Alþýðublaðið - 23.11.1963, Blaðsíða 6
liáiiö
Eldhús fram-
tíðarinnar
Amerískt tímarit hefur gert sér
til gamans að spá hvernig eldhús
framtíðatinnar muni verða. Hér
eru nokkur atrið; úr spádijminum'-
★ Séivtakur fataskápur, þar sem
fötín eru hreinsuð með ultra-
geisium yfir nóttina.
★ Þvottavél, sem rullar, þurrk-
ar, strauar og brýtur saman
þvottinn.
★ ísskápur, sem er hvort tveggja
í senn: ísskápur og eldavél. Ein-
ungis þarf að setja matinn í
skápinn og út úr honum kemur
hann tilbúinn á borðið.
★ Vél sem skúrar og bónar gólf-
in.
★ Sjónvarp, þar sem húsfreyjan
getur fengið sjálfan kjötkaup-
manninn á skerminn og gert
öll innkaup við hann íyrir heim
ilið, þannig að hún þurfi ekki
að fara svo mikið sem eitt fet
út úr hú_inu.
Marilyn Monroe og móðir hennar
ENN er rætt og ritað' um Marilyn Monroe og myndirnar hér að oían rákumst við nýlega á í
franska stórblaðinu Paris Match. Tii vinstri er Marilyn sjálf, en til hægri móðir hennar, sem enn
er á lífi og sextíu ára að aldri.
MMtMUMMMHMMUMMHMtMMMlMIUMHi tMWUWmiMMWUMW.MmVHMUHHW
Íréflís og tiginn gestur
S 23. nóv. 1963 — ALÞÝDUBLAÐIÐ
MOHAMED ZAHIR SHAH, kóngur í Afganistan var nýlega í
heimsókn í Hvita húsinu. Þegar hann hafði lokið henni og var
búinn að kveðja og var að ganga niður
tröppumar datt yfir skýfall. Þjónn kom
hiaupandi og með regnhlíf og ætlaði að
skýla honum á leiðinni til bifreiðar hans.
En kóngurinn benti honum að fara og kvaðst
ekki vilja sjá regnhlíf. Síðan gekk hann á-
fram til bifreiðar sinnar og var orðinn renn-
votur þegar hann kom þangað.
Kennedy frétti af þessu og varð svo for-
vitinn, að hann lét hringja upp í sendiráð Afganistan og spyrja hvað
þetta háttalag hafi átt að þýða.
Þar sögðu þeir að þetta væri af trúarlegum ástæðum, þegar
konungur þeirra væri úti undir beru lofti, mætti ekkert vera á
milli hans og himinsins.
—O—
KVIKMYNDALEIKKONAN Jean Beberg rf . ,
ætlar að fara að gifta sig aftur. Sá lukkulegi
er pólsk-franski skáldsagnahöfundurinn, B
Romain Gaiy. Hún er undir erfiðleika búin l|j« S
Ég veit, segir hún, að þetta verður ekki ’’ -JI
auðvelt hjónaband. Það er útilokað, að brúð sflpj^
kaupið geti farið fram í kyrrþey, en Romain ' í '/ «||ÍI
er óskaplega hræddur við blaðaljósmyndara. fTTv:' jl : 1
Þess vegna hef ég lofað honum því, að bíða með giftinguna þar til
hann hefur lokið við bókina, sem hann er nú að vinna að, þá þolir
hann vonandi betur þá taugaáreynslu, sem henni verður samfara
Þelta er líklega nútímafólk. Vonandi verður þetta farsælt hjóna-
band __0___
HINN hrausti og baráttuglaði vinur okkar
Eddie Constantine, hefur nú slegizt í för með
hinum mörgu Frökkum, sem flytja búferlum
til Sviss.
Eddie hefur ekki enn þá hitt þann mann
tjaldinu, sem hann hefur ekki getað sleg-
i5 niður, en í raunveruleikanum hefur hann
beðið lægra hluta. Sigurvegarinn er hin at-
harnasama franska skattheimta. Það er hún,
sem hefur neytt hann til að flýja land og setjast að þar sem Ijótir
franskir skattheimtuseðlar eru einskis megnugir.
—O—
EINS og kunnugt er, hefur Marlon
Brando lagt kvikmyndaleik á hilluna í bili.
Nú hefur hann gefið upolýsingar um hvern ÍÍkffÍí'v™
- ig hann ætlar að verja tima sínum. Hann ætl
ar sð skrifa heimspekilegt rit um sálna. «B|p
Hann hefur mikla trú á sálnaflakki og ÍMSÍm
hefur lýst því yfir tið vini sína, að hann ",L '%£
hafi það á tilfinningunni, að hann hafi verið hestur í fyrra lífi.
Dag nokkurn kom vel klæddur,
virðulega og glæsilega útlítandi
maður inn á veitingastofu í Bost-
on. Hann settist við borð og pant
aði kaffi, egg og rúnstykki. Þeg-
ar þjónninn var farinn og maður-
inn búinn að bíta einn bita af rún-
stykkinu hljóðaði hann upp yfir
sig af skelfingu. Þjónninn kom
aftur og spurði hvað hefði kom-
ið fyrir. Gesturinn hélt á stórri
tréflís í hendinni og sagði, að
hún hefði verið í rúnstykkinu.
Hann var eldrauður í framan og
titraði af bræði og heimtaði skaða
bætur á stundinni. Hann kvaðst
hafa brotið .tönn í sér, þegar hann
beit í flísina og sömuleiðis væri
blóð í munni sér.
Þeir fóru til veitingamannsins
og sögðu honum söguna. Hvemig
sem á því stóð, grunaði veitinga-
manninn þennan gest um græsku
! og neitaði að greiða þær liimin-
háu skaðabætur, sem hann kiafð st
— Mér er sama þótt þetta mál
kunni að skaða álit veitingahúss-
ins. Ég mun skjóta því til stéttar
íélags okkar.
Stéttarfélag veitingamanna fékk
málið í hendur lögfræðingi, sem
rannsakaði það rækilega.
Hann byrjaði á því að =o.vrja
gestinn sjálfan um tönnina, sem
brotnaði í átökunum miklu og
vildi láta tannlækni gefa skýrslu
um málið. Gesturinn fór undan í
flæmingi, en sagði að lokum, að
hann hefði verið hjá tann'ækni
daginn áður og látið gera við
tönnina. Hann tilgreindi ákveðinn
tannlækni og lögfræðingurinn fór
beinustu leið þangað. Þar kom
í ljós, að þessi maður hafði að
vísu verið þarna — en það var
bara meir en ár síðan.
Þar með var grunurinn stað-
festur og á næsta íundi veitinga
manna kom í ljós, að sex veitinga-
hús höfðu borgað þessum sama
manni himinháar skaðabætur og
öll fyrii- hið sama: flís í rúnstykki
Svik af því tagi, sem hér hefur
verið lýst, kosta ameríska veit-
ingamenn álitlega peningasummu
ár hvert. í flestum tilfellum íinna
menn eitthvað í matnum, sem
ekki þykir geðslegt: tréflís, s'ein,
glerbrot, snæris.potta o.s.frv. iif
um mjög leiðinlegt atvik er að
ræða þá bjóða 'ngahúsin gest- íurinn þes. a líka fyrirtaks tekjulind
inum strax ska vr.' .:ítur, sem hann og fer að leika sama leikinn á öðr
þiggur að sjálí i ;'u. um veitingahúsum og krefjast
Á samri stunv1 uppgötvar gest 1 himinhórra skaðabóta.
[hérog
Hér eru mikil fagnaðartíðindi
fyrir börn með viðkvæmar taugar.
Hið stóra bókaforlag Cerlsen í
Hamborg hefur gofið út mildari
útgáfu af Rauðhettuævintýrinu.
Vondi úlfurinn gleypir ekki
Rauðhettu, heldur er henni bjarg
að af liraustum tkógarhöggsmönn
m á síðustu stundu.
Hertogafrúin af Windsor hefur
gefið nútímalistasafninu í New
York hinn fræga kjól sinn, Blue
I Wallis, sem hún bar við giftingu
ína og hertogans árið 1937, en
hún hefur gætt hans eins og sjá-
aldurs auga síns síðan þann dag
Kjólnum hefur verið komið fyrir
í sal fyrir fræg föt og þar er hanu
við hlið brúðarkjóls Grace Kelly.
Þessi salur ber annars nafnið
Salur trúmennskunnar og er þess
að vænta að hertogafrúnni þyki
j sér nokkur sómi sýndur með því
að fá inni fyrir tauið sitt þar.
T1
Tveir enskir villidýraveiðimenn
hittust í frumikóginum og tóku
! tal saman — þrátt fyrir það að
þeitr hefðu e(kki vierið kynnttr
hvor fyrir öðrum.
— Hve lengi hafið þér dvalizt
hér?
— Tvö ár.
— Það var langur tími. Og
hvað eruð þér að veiða ef mér
leyfist að spyrja?
— Tja, upphaflega kom ég hing
að til þess að safna fiðrildum,
en síðan ég tapaði gleraugunum
mínum hef ég orðið að fást við
fíla.
HANN er ekki frýnilegur á svipinn snákurinn á inyndinni hér
að ofan, þar sem hann gleypir mús í heilu Iagi. Myndin er tekin ný-
lega í dýragarði i London. ~ ,