Alþýðublaðið - 29.04.1961, Blaðsíða 4

HÖFUNDUR þessarar greinar er Gerard Chinottir, 19 ára gamall nem-
andi í blaðamannaskólanum í París, sem er um þessar mundir á ferðalagi
um alla Evrópu utan Skandínavíu. H ann kom liingað til lands á sunnudags
kvöld og hyggst ferðast hér um í tvo mánuði, vinna í isveit og á sjó, til að
saína efni í greinar urn ísland. Hann bauð Alþýðublaðinu þessa grein, sem
er fróðleg og sýnir viðhorf imgis Frakka til Algiermálsins og uppreisnar
innar í Algier.
A Ð er ekki um það að ræða
fyrir mig að veita írekari upp-
lýsingar, en þegar haía borizt,
um það, sem er að gerast þessa
-dagana í Algier, né veita mik-
ilvægar uppljóstranir um upp
reisnima í hluta frar.ska hers
ins, þar eð ég 'hef Jítið af slík-
um upplýsingum, enda langt
■frá Frakklandi nú.
Samt má segja, að áður en
•ég fór að heiman mætti merkja
uppreisnina í. Frakkiandi. —
Plastsprengjutilræðm, sem
•öfgamennirnir, er styðja
franskt Algier, frömdu á opin-
barum stöðum, aðallega
sprengingin í kauphöllinni í
París og morðið á borgarstjór-
. anum í Evian komu mönnurn
í skilning um, að hinir frönsku
uppreisnarmenn voru ekki á
því að beygja sig og að þeir
. Taörðust með örvæntingar-
krafti. — En það mátti ekki
gleyrna hinum ógnandi orðum
Pierres Lagalliardes: „Við
.munum ganga upp eftir
Champs-Elysées“.
Það kom mér því ekki mjog
a óvart, er ég heyrði á sur.nu-
dagskvöld fréttirnar um upp-
reisn herforingjanna frönskn,
mér liggur vi.ð að segja and-
frönsku. En c-org mín var mikil
og einlæg.
Fjórir menn, hershöfðingj-
nrnir Chalie, Salan, Zeller og
Jouhaud, hafa hleypt óförun-
um af stokkunum og dregið
með sér úrvalsher, fallhlífaher
mennina Fjórir roenn hafa
^ameinað reynslu sina, gáfur
og kjánaskap til pð sigra de
<5aulle, hershöfðingja. og hina
-skynsömu stefnu hans, Fjórir
menn kljúfa Frakkiarid, vit-
andi vits, í tvennt og hætta á,
að mikið blóð fijóti. t>eir hlýða
fyrirmæium hugsjónar, en ekki
skynseminnar.
Menn geta hafí póitískar
skoðanir, menn geta stutt mál
stað, menn geta haft hugsjón.
En allt þetta má ekki fá menn
til að gleyma því, að menn eru
hluti af þjóð, af landi, og að
vera föðuriandsvinur þýðir að
geta beygt sig fyrir meirihlut-
anum til hagsbóta fyrir landið
allt. Það, sem nauðsynlegt er
að sjá og einkum er nauðsyn-
legt að fá fram í Algiermálinu,
er friður, lausn vandar.s. Þettn
stríð hefur staðið of lengi, því
verður að ljúka og þar eð sjálfs
ákvörðunarréitur cr enn skyn
samlega lausnin ,,er hann í
samræmi við skynsemina“, svo
að orð de Gaulle, hershöfð-
ingja, séu notuð. Meö því að
neita þessum friði með það fyr-
ir augum að varðveita franskt
Algier >hafa uppreisnar-herfor-
ingjarnir hagað sér eins og
börn, eins og stór, óbekk börn,
Þegar vænta mátti friðar, sem
mjög erfitt hefur verið að ná,
á meðan de Gaulle, hershöfð-
ingi, maðurinn, sem íorlögiu
fengu Frakklandi, var önnum
kafinn vegna nýrra viðræðna
við FLN, ákváðu þessir hers-
höfðingjar að fara að leika
stjórnmálamenn, teljandi sig
hafa nokkru hlutverki að
gegna í þessu máli. Nei, herrar
mínir. Hlutverk vkkar her-
manna, sem ekkert skiíjið í
stjórnmálum, er að lialda á-4
fram að vera hermenn i þjón-
ustu Frakklands og de Gaulles,
hershöfðingja. Þið haldið, að
þið hafið mikla köllun að upp- ,
fylla, frankst Algier, en ‘hin
raunverulega köllun ykkar er
í hernum, og hún er fögur. —;
Verið franskir, það er hið eina
sem ki-afizt er af yður.
En skaðinn er skeður, og
skoðanamunur Frakka í heima
landinu og í Algier hefur enn
vaxið, versnað Sem betur fer
er París enn ekki í höndum
uppreisnarmanna; En eini
möguleiki þeirra á að hernað-
areinræði með það fyrir augum
að halda áfram stríðinu í Algi-
er, er að ná París á sitt vald.
En gera fnenn sér grein fyrir
ógnum slíkra aðgerða? Michel
Debré hefur sent uppreisnar-
herforingjunum úrslitakosti og
krafizt, að þeir gæfust upp og
hótað, að ráðizt yrði á þá En
gera menn sér í þessu grein fyr
ir ógnum bardaganna, innan-
landsbariögunum, bróðurmorð
unum? Það fer hrollur um mig
við tilhugsunina um, að Frakk
ar geti barizt innbyrðis, á göt-
um Parísar eða Algiersborgar.
Við slíkar aðstæður sem þessar,
er tilfinningarnar hlaupa í
gönur og skapið Ihitnar um of,
getur maður aðeins vonað og
óskað, að af þessu verði ekki.
Enn einu sinni er nauðsyn-
legt að bera traust til de
Gaulles, hershöfðingja, eina
mannsins, sem getur leitt okk-
ur út úr þessum ógöngum, þar
eð hann er eini maðurinn, sem
gatur leyst Algiermálið. Enn
einu sinn ber að hýlla þennan
mikla föðurlandsvin, sem kom
inn er á iþann aldur, er aðrir
hafa fyrir löngu setzt í helgan
stein, yfirgaf heimill sitt í Col
ombay-les-deux-eglises til að
takast á hendur mjög erfitt,
mjög vandleyst, mjög vanþakk
látt starf, sem állir gagnrýnend
ur beina skeytum sínum að. —•
Enn einu sinni stend ég ein-
læglega með ihonum í þessari
miklu ógæfu, sem skollið hef-
ur yíir land mitt, ég stenld með
honum 4 stefnunni í Algiermál
inu, viturlegri og mannlegri
stefnu, sem veitir mönnum rétt
til að ráða sér sjálfum, einu
skynsamlegu stefnunni Og ég
veit, að meirihluti frönsku
þjóðarinnar hugsar þannig og
að hún hefur fullt traust á for-
seta sínum og fordæmir þá
brjálæðinga, sem sjá málin eins
og þeir vilja að þau séu, en
ekki eins ogiþau eru. Algier get
ur ekki verið annað en algi-
erskt
Vegna skorts á nákvæmum
upplýsingum hef ég ekki annað
að segja en sairihryggjast landi
mínu, Frökkum í Frakklandi,
og óska þess, að brjálæðið nái
ekki algjörum tökum á mönn-
um og að de Gaulle, hershöfð-
ingja, takist enn einu sinni að
sigrast á þessum erfiðleikum,
sem dunið hafa yfir hann og
Frakkland Hann getur bjarg-
að, hann hlýtur að bjarga
Frakk'andi, eins og ,hann hefur
gért áður.
Hinum seku sé hegnt
Rvík, 25 4 ’61.
Gerard CHINOTTI.
Um 300 barna-
kennarar í R.vík
STÉTTARFÉLAG barnakenn I félagsins verið tvíþætt: í fyrsta
ara í Reykjavík minntist nýlega
30 ára afmælis síns með hófi í
Storkklúbbnum. Þegar félagið
var stofnað, hafði verið starf
andi kennarafélag við Barna
lagi hefur það unnið að bættum
kjörum barnakennara og hefur
löngum verið forystuaðili í Sam
bandi íslenzkra barnakennara,
enda langfjölmennasta kennara
skóla Reykjavíkur (Miðbæjar : félag landsins. Eru félagar nú
skólann), en eftir að Austurbæj um 300. í öðru lagi hefur félag
arskólinn tók t'il starfa, ákváðu ið unnið að menntun kennara og
barnakennarar að stofna sameig bættum starfsháttum, samstarfi
inlegt stéttarfélag.
f fyrstu stjórn félagsins voru:
Gunnar M. Magnúss. formaður,
Guðmundur í. Guðjónsson, Hall
grimur Jónsson, Hannes M.
Þórðarson og Konráð Kristjáns
son.
Frá fyrstu tíð hefur hlutverk
foreldra og kennara og haldið
uppi ýmiss konar félagsstarfsemi
fyrir meðlimi sína. í þessu sam
bandi hefur félagið beitt sér fyr
ir fjölmörgum námskeiðum,
fræðslufundum og skemmtifund
um og gefið út Foreldrablaðið
um margra ára skeið.
4 29. apríl 1961 — Alþýðublaðið
punktar
EF DÆMA má eftir skrif-
um Þjóðviljans, má ekki á
milli sjá hvor er meíri f jand
maður álþýðunnar, Kenn-
edy eða Svavar Gests.
Úr því að koinmar þola
ekki gamansemina hjá Svav
ar Gests nú, hvernig fær*i
um húmorinn í landinu, ef
þeir næðu hér völdum?
• © •
ÁSTA Sigurðardótfir hef-
ur lagt fram sinn skerf
„gegn falsrökum“ í Þjóð-
viljanum, Hér er.u nokkur
sýnishorn:
„. . . Bþndaríkjunum
finnd'ist. ekki miklu fórnað
þó að þessi litla þjóð léti
Iífið í þágu stríðsbrjálæðis
þeirra . .. . Bandaríkja-
stjórn er svo vitfirrt í kom-
múnistahatr'i sínu, að hún
cr reiðubúin að myrða kom-
múnstíska smáþjóð, þótt
þaö kosti nýja heimsstyrj-
öld _ . . Þe'ir, vildu sjálfsagt
helzt að allir íslendingar
væru dauðir . . . Þá gætu
hvægammar dauðans enrtur-
bætt vígbúnaðarhreiður sín
í auðu landinu . . . meðan
íslenzk þjóð er til hefur hún
ekkert gildi í augum þeirria,
nerna sem hlífiskjöldur,
saklaust ungbarn í blóðug-
um mor.ð'ingjahöndum . . .“
• • •
ALÞÝÐUBLAÐIÐ lagði
nýlega í ritstjórnargrein
nokkrar fyrirspurnir fyfir
Þjóðviljann í tilefni af skrif
um um varnarmál. Þær voru
efnislega þessar:
1. Hvaða kjarnorkuveldi er.
það, sem ætlar að kasta
á okkur sprengjum og
drepa okkur og börn okk-
ar., ef v“ið ekki breytum
um utanríkisstefnu (en
slíkum árásum hóta kom-
múnistar okkur)?
2. Hvao er það hér á landi,
sem gefur tilefni til kjarn
orkuárása? Eru hér ein-
hver árásavvopn eins og
vetníssprengjur, flug-
skeyfi, kjarnorkukafbátar
eða annað slíkt7
3. Getur Þjóðviljinn nefnt
nokkra þjóð, hlutlausa
eða ekki, sem telur sig
geta ve">ð varnarlausa
með öllu í heiminum, eins
og ástandið er þessa dag-
ana? Eru ekki smáþjóð-
irnar yfirleitt að styrkja
varnir sínar?
Þjóðviljinn fæst ekk til
að svara. Hann segir ekkt
or.ð um þessar staðreyndir.