Alþýðublaðið - 13.07.1965, Qupperneq 13
mmm
t—» Sími 5(
Sími 50184.
EhliS fagra líf
Frönsk úrvalsmynd um sæludaga
ungs hermanns í orlofi.
Mynd sem seint gleymíst.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum
Síml 5 02 49
Syiidin er sæt
•fdRB.F.BORN
HERLIGE LYSTSPIL
il.deterdeiligt
at synde!
nDjxvoien og do 10 bud«
Jeán-CIaúde Brial/
Danielle Darrieux »
Fernandel
Mel Ferrer'
Michel Simon
DIABOLSIC m HELVEDHS SATANISK
humor morsom lattcr
Bráðskemmtileg frönsk mynd
með 17 frægustu leikurum Frakka.
Sýnd kl. 9.
HjólfoarSaviðgeröir
OPID ALLA DAGA
(LÍKiA LAUGAItDAGA
OG SUNNUDAGA)
FRÁ KL. 8 TIL 22.
Gúmniívmnustofan h.f.
Sblpholtl 35f ReyklavEk.
Simar; 31055, vcrkstætiS,
30688, skriístofan.
Vinsiuvélar
til leigu
Leigjum út litlar rafknunar
steypuhrærivélar. Ennfremur
rafknúna grjót- og múrhamra
með borum og fleygum.
LEIGAN S.F.
Sími 23480.
horn af pillusafni frú Dankin. —
Róandi pillur, alveg hættulaus-
ar, — hafði frú Dankin sagt við
hana. Ungfrú Campbell var bú-
in að taka þrjár. — Til að róa
taugarnar, — hafði frú Dankin
sagt. Ungfrú Campbell 1 eit um-
hverfis sig, opnaði umslagið og
gleypti tvær til viðbótar.
Þegar hún kom upp f vélina
settist hún eins langt frá dyrun
um og unnt var og spennti greip
ar í kjöltu sér. — Hvað gengur
að mér? — hugsaði hún. — Ég
er gömul kennslukona á leið til
New York til að hitta fólk, sem
ég veit ekki hvað ég á að segja
við. Ókunnugt fólk, sem hlær
að mér þegar ég sný baki í það.
Og það sem verst er, ég hef log
ið. Ég skrifaði eina lygina á fæt
ur annarri á skýrsluna, sem
saumavélafyrirtækið „Hamingju
söm Heimili" sendi mér. — Hún
roðnaði af skömm.
Ungfrú Campbell opnaði aug-
un. Hún liefði getað hágrátið.
Hver einasti maður, sem sá hana
hlaut að s.iá að hún hafði aldrei
verið gift. Og að ráða 'eynilög
reglumann . . . Ef til vill var hún
að verða skrítin. Hún revndi að
hugsa. Fyrst og fremst yrði hún
að ná í verðlaunapeningana, svo
gæti hún farið heim'aftur.
Hún haliaði höfðinu að stól-
bakinu. andardráttur hennar
varð hægur og reglulegur og
hún heyrði rödd flugfrevjunnar
úr fjarska. Röddin sagði að hún
ætti að spenna örygg'sbeltið.
Þau voru að nálgast Kennedy-
flugvöllinn . . .
xxx
Ungfrá Perkins sat í fina
svarta kjólnum sínum (snið nr.
213 á lista „Hamingjusamra
Heimila") við hliðina á hr. Bett
leman. sem leit nærsýnn á arm
handsúr sitt gegnum þykk horn
spangarvieraugun.
— Sendi hún mynd af sér
spurði ungfrú Perkins.
— Nei. hún útfyllti bara skýrsl
una, sem við sendum henni. Við
verðum að gera okkur Ijóst að
hún er Þ'til. gömul . . . já eða mið
aldra kennslukona utan úr sveit,
en samt sem áður hefur hún hú-
ið til fallegan, já glæsilegan
kvöldkjól, sem hlaut fyrstu verð
laun í samkeppni okkar. —
— Stórkostlegt, svaraði ung-
frú Perkins þurrlaga. — Og við
eigum að vera barnapíumar
hennar meðan hún er hérna. —
— Það er nú það. Venjuleg,
lítil kona utan úr sveit. Kona,
sem hefur lifað rólegu kyrrlátu
lífi, kona sem hefur saumað
drauma sína á saumavél frá okk
ur . . —
— Vélin er að lenda, — greip
ungfrú Perkins fram í fvrir hon
um.
Farþegarnir gengu út en engin
ungfrú Campbell kom.
— Hvað hefur komið fyrir?
6. HLUTI
spurði hr. Bettleman. — Ég er
viss um að þetta er rétt vél. —
Um leið sáu þau tvær flug
freyjur sem komu gangandi með
lágvaxna konu í mosagrænni
kápu á milli sín.
— Getur þetta verið . . . Hr.
Bettleman gekk til þeirra. — Af
sakið. . . um, en er þetta . . .
ungfrú Campbell?
— Ég er nú hrædd um það,
brosti ungfrú Campbell og rétti
honum höndina
— Guð minn góður, — tautaði
ungfrú Perkins. — Náðu í bíl
Bettleman.
í forsal Waldorf-Astoria hvísl
aði ungfrú Perkins að hr. Bett-
leman. — Hún hefur herbergi.
Sæktu lykilinn meðan ég fer
með hana að lyftunni. —
Þegar ungfrú Campbell kom
upp í íbúðina dáðist hún að setu
stofunni og útsýninu. Svo datt
hún : rúmið. Ungfrú Perkins rétti
henni kjól og fór niður til hr.
Bettleman, sem beið eftir henni.
— Við verðum víst að leyfa
hennt að sofa úr séi'. —
Bettleman kinkaði kolli. —
Það var karlmaður að spyrja um
hana. —
— Strax? — sagði ungfrú
Perkins.
Ungfrú Campbell vaknaði við
hringingu. Það tók hana augna
hlik að átta sig, síðan teygði
hún höndina eftir hvíta síman-
um á náttborðinu milli rúm-
anna tveggja.
- Halló?
— Malcolm Foster, sagði karl
mannsrödd. — Tala ég við herra
. . . . ég á við ungfrú Campbell?
Eruð þér ein? Hlustar nokkur á
yður? —
Ungfrú Campbell leit i kring
um sig. Eftir því sem hún gat
bezt séð var hún alein í íbúðinni.
— Já, sagði hún hálf ringluð. —
Eruð þér búnir að finna hann?
spurði hún svo og fékk ákafan
hjartslátt.
— Vitanlega. —
— Get ég beðið yður um að
skilja skýrsluna eftir á afgreiðsl
unni eða senda hana hingað til
mín — ásamt reikningnum auð-
vita? —
— Ég vildi gjarnan tala við yð
ur sjálfur, — sagði Malcolm
Foster og ungfrú Campbell
neyddist til að ákveða stað og
stund daginn eftir áður en hann
fékkst til að kveðja. Hana lang-
aði ekki til að hitta þennan
mann, en hún vildi fá skýrsluna
fyrst hún á annað borð hafði lagt
í þetta.
Við hinn enda þráðarins sat
Malcolm Foster og starði hugs-
andi út í bláinn, Það var eitt-
hvað, sem ekki var eins og það
átti að vera. Þvi hafði þessi
skuggalegi maður í forstofunni
sagt við hann að hér byagi eng.
inn sem héti Campbell. í bréfi
hans — nei hennar — hafði ung
frú Campbell sagt nákvæmlega
hvenær hún myndi koma. Það var
eitthvað athugavert við þetta allt.
Ungfrú Campbell pantaði mat
upp á herbergi, borðaði hann og
háttaði. Vandamálin hlóðust upp.
Hvað skyldu ungfrú Perkins og
hr. Bettleman halda um hana?
Hvers vegna hafði hún samþykkt
að tala við hr. Foster. Hvað gekk
eiginlega að henni? Voru það
pillur frú Daskin, sem höfðu far
ið svona með hana? Hvernig
átti hún að útskýra fyrir hr. Fost
er, að hún hefði logið að honum?
Hún hugsaði málin fram og til
baka unz hún sofnaði — af
þreytu.
Næsta morgun kom ungfrú
Perkins rétt fyrir níu.
Fata
viðgerðir
SETJUM SKIKJi A mm
AUK ANNARRA FATA
VIÐGERÐA 1
SANNGJARNT VERÐ.
Skipholti 1. - Sfml 18448.
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sænguraar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FBÐURHREINSUNDI
Hverfisgötu 57A. Súni 18738
SÆNGUR
.1
REST-BEZT-kodd»r
Endurnýjum gömlu
sængurnar, elgiun
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- s(
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsnm
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Síml 1874«.
— Ég hef pantað tíma hjá hár
greiðslukonu, — sagði hún. —
Seinna eigum við að hitta Allied
Artists og eftir hádeg: býður
formaður „Hamingjusamra
Heimila" hr. Harvey yður form
lega velkomna. Á morgun á
blaðamannafundinum fáið þér
ávísunina og gullfingurbjörgina.
Á eftir verðið þér heiðursgestur
á tízkusýningu og ef Allied Art
ists líst á yður verðið þér með
í sjónvarpsútsendingu. Síðustu
tvo dagana hafið þér til umráða
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 13. júlí 1965 13