Alþýðublaðið - 07.08.1964, Qupperneq 2

| rutstjórar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttastjórl:
IArni Gunnarsson. — Rttstjórnarfulltrúi: Eiður Guðnason. — Símar:
J.4900-14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aösetur: AlþýtStthúsiö viB
nverfisgötu, Reykjavík. —„ PrentsmiOja Alþýðublaðsins. — Áskriftargjald
| fcr. 80.00. — X lausasölu 'kr. 5.00 eintakiö. — (Jtgefandi: AlþýSuflokkurinn.
FJÓRAR SPURNINGAR
BLÖÐ stjómarandstöðufloLkanna hafa látið í
; fl.jös mikla óánægju yfir því,. að Alþýðublaðið skuli
j Aeyfa sér að gagnrýna útsvör og skatta, enda þótt
j Alþýðuflokkurinn sé aðilii að ríkisstjórn.
í þessu sambandi er rétt að minna á, að Al-
l 'þýðublaðið hef ur hiklaust gagnrýnt margt það, sem
j því þykir betur mega fara hjá ríkisstjóminni. Nú
i ihefur það gerzt, að skattalög hafa í framkvæmd
j reynzt á annan veg en til var ætlazt, og alveg sér-
staklega hafa Reykjavíkurborg og önnur bæjarfé-
j Ltög þyngt stórlega útsvörin, sem landsmenn verða
■j að greiða.
í tilefni af þeim umræðum, sem spunnizt hafa
■ <um útsvarsmálin, vill Alþýðublaðið beina eftirfar-
i andi fyrirspurnum til Tímans og Þjóðviljans:
1) Hafa Tíminn og Þjóðviljinn gleymt því, að fram
sóknarmenn og kommúnistar greiddu atkvæði
með skatta- og útsvarslögunum, sem afgreidd
voru á Alþingi í byrjun maí?
2) Bera foamsóknarmenn og kommúnistar enga á-
bjrgð á lögum, sem þeir samþykkja með at-
kvæðum sínum á Alþingi?
j 3) Hvernig stendur á því, að Tíminn og Þjóðvilj-
inn minnast varla á þau stórkostlegu skattsvik,
sem Alþýðublaðið hefur gert að umræðuefni?
4) Af bverju var ekki meira gert í baráttunni gegn
skattsvikum öll þau ár, sem Eysteinn Jónsson
var fjármálaráðherra?
LLskilegt væri að fá undanbragðalaus svör við
I ibessum spurningum frá Tímanum og Þjóðviljan-
j um scm fyrst.
SKATTSVIKIN
!! CINAR ALMENNU kvartanir vegna útsvara
<og skatta skiptast í tvo þætti. Annars vegar er
éánægja vegna hiunar miklu hækkunar þessara
gjalda íkrónutölu. Hins vegar er vaxandi óánægja
, vegna augljósra skattsvika, sem hafa þá afleiðingu,
; að fjöldl efnuðustu manna þjóðfélagsins sleppur
við þunga opinbi rra gjalda.
'Seinna átriðið særir tilfinningar íslendinga öllu
meir en hið fýrra. Það er hægt að leggja þunga
skatta á íslenclmga, ef þjóðin er sannfærð um, að
þeir leggist jufnt á alla og séu nauðsynlegir. En
það er ekki h egt að hækka opinber gjöld um 50—
100% á öllum þorra heiðarlegra íslendinga á sama
tíma sem fuildi þeirra auðmanna, sem sjálfir geta
ráðið franuölum sínum, sleppa 'að mestu leyti.
Það er rétt, sem Hannes á horninu sagði í gær.
Afkoma n anna á Islandi fer í dag að verulcgu leyti
éftir þvf, hvort þeir geta svikið undan skatti eða
ekki — því miður.
rmmm i iimiii irmmn—í»r^— ■iwimiiiiiiiibiimiiiiihb «
Kodakl Þér
getið treyst
fílmur j Kodák
skila beztu & fílmum
ymyndununLj i mest seldú filmum i heimi
Bankastræti ^
m
Sírai 203
H
3
- og
SKATTA- og útsvarsbyrðin er orS-
In óbærileg fyrir verkamenn og
millistéttarfólk, það er að segja
alla þá, sem taka laun súi beint frá
öðrum. Allir, sem eiga fyrirtæki
sleppa miklu betur . og það bygg-
ist fyrst og fremst á skattsvikum.
Auk þess eru til starfandi fyrir-
tæki í borginni, sem vitað er að
liafa miklar tekjur og hafa fólk í
starfi, en hvergi sjást í Skatt-
skránni og hafa aldrei sést og
munu hvergi vera skráð. Þessi fyr-
irtæki bera því enga skatta eða út-
svör og heldur ekki eigendur
þeirra eöa starfsfólk þeirra.
VITANLEGA liefur skattfrelsi
þessara fyrirtækja og einstakling-
anna, sem eiga þau og starfa við
þau, þau áhrif, að allir aðrir verða
að bera miklu þyngri byrðar fyrir
bragðið. Ekki eru það skatta- og
útsvarslögin, sem valda skattfrelsi
þessara manna. Þarna er um eftir
litsleysi að ræða. Annars varðár
mig það engu, hvort það eru lögin
eða framkvæmd þeirra, sem veld-
ur því himinlirópandi ranglæti,
sem skattskráin birtir manni. Út-
koman er það eina, sem almenn-
ing varðar um og hún markar
stefnú hans og viðhorf.
ÞAÐ ER FURÐULEGT hvað menn
geta orðið grimmir. Beztu menn,
gæðablóð, góðir borgarar, að því
er virðist, verða eins og grimm
. villidýr þegar þeir komast yfir
peninga. Menn, sem engan vildu
svíkja og töldu ekki eftir sér fyrr
Uúsaviðgerða-
þjónustan
Gérum við allt fyrir húsið,
úti og inni.
Nýsmíði, breytingar, tvö-
falt gler o. fl.
Sími 60017.
SMUBST0ÐIH
Sæiúni 4-Sími 16-2-27
SUIina a smnrður ojótt ox vd.
Seljma aihur tegnadl* af aundbt
um að bera byrðar eins og hinir,
verða eins og grimmir hundar þeg
! ar þeir eignast mikið. Þá eyða þeir
mörgum nóttum andvaka í það að
stúdera svik og leita aðstoðar sér-
fræðinga í lagakrókum. Síðan
. senda þeir plaggið til skattstof-
| unnar. Og það virðist sem þá
klýgi ekki við því, að stíga fram
fyrir alþjóð með brennimarkið á
enninu.
YEGNA MISRÉTTIS í álögnm,
vegna hrópandi ranglætis, vegna
gífurlegra skattsvika, á íslenzk
þjóðfélagsskipun í vök að verjast.
Þegnarnir eru að missa alla trú á
vemd þjóðfélagsins. Ég get ekki
sagt hvernig eigi að lækna þetta
mein. Ég ætlast til þess að þeir,
sem stjórna borg og ríki finni lyf-
ið. En ég mundi vilja segja það, ef
ég væri spuröur ráða, að það ættl
að skattleggja eyðsluna. Tökum á-
lögurnar, sem borgin og ríkið
verða að fá, af neyzlunni, a@
minnsta kosti að mestu Ieyti. Þetta
er hægt Hins vegar þarf að gæta
þess, að sú málsmeðferð komi ekki
þyngst niður á barnmörgum fjöl-
skyldum og gamalmennum.
ÞAÐ VERÐUR áreiðanlega erf-
itt að uppræta hin gífurlegu svik,
Einstaklingarnir hafa orðið grimm
ir í allsnægtunum. Grimmdin og
gæðin liefur svift þá siöferðinu,
Hver á að sefa þá? Hver á að koma
yitinu fyrir þá? Hver á að halda
uppi lögum og rétti? Ég auglýsti
eftir þessu í gær. Ég auglýsti eiint
eftir því að gengið sé fram og
skikkan komið á þessi mál.
Hannes á horninu.
Kópavogsbúar
í helgarmatinn: Dilkakjöt, nautakjöt,
folaldakjöt, svínakjöt, svið o. m. fl.
í ferðalagið:
Hangikjöt (Dilka)
útbeinuð hangilæri
Reykt dilkaslög
aðeins kr. 50/—kg.
Svið, álegg o. fl.
Niðursuóuvöriir:
m. a. Saxbauti
Kindakjöt
Smásteik
Svið
Fiskbúðingur
Fiskbollur
Grænmeti alls
konar, sardín-
ur, síld o.m.fl.
Ávaxtasafar, Ö1 og gosdrykkir.
Ávextir, nýir og niðursoðnir.
Brauð og kex.
Bæjarins bezti harðfiskur.
Sendurn um allan bæ
Verzlunin ÓLI & GÍSLI
Vallargerði 40. — Sími 41300.
2 7. agust 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ