Frækorn - 22.04.1909, Side 2

Frækorn - 22.04.1909, Side 2
58 ekki, að biblían sé eina reglan fyrir trú og breytni manna. Og þótt hún kenni, að biblían sé innblásin af guði, þá gildir sú kenning lítið sem ekkert, þar eð hún kennir margt, sem hún sjálf segir og hver maður veit, að stendur ekki í biblíunni. Hver kaþólsk kenslubók stað- festir, að svo sé. Vér skulum hér vitna í eina þeirra: »Er það þá ekki nægilegt, að vér höldum oss eingöngu til bibl- íunnar? Nei, vér verðum líka að meðtaka hina kaþólsku erfðakenn- ingu; því að 1) það stendur ekki ritað í biblíunni, hve margar guð- dómlegar bækur séu til, né hvað þær heita, eða 2) hver sé hin rétta þýðing þeirra; þar að auki eru 3) ekki allar trúgreinar og boð full- komlega sett fram í henni, t. d. um gildi öar/zöskírnarinnar, um helgihald sunnudagsins í stað sabb- atsins o. fl.« — P. I. Deharbe: Fuldstændig Lærebog i den ka- tholske Religion. Kjöbenhavn 1873. Bls. 61. Lútherska kirkjan segist trúa, að biblían sé »hin eina mæli- snúra fyrir trú og breytni krist- inna manna« (samber Agsborgar- trúarjátninguna og Lisco: Hin postullega trúarjátning). En lúth- erska kirkjan leggur svo mikla áherslu á játningarritin og á það, að kenningarnar eigi að vera í samræmi við þau, að biblían er áreiðanlega ekki heldur í þeirri kirkju eina reglan fyrir trúnni. Og sama má segja um fleiri aðrar kirkjudeildir. F*ær gera á- kvörðunum kirkjufunda sinna jafnhátt undir höföi og biblí- unni, og þá er eðlilegt, að margt í kenningunni verði andstætt ritningunni. Að segja, að allar kirkjudeildir »byggi jafnt« á biblíunni, það er herfileg villa og ekkert annað. FRÆKORN Loks skulum vér fara nokkr- um orðum um Aðventistana. Reir skilja sig frá flestum öðrum kirkjudeildum í því, að þeir í raun og sann- leika viðurkenna ekkert annað en ritninguna sem trúarreglu. Af þessu leiðir sú breytni þeirra að hafna öllu því, sem hiriar kirkjudeildirnar halda fast án stuðnings ritningarinnar. Aðventistar trúa ekki barna- skírninni og nota hana ekki, af því að enn hefir enginn getað fundið eitt orð um hana í ritn- ingunni, en þeir skíra þá, sem trúa orði guðs og taka sinna- skiftum — í samræmi við orð ritningarinnar. Reir trúa ekki á ferminguna, af því að hún er ekki nefnd á nafn í biblíunni. Reir halda ekki sunnudaginn héilagan, af því að í ritningunni finst enginn stafur um sunnu- dagahelgihald, en halda þar á móti hvíldardag drottlns, sam- kvæmt guðs heilaga orði í ritn- ingunni. Fleiri dæmi þessu lík mætti nefna. Fullyrðing »Breiðablika« um, að mismunurinn milli kenninga kirkjudeildanna sé jafn-mikill og hann er þrátt jyrir það, að þær »allar byggi jafnt á« biblíunni, er ein »furðu!eg« endileysa. Sannleikurinn er sá, að kenn- inga-mismunurinn milli kirkju- deildanna stafar blátt áfram af því, að flestar kirkjudeildir hafa burtkastað orði lifandi guðs og sett »mannakenningar« og »hé- giljur* í þess stað. F*að er held- ur ekki undarlegt þá, að kenn- ingarnar verða svo margvíslegar. Hver vill fylgja sínu fram, og hirðir ekki um aðra. Vegurinn ti! einingar í trúnni er guðs orð. Gott að ritstjóri »Breiðablika« og allir aðrir væru svo víðsýnir, að þeir sæi þenn- ar. sannleika! Ef »Kristsmyndin« á að móta skoðun manna á innblæstri og gildi ritningarinnar, þá liggur beinast við, að byggja á orðum Krists sjálfs í ritningunni; þau orð eru það, sem allar sannar »Kristsmyndir« eru dregnar af, og af þeim orðum eru mörg, sem hiklaust halda fram inn- blæstri og gildi ritningarinnar. Vér höfum oft skírskotað til þeirra í »Frækornum«, og nefn- um hér eitt hinna skýrustu þeirra (Jóh. 10, 35); „Ritningin getur ekki raskast.“ F*að fór svo illa fyrir einum að al-andmælanda innblásturskenii- ingarinnar hérá landi, þegar hann sá þau orð Jesú Krists fyrir aug- um sér, að hann fór að kenna, að Jesús Kristur hefði ekki þá »vísindalegu þekkingu«, er með þurfti til þess að geta dæmt rýtt um ritninguna, og því véfengdi hann frelsarann sjálfan. Svo langt má »vaða í villu og svíma«, þegar »speki þessarar aldar höfðingja« gagntekur huga manns, sem annars telst vera guðhræddur og áhugasamur lúth- erskur kennimaður. »Hver, sem hefir eyru til að heyra með, hann heyri.« »Orð þitt, drottinn, veg oss vísi.« Ekkert annað Ijós getur vísað oss rétta veginn. Ekkert annað getur skorið úr því, hver »kristindómstegundin sé sannasta mynd kristindóms- ins«.

x

Frækorn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frækorn
https://timarit.is/publication/181

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.