Alþýðublaðið - 10.08.1965, Blaðsíða 13

&æSHIP
L~r~ - sími 50184.
Sími 50184.
Gertrud
CARLTH
DREYER
NINfl PENS RODE
BENDT ROTHE-EBBE RODE
Nýjasta snilldarverk Carl Th.
Dreyers.
Kvikmyndin hefur hlotið fjölda
verðlauna og verður sýnd á sér
stakri heiðurssýningu á kvikmynda
hátíðinni í Feneyjum nú í ágúst
mánuði.
Sýnd kl 9.
RAUÐI DREKINN
Spennandi amerískmynd
Sýnd kl. 7
Bönnuð börnum.
Sfmi 5 02 4»
Syndln er sæt
FORB.F.B0RN
HERLIGE LYSTSPIU
..deter dejligt
qt syndel
•Djtovolon og du 10 bud«
Jcán-ClaUde Brtaíy
Daníellc Darrieux P
Fernandol
Mel FerroT*
Míchel Slmon
DIAÐOLSIC , HELVEDES , SATANISK
tíumor morsom laltor
Bráðskemmtileg frönsk mynd
með 17 frægustu leikurum Frakka.
Sýnd kl. 9.
FRAMHALDSSAGA EFTiR ANTHONY PUi
að fara. Hún handlék gaffalinn
án þess að tala, Paul var ringl-
aður. — Ég skil þig alls ekki.
— Það er ekkert að skilja.
— Jú víst, þú ert ung og fall
eg stúlka og ég er garhall kvœnt
ur maður, sem ....
— Paul, greip hún fram í fyr
ir honum, — þú heldur að þú
sért gamall af því að þú ert
læknir og af því að þér g'engur
vel og þú ert- ríkur. En þú ert
samt ekki gamall.
— Jú, ég er ....
— Já, grei'p hún áftur fram
í fyrir honum. — Þú ert mið-
aldra. En þú ert samt ekki nægi
lega gamall til að ráða við kon
una þína.
— Er það? Paul lyfti augabrún
unum' hæðnislega. — Hvað á ég
að gera þú alvitra kona?
— Ákveða þig. Hún sagði þessi
orð blátt ‘ áfram og um leið og
hann sleppti orðinu.
— Ég er búinn að því, sagði
hann lágt. — Ég vil fá hana til
mín.
— Ég veit það. Af hverju ger
irðu ekkert til þess? Hann starði
á hana. — Þú sagði hann vantrú
aður. — Þú vilt að ég fái hana
aftur til mín?
— Því ekki það?
Hann vissi ekki hvað á sig
stóð véðrið. Hann gekk eigin-
lega á- IJm hvað var hún að
hugsa? Honum datt í hug að hér
væri á ferðinni franska siðvenj
an um að hafa hjákonur. En hjá
konur reyndu ekki að lagfæra
hjónabandserjur. Hann var mjög
þreyttur.
Hún Horfði á hann. — Fyrir-
gefðu Paul. Ég á ekki að ræða
Lisu við þig. En mig langar
til að hjálpa þér af því að ég
ætla að biðja þig um að hjálpa
mér aftur.
— Hjálpa þér?
— Já. Hún kinkaði kolli.
Skyndilega kom honum dálítið
til hugar og hann langaði til að
hlæja og gráta í senn. Hann
barðist við hláturinn þegar hann
sagði. — Boh sagði mér að eitt
hvað væri að þér en ég skildi
hann ekki. —
Hún leit upp. — Nei, sagði hún
dræmt. — Ég hjóst ekki við því
að þú; gerðir það. Bob — hún
lauk ekki við setninguna heldur
lét hana deyja út eins og hún
velti því fyrir sér, hvað Bob
myndi segja ef hann vissi það.
Paul fannst hann rétt hafa
sltíþþið við dauðadóm. Nú vissi
hánn allt! Bob hafði ruglast.
Hún elskaði hann! Og heimsking
imi hafði ekki séð það! Hanri var
yfir sig hrifirin og góðgjarn.
Hann leit góðlega á Tihu
10
— Ekkert vandamál er óleys
anlegt vina mín, sagði hann hugg
andi. — Ég vil hjálpa þér eins
og ég gerði einu sinni.
Hún hikaði. — Ég veit ekki
hvernig ég á að segja það ....
Ég .... Hún reis á fætur
spennti greipar og gekk yfir að
arninum meðan hún barðist við
sjálfa sig. Paul brosti.
— Svona nú Tína, ef ég get
eitthvað gert ......
— En það er ....
— Hvað? sagði hann blíðlega.
Hún opnaði varirnar til að tala.
Ákaft flaut heyrðist úr jakka
vasa hans og þau hrukku bæði
við. Hann dró fra sívalning, sem
flautaði aftur um leið og hann
útskýrði brosandi: — Fínt tæki.
Ég fékk það í dag. Það flautar
þegar sjúkrahúsið vill að ég
komi. Þeir ýta á takka og það
segir .... Hann rétti tækið að
henni og það flautaði. Hann reis
á fætur.
— Fyrirgefðu vina mín, afsak
aði hann. — Verð að fara. Kann
ske er það plat. Hún kinkaði
kolli. — Kannske er það plat,
át hún eftir hónum.
Um leið og hann opnaði dyn
ár véináði hún örvæntingarfull:
__Paul, leyfðu mér að segja þér
það áður en ég fer .... ég verð.
Hann hikaði og hristi svo höf
uðið. — Nei. Böm geta ekki beð
ið: Hann brosti huggamdi og
hvarf.
Tina settist og sat hreyfingar
laus nokkrar mínútur. Þegar
hún leit upp voru augu hennar
tilfinningalaus. Hönd hennar
igreip koníaksflöskuna hún
hellti í glas sitt og drakk það
í einum teig og fitjaði upp á nef
ið. Hún reis óstyrk á fætur, blés
á kertin eitt af öðru, gekk yfir
að arninum og starði inn í log
ana.
Tina sát þarna enti eins og
dreymdi barn í barnaherbergi
þegar dyrnar opnuðust hljóðlega
að baki hennar.
— Paul, sagði hún lágt við eld
inn.
— Það er ekki Paul, sagði
konurödd kuldalega.
Tina leit yfir öxl sér. Hún sá
háa granna konu á þrítugsaldri
með glæsilegan hatt oð í fallegri
kápu. Konan endurgalt augnaráð
ið kuldalega og tautaði: — Vern
on læknir?
Tina jafnaði sig eftir undrun
ina og reis á fætur en hún mis
skildi epurninguna. — Nei,
stundi hún. Ég er ekkl Vern
on læknir. Hann er á sjúkrahús
inu. Þetta er heimili hans. Ég
skal vísa yður leið.
— Nei takk fyrir. Konan virt
ist skemmta sér vel. — Ég er
featt að %3igja einkásjúkl'ingur
hans. — Hún tók ofan hattinn
og sléttað yfin hárið fyrir fram-
an spegil. — Hvar er hann?
— Á sjúkrahúsinu. Ég get
hringt.
— Nei. Nei. Við skulum láta
þetta koma honum á óvart. —
Hún virti Tinu vandlega fyrir
sér. — Hvað eruð þér gamlar?
— Nítján ára.
— Búið hér?
— Já.
— Ég á við — sofið þér hér?
— Auðvitað.
Konan leít yfir herbergið og
yfir matarborðið sem lagt hafði
verið á fyrir tvo. — Ég hefði
ekki átt að spyrja, svarið er
auðvitað. Aftur glotti hún og
spurði: — Hver er staða yðar?
Tina vissi ekki hvað á sig
stóð veðrið. — Staða mín? Hve
nær?
— Hérna. Hvað gerið þér?
— Ég er í vist.
— Hjá Vernon lækni?
FATA
VIÐGERÐIR
Setjum skinn á jakka
auk annarra fata-
viðgerða
Sanngjarnt verð.
Skipholt 1. — Sími 16346.
SÆNGUR
Endurnýjum gömiu sængunuur.
Seljum dún- og fiðurheld Y«r.
NÝJA FIÐURHREINSUNW
Hverfisgötu 57 A. Simi 16738
mmwwiWMMwmwMMWi
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endurnýjum gömln
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld l«.
Seljum æðardúns- 9g
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmtttm
stærðum.
DÚN- OG
FIDURÍIREINSUN
Vatnsstíg 3. Siml 1874».
Eyjólfur K. Sigurjónsson
Ragnar A. Magnússon
Löggiltir endurskoðendur
Flókagötu 65, 1 hæð, sími 17903
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmafhrr
Málflutningsskrifstofa
Óðinsgötu 4 — Sími 11043.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 10. ágúst 1965 13