Alþýðublaðið - 12.07.1963, Blaðsíða 9

■■•»■■■»*■■■■■■•■•■»■■■•■■■•■■■■■■•■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■'------------------------------------------------------------------------------------------------------
■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■ ■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!----------------------------------------
■■■»•■»*■•■»•■>•■«■■■■»■*■■■»»■■■■■■■■■■■»■■■•■■■■■■■■■■■■■••»■>••■■■■•■■••■■•■■■■■■■»«■••■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■*■■■■■■*■■■■■■■!
■?■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»■■■■■■■■»■■«■■■■■■■■»■■■■■■■■■■■■■■■••■■■■■■■■■■■IS|
■■■■■■■■■■■■■
-----------------------------------------------------;■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
>■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■>
is tilfelli. Undanfarin ár hef ég
farið við og við í sambandi við
slíkar pantanir, en í ár býst ég
varla við að hafa tíma til þess”.
„Er ómögulegt að hafa tilbúna
skó til sölu, sem eru þægilegri
en venjulegir skór?”
„Núna hef ég samvinnu við
íslenzka skóverksmiðju, sem
vinnnr í fullu samræmi við það,
hvernig ég vil hafa skóna. Ég
reyni að hafa tilbúna skó fyrir
þá, sem ekki geta notað venju-
lega skó eða skó sem auðvelt er
að breyta eftir því sem við á.
Skóverksmiðjan smíðar þær teg-
undir fyrir mig sem hún getur.
Þessum vísi, sem ég hef verið
með, að sérstakri búð er mjög
vel tekið. Þörfin virðist vera
mikil. Fólkið hefur hvatt mig til
að koma þessari hugmynd í
framkvæmd. Þetta er í samræmi
við þróunina erlendis og er til
hægðarauka og peningasparnað-
ar”.
„Hverjir þurfa helzt að láta
smíða á sig skó?”
„Langflestir, sem þurfa á
smíðuðum skóm að halda, fá þá
vegna lömunar eða slýsa. Tals-
vert af konum þarf líka á sér-
stökum skóm að halda vegna
rangs skóíatnaðar”.
„Eru íslenzku skórnir mjög
slæmir?”
„Nei, þeim hefur farið mjög
mikið fram á síðustu árum. Segja
má, að þeir séu orðnir nokkuð
góðir. Skótízkan er hentug núna
fyrir innlegg”.
„Verða skórnir ekki mjög dýr-
ir, þar sem þeir eru handsmíð-
aðir?”
„Fólk, sem þarf á handsmíðuð-
um skóm að halda getur sótt um
ríkisstyrk, ef fjárhagurinn leyfir
ekki slík kaup. Sé möguleiki fyr-
ir hendi að fá hann, leiðbeini ég
fólki, hvernig sækja eigi um
hann. Ég sé svo um að innheimta
styrkinn. Ef hann er á annað borð
veittur, er hann miðaður við tvö
ár í senn. Hann gefur réttindi
fyrir tvennum pörum af skóm á
ári og greiðir 75% af andvirði
skónna”.
„Eru skólarannsóknir nógu
nákvæmar í sambandi við þarfir
barnsins fyrir innleggi eða sér-
smíðuðum skóm?”
„Fætur bama eru rannsakað-
ar í skólaskoðunum, en læknarn-
ir gera það mjög misjafnlega
vel. Margar mæður koma til
mín sem hafa fengið mjög ófull-.
komin svör frá læknunum.
Stundum hafa þær komið of seint
og minna hefur verið hægt að
gera fyrir börnin en ella”.
„Væri ekki bezt, að foreldrarn-
ir kæmu með börnin um leið og
þau fara að ganga til þess að full
vissa sig um að ekkert sé að?”
„Ef litlu börnin fara að skæla
skóna sína verða þau að fá skó
sem henta fætinum. Ég fram-
leiði hér sérstaka gerð af barns-
skóm, sem eru mjög til styrktar
veikbyggðum fótum. Þeir eru
með sérstaka hælkappa, sem
styðja ilina, hafa stálfjöður und-
ir ilinni, mjög sterkir og vel til
fallnir að hafa innlegg í. í skó- i
kössunum er lítill pési, sem bend
ir á gagnsemi skónna frá mér án
innleggs”.
„Er erfitt að fá góða barnaskó
fyrir innlegg í búðum bæjarins?”
„Þegar ég byrjaði að starfa
hér voru mest til tékkneskir
skór í bæjium. Þeir fullnægðu
ekki kröfunum. Ég fékk sérstakt
leyfi til að panta danska skó.
Þeir voru ekki reglulega góðir,
þar sem íslenzk börn hafa í,
heild þykkari fætur en dönsk.
Ég pantaði víðari gerðina að ut-
an og hún var of þröng. Þýzku
skórnir voru nokkuð góðir, þar
sem þeir voru svo opnir. Þá kom
annað vandamál til sögunnar. —
Þeir voru svo dýrir, þegar álagn-
ing og tollar voru komnir á. Þó
eru ekki eins miklir tollar á
þessum vörum hér og annarsstað
ar”.
„Telur þú, að nægilegt sé að
útvega fótaveikum börnum góð
innlegg eða skó?”
„Það fer nú eftir því hversu
mikið er að. í mörgum tilfellum
ráðlegg ég skólabörnum að fara
í fótaæfingar hjá Jóni Þorsteins-
syni íþróttakennara. Kostnaður-
inn er að miklu leyti greiddur af
skólunum”.
„Þurfa börn, sem hafa lítið
ilsig að nota innlegg?”
„Það er aldrei hægt að segja
neitt til um það fyrirfram hvort
ilsig verði til óþæginda eða ekki.
Best er því að öll börn, sem hafa
ilsig fái innlegg. Skótízkan veld-
ur miklum erfiðleikum. T. d. er
mjög erfitt að koma innleggum
fyrir í kvenskóm, þar sem þeir
eru svo opnir”.
„Geta kvenmenn þá ekki not-
að innlegg?”
„Ég er nýbúinn að gera til-
raun með lítil innlegg í kvenskó
og seldust þau um leið upp. Þau
gefa smástuðning og eru því til
nokkurs gagns. Annars mundi ég
ráðleggja konum að nota trétöffl-
ur við og við og skó með litlum
hælum”.
„Hvað segir þú þá um þá
kenningu Bandaríkjamanna, að
hollt sé að ganga á mjög háum
hælum”.
„Ef beinabygging fótanna er
tekin til hliðsjónar, þá sést greini
lega, að hælbeinið er sterkast.
Mjög erfitt hlýtur að vera og
næstum því ómögulegt að smíða
háhælaða kvenskó, sem þunginn
hvílir mest á hælunum. Þyrfti
Framh. á 11. 'sfSn
LÍTILL
5VIYRKRA-
KLEFI
Ljósmyndun er sú tóm
stundaiðja, sem nú er vin
sælust í heiminum. Nýj-
ar uppfinningar eru sí-
fellt að koma fram, sem
gerir hana auðvelda og
vandaminni en áður. Á
myndinni hér til hliðar
er sýndur poki, seni eins
konar myrkrakiefi.
Frönsk stúika, auðvitað
mjög fögur, sýnir hvevn-
ig unnt er að meðhóndla
ljósnæmt efni inni i þess
um poka, þótt maður sé
staddur úti undir ber-
um himni. Efnið í pok-
anum er létt og auðvelt
að koma honum saman-
brotnum í litlum farangri
Það er þrefalt og á að
vera alveg ljóshelt.
ÞYT-
BÁTUR
Þetta er þytbátur eða
af þeirri nýju gerð farar-
tækja, sem þeytast áfram
á púða úr lofti, sem þjapp
að er saman undir þeim.
Myndin er tekin á Gare-
loch í Skotlandi, en bát-
xirian átti að fara til
London.. Til viðbótar því
að vera með loftpúða,
hefur hann ekrúfu og
framleiðandinn heldur
því fram, að það sé mjög
auðvelt að stýra honum,
setja hann fljótt á mikla
ferð og láta hann nema
skjótlega staðar.
ÞYT-
BÁTUR
Á THAiVIES
Þessi þytbátur á að
halda uppi föstum ferð-
um á Thames milli þing-
hússins og Lundúna-
turns. Og verður vafa-
laust fyrst í stað mjög
vinsæll, meðan almenn-
ingur er að kynnast hon
um. Það er spá sumra,
að slík farartæki muni
verða algeng á innfjörð-
um, ám og stöðuvötnum,
áður en langt líffur, og
hver veit, hvenær þau
fara að leggja undir sig
hin meiri höf.
■ ■■■■
■■■•■■■■■■■■■■■i _
■■■■■■■■■■■■■■•■■■••■■■■■■■■!
■ ■■•■■■■■■■■■■■■■■■ k ■■■*■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■.■« B ■■■■%■■■■■■ N ■■■■■■■■■■■■■■ ■■■ imir, r ■■>!■■ s •■•»■«»■•••»■« ■»•»•1
■ ■■ V •■»•■■■■■■«■■■■ ■■■■■■■■*■■»■■■■•■■■■■■■■■■■■■ ■■■ ■■■■■■■■■■■■>■■■■■ ■ ■ ■> ■■••••• •»»{■»■••■» •■■■■■■ •■■■!■???!

I ■■■■*>•■•!
■■■■OBaaoL----------------------
'■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■•■■JJJJ2J555JI5555JJJ555JJ.
---------»■■•■■■■■■•>■• •■■■■•■••■■■■■■»*--•• i*5i
iiiS
■•■■■■■■*■■■••••■
■■■■■■•■■*■■•■■■(
■■■■■■■*■■■■■■■■■
■■■■■■■■•■■•■•••«
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 12. júlí 1963 g)