra
vaktir, og kallar saga sanns
sverðið og skjöldinn Isalands.
Blessuð sé minning þess manns, er þá var svo
nefndur og jafnan síðan : sverð og skjöldur lands
vors. Blessist hún sonum þess og dætrum, öld-
um og óbornum, um ókomnar aldir.
BjÖRN JÓNSSON. — ísAFOLD.

Trúarbrögð í Kanada.
Manntal það, sem tekið var hér í Kanada
árið 1901 og er hið síðasta, sýnir, að hér
í landi eru ekki færri en 154 trúarbrag-ða-
félög, fyrir utan þá, sem neita allri guðs-
trú aða játa sig engu trúa; en af þeim er
talið að séhér 3,6:3. En af þessum trúar-
bragðafélögum, sem talin eru, eru sum
býsna smá, því 79 hafa færri en tíu áhang-
endur og hafa þau öll til samans að eins
258 meðlimi. Kaþólska kirkjan hefir ekki
færra en 2,220,600 áhangendur, Meþó-
distar 916,886, Presbytérar 842,442, Bap-
tistar 292,189 og enska kirkjan 680,620.
Þar næst koma Lúterstrúarmenn með
92,524, Mennónítar 31,796, Kongregaz-
ionalistar 28,293, frí-Baptistar 24,288,
Gyðitagar 16,401, Gríska kirkjan 15,630,
Lærisveinar 14,900, Hjálpræðisherinn
10,308. Taldir eru 15,107 heiðingjar og
43,222 er ekki skipað í neinn flokk.