Alþýðublaðið - 03.01.1964, Síða 9

SIANDS, ÁSGEIRS ÁSGEIRSSONAR:
di hefur bor-
jfaidan ávöxt
þá, í upphafi, skildu til nokkurrar
hlítar þessi orð: gengi og greiðslu-
jöfnuður, eða gildi þeirra fyrir
fjárhagslegt sjálfstæði. Og þó vér
skiljum það öll núna, hvað í því
felst, þá eru átök hörð um þau
markmið og leiðir í þjóðarbúskap,
enda er sú skoðun orðin ráðandi,
að þingi og stjórh beri skylda til
að skapa almenningi svo góð lífs-
kjör sem framleiðsla og útflutnr
ingur leyfir. Á þessu sviði er nú
hættast við átökum, eins og launa
barátta og verkföll síðasta. árs
ber skýrastan vott um. Yér
1 fyrir góðri afkomu og öryggi
þegns og þjóðar. Og þannig varð- ;
veitist afmælisfögnuðurinn bezt, |
að vér sýnum í orði og verki, að
vér séum til þess hæfir og verð-
skuldum að vera alfrjáls og full-
valda þjóð, sem rækir jafnt skyld-
I ur sem réttindi.
! Ég hef áður nefnt liið fjárhags-
lega sjálfstæði, og skal nú bæta
við öð)u höfuð Viðfangsefninu,
sem oss bættist með fullveldi og
lýðveldisstofnun, utanríkisþjón-
ustunni. Hver er sínum hnútum
kunnugastur, og það liggur í aug-
Forseti Islands, herra Asgeir Asgeirsson,
fögnum því öll af , einlægum
huga, að vinnufriður komst á nú
fyrir hátíðar. Svo viðkvæm erum
vér enn fyrir jólum og áramótum
að vér éigum erfitt með að sætta
oss við, að allt logi í deilum, þeg-
ar friður á jörðu er boðaður, og
velþóknun með mönnunum. Ég á
að sjálfsögðu ekki við, að átök
megi ekki eiga sér stað, en bæði
átök og áróður verða að vera inn-
an þeirra takmarka, sem þjóðar-
einingin þolir.
Ég minnist tveggja hátíða, þeg-
ar ríkti fullkomin þjóðareining og
fögnuður: Alþingishátíðarinnar og
Lýðveldisstofnunar árið 1944. Á
næsta vori er 20 ára afmæli hins
unga lýðveldis- „ísland er lýðveldi
með þingbundinni Stjórn,“ —
þannig hljóða lokaorð langrar bar-
áttu hinna beztu manna, og upp-
háfsorð nýrrar aldar í sögu íslend-
inga. Það skipti um svið, en lífs-
baráttan heldur áfram, baráttan
um uppi, að erlendir fulltrúar,
ókunnugir vorum hag og háttum
gátu ekki, þrátt fyrir bezta vilja,
rekið öll íslenzk erindi. Þar fyrir
nutum vér þó lengi vel tveggja
ópersónulegra fulltrúa, ef svo má
segja, þar sem voru fornbók-
menntir vorar og Alþingi að fornu
og nýju. Hinir ágætustu menn,
einkum í Skotlandi, Englandi,
Þýzkalandi og á Norðurlöndum,
sömdu ágæt rit um menningararf
íslendinga. Þeir fluttu þann boð-
skap, að íslendingar væru sér um
þjóðerni og forna héraðs- og þing
stjórn. Það var oss ómetanleg
hjólp á hinum fyrstu uppgangsár-
um, og kunni Jón Sigurðsson vel
að notfæra sér þá aðstoð-
Nú höfum vér býggt upp vora
eigin utanríkisþjónustu, svo vel
sem vér teljumst hafa efni á. Þar
var Sveini Bjömssyni falið að
ryðja brautina. Það er og stað-
reynd, að þjóðin hefur nú, einkum
eftir hina síðari styrjöld, á að
skipa ágætum starfsmönnum á
flestum sviðum, sem skilja vel
samtíðina og viðfangsefni hennar,
og gildir það ekki sízt um utan-
í-íkis- og fjárhagsmál. Hafa þeir
bæði fengið betri skóla, vegna
batnandi fjárhags, og meiri reynslu
vegna vaxandi alþjóðastarfsemi,
en óður var kostur á. Minnist ég
þess, sem Jón Krabbe sagði eitt
sinn við mig fyrir löngu, að ein
ríkasta þörf íslenzu þjóðarinnar
væri að koma sér upp starfsliði,
sem gæti horfzt beint í augu við
erlenda sérfræðinga.
Einn erfiðasti samningur, sem
þjóðin hefur átt við að búa, er
gamli þriggja mílna landhelgis-
samningurinn enda gerður í upp-
hafi togaraaldar. Þá varð þröngt
fyrir dyrum útvegsbóndans á sín
um róðrarbát eða litla vélbót, og
auk þess v.ið allsendis ónóga land-
helgisgæzlu. Einn stærsti sigur og
ávinningur, síðan íslendingar tóku
í sínar hendur utanríkismálin, er
útfærsla landhelginnar. Á síðasta
stigi þess máls var þjóðin sam-
mála um 12 mílna kröfu, en að
sjálfsögðu mátti deila um auka-
atriði, eins og oftast vill verða-
Leiddi þetta til alvarlegra átaka
við Breta eins og kunnugt er, en
leystist stórslysalaust.
Sættir hafa nú tekizt að fullu
og m.a. til að gera það lýðum ljóst
bæði hérlendis og í Bretlandi, bauð
forsætisráðherra Bretlands okkur
hjónunum og Guðmundi X. Guð-
mundssyni utan|tiíkisráðherra og
hans konu, í opinbera heimsókn
sem nú er nýafstaðin. Þetta heim
boð er drengskaparbragð, og Bret
um likt. Þeir eru ekki langrækn-
ir. Og þó sumum kunni að þykja
múrarnir þykkir, þegar þeir koma
fyrst, ókunnugir til Lundúnaborg-
ar, þá eru engir betri heim að
sækja, brosið hlýtt og handtakið
þétt, þegar komið er innfyrir
múrana- Jafnvel formenn brezkra
togarasamtaka létu ekki sitt eft-
ir liggja að koma á fund okkar
og skrifa vinsamlegar kveðjur í
blöð, eins og að lokinni bænda-
glímu.
Okkur þótti að sjálfsögðu mikið
til koma að heimsækja Breta-
drottningu og mann hennar, prins
Philip, í Buekinghamhöllinni, Sir
Alec Douglas Home forsætisráð
herra, í Downing Street 10 og borg
arstjórann í Guildhall.
Ég hafði áður komið tvisvar í
Downing Street 10, og hitt fyrst
McDonald og síðar Lord Baldwin,
og þekktu þeir báðir vel til ís-
lands af frásögn William Morris,
sem hafði heimsótt ísland og þýtt
og ort út af íslendingasögum. Urðu
þeir á sinni tíð vel við mínum
málaleitunum. Að vísu sagði Bald
win, að sín stærstu vonbrigði á
ævinni stæðu í sambandi við ís-
land, því að þegar Morris hafi
komið að kveðja móður sína, áður
en hann lagði í íslandsferðina,
hafi hann klappað á kollinn á sér
og lofað að gefa sér íslenzkan hest
þegar hann kæmi til baka. En hest
urinn kom aldrei. Hér ásannaðist
þó það, sem ég sagði, að íslenzkar
fornbókmenntir hafa reynzt oss
góður íulltrúi- Líkt er að segja
um Sir Alec, hann er Skoti, en
þeir eru vorir næstu nágrannar,
þekkja til sögu íslands, og sýna
oss jafnan mikla vinsemd.
Hjá drottningu og borgarstjóra
nutum við hinnar mestu. gestrisni
og viðhafnar, sem Englendingum
er svo töm, hallarstíll og fornir
búningar, skikkjur og skarthúf-
ur. Þar sæmdi íslenzki skautabún-
ingurinn sér vel. En þessi íhalds-
semi Englendinga er aðeins á ytra
borðinu, því hið innra með sér
Framh. á 13. síðu
AUGLÝSING FRÁ PÓST- OG SÍMA
MÁLASIJÓRNINNI
EVRÖPUFRÍMERK11964
Hér með er auglýst eftir tillögum að Evrópufrímerki 1964,
Tillögurnar sendist póst- og símamálastjórninni fj'rir 1.
febrúar 1964 og skulu þær merktar dulnefni, en nafn höf«
undar fylgja með í lokuðu umslagi.
Póst- og símamálastjórnin mun velja úr eina eða tvær til*
lögur og senda hinni sérstöku dómnefnd Evrópusamráðs
pósts og síma CEPT, en hún velur endanlega hvaða tillaga
skuli hljóta verðlaun og verða notuð fyrir frímerkið.
Fyrir þá tillögu, sem notuð verður, mun listamaðurinn fá
andvirði 2.500 gullfranka eða kr. 35.125.00.
Væntaníegum þátttakéndum til leiðbeiningar, skal eftirfar
andi tekið fram:
í. Stærð frímerkisins skal vera sú sama eða svipuo og fyrrl
íslenzkra Evrópufrímerkja (26x36 mm) og skal framlögð
tíllöguteikning vera sex sinnum stærri á hvern veg.
2. Auk nafns landsins og verðgildis skal orðið EUROPA
standa á frímerkinu. Stafirnir CEPT (hin opinbera
skammstöfun samráðsins) ættu sömuleiðis að standa.
3. Tillöguteikningarnar mega ekki sýna neins konar landa-
kort.
4. Heimilt er að leggja fram .tillögur, sem kunna að hafa
, verið lagðar fram áður.
.Jafnframt skal tekið fram, að á þessu ári eru 5 ár liðin
frá stofnun samráðsins.
Reykjavík, 2. janúar 1964.
Póst- og- síinamálastjómin.
Fiskibáfar óskasf
Útgerðarfélag Siglufjarðar h.f. óskar eftir að kaupa tvo
báta, hvorn 70 til 90 smálestir að stærð.
Bátamir mega ekki vera eldri en 5 ára.
Tilboð sendist oss fyrir 15. janúar 1964.
Útgerðarfélag Siglufjarðar h.f.
STARFSSTÚLKUR ÓSKAST
Starfsstúlkur ivantar nú þegar í eldhús Klepps
spítalans. Upplýsingar hjá matráðskonunni í
síma 38164. *
Reykjavík, 2. janúar 1964.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
Dregið var á Þorléksmessu
hinn 23. desember sl.
Þessi númer hlutu vinning:
38082 Ópel Record, ársgérð 1964.
37088 Willysjeppi.
71223 Mótorhjól.
Vinninga má vitja í Tjarnargötu 26 sími 15564.
Happdrætti Framsóknarflokksins.
ALÞÝÐUBLAPIÐ — 3. janúar 1964 9