Alþýðublaðið - 28.09.1965, Side 15

GSugginn...
•rh. al Ö. síðu.
mæta til funda ráðanna og senda
má barn burtu um tímasakir á
uppeldisstofnanir til athugunar.
Með mjög vaxandi unglingaaf-
brotum, sem getur leitt til mjög
alvarlegs þjóðfélagsástands, eru
barnadómstólarnir orðnir úreltir
sem slíkir, og það er einmitt við-
urkenning á þessu sem er orsökin
að frumvarpi Miss Bacons. Þrátt
fyrir störf barnadómstólanna, eru
unglingaafbrot mjög mikil í Eng-
landi. Ef frumvarpið verður sam-
þykkt, má því búast við, að ungl-
ingaafbrotum faekki, en þetta
verður mjög kostnaðarsamt, jafn-
vel margföld 100.000 árlega á
mann. Minnkandi unglingaafbrot
eru þó talin virði kostnaðarins —
enda eru félagslegar umbætur eitt
af beztu markmiðum núverandi
stjórnar Bretlands.
Baksíðan...
Framh. af 16. síðu
Bókin er hugsuð sem samtíðará
deila. Ófreskjan Minotaurus tákn
ar hemaðarbrjálæðið. Ég fjallaði
um svipað efni strax við ferming
araldur, en þá reyndi ég af barna
skap að skrifa stórt ljóðlekrit um
Theseus konung.
— Hvert er samband yðar við
persónur yðar?
— Enginn rithöfundur hefur
skrifað um aðra en sjálfan sig.
Rithöfundur er ekki sálfræðingur
eða skilagreinandi, og hann getur
ekki skrifað um annað en sjálfan
sig. Jafnvel mest fráhrindandi per
sónur hans eru hann sjálfur. Hann
sér sína eigin veikleika. Það er
eins og livert annað kjaftæði, þeg
ar sagt er að rithöfundur „lýsir
samtíð sinni“ eða meðbræðmm
sínum. Góður rithöfundur þekkir
aðeins sjálfan sig. Skáldið, sem
á að virða fyrir sér umheiminn,
er blekking. Slíkt skáld er ekki til.
— Samt er oft talað um lifandi
fyrirmyndir. Þér hafið sjálfur not
fært yður Lucas Debes?
— Það er alltaf um að ræða lif
andi fyrirmyndir. En það á aðeins
við um nokkur ytri einkenni. Hin
eina raunverulega lifandi fyrir-
mynd er alltaf maður sjálfur.
— Þetta er erfið krafa að þui'fa
að opna sjálfan sig?
— Já, orð Ibsens „at digte er at
holde dommedag over sig selv“,
er klassísk lýsing á skáldskap.
Þessi orð eru sögð í eit skipti fyr
ir öll. Og samt er öll listræn
stai'fsemi raunverulega leikur.
Þrátt fyrir alla samúð, djúphyggju
og annað, sem lagt er í ákveðið
verk, er það fyrst og fremst leik
ur.
Þér voruð upphaflega ljóðskáld?
— Ég hélt ég væri hreint ljóð
skáld. Bundið form er mér eðli-
legt, annað form hef ég lært. Ég
lief reynt að rækta það eftir föng
um. Ég fór að skrifa skáldsögur
af löngun til að tala við aði-a les
endur. Persónulega þoli ég ekki
ljóðalesendur, þeir eru svo inni
lokaðir, svo óraunverulegir, svo
trúrænir. Þeir safnast umhverfis
skáldið eins og söfnuður utan um
pi'est. Ég þoli ekki þá sértrúar
hneigð, og ég þoli ekki lieldur að
ljóð séu lesin unn. Þau eiga að
vera einkamál skáldsins og lesand
ans, Það er líka miög eðlilegt að
liafa gaman af sögum, lítil börn
hafa það, og skáldsaga þolir að
vera lesin upphátt.
— Hvað gerist, þegar verk yð
ar eru fullgerð?
— Þá hugsa ég ekki meira um
þau. Sumar persónurnar halda þó
áfram að lifa; þær ganga aftur í
einstöku smásögu, ekki svo mjög
af því að ég hafi sérstakan áhuga
á þeim, heldur af því að þær hæfa
hinum nýju aðstæðum tæknilega
séð.
— Lesið þér eigin bækur síðar
meir?
— Stundum geri ég það. Það
hefur aðallega misjöfn áhrif á mig
Ég hef aldrei viljað, að neitt væri
heldur óskrifað.
— Hvað munduð þér telja ein
kennandi fyrir rit yðar?
— Ég veit það ekki?
— í hvaða tilgangi skrifið þér?
— Ég veit það ekki heldur.
Ég hef ekki neinn sérstakan til
gang. Nóatún hefur félagslegan
brodd, Svarta pottinum er stefnt
gegn stríði og De fortabte spille
mænd er nán'ast minningabók.
— Hafið þér aldrei reynt að
að skrifa leikrit?
— jú, en aðeins á unga aldri, og
það kom ekkert út úr því. Það á
ekki við mig. Leikritun er erfið
asta bókmenntaformið, og hún
heimtar bæði margræði og ein
beitingu. En öll listsköpun er er
fið, einkum sú sem virðist ein-
földust og aðgengilegust.
Læknar...
Frb. af 1. sfifn.
inga. Er það sýndi sig, að samn-
ingar myndi eigi nást þrátt fyrir
mikla bið var ákveðið, að læknarn-
ir tækju gjald fyrir störf sín sam-
kvæmt gjaldskrá Læknafélags
Reykjavíkur og var það gert frá 1.
ágúst 1965. Tryggingastofnun rík-
isins óskaði þá eftir að málinu yrði
skotið til gerðardóms samkvæmt
ákvæðum 51. gr. almannatrygg-
ingalaganna. Var á það fallizt af
læknum að Jeggja málið fyrir gerð
ardóminn. Hinn 20. þ. m. var kveð
inn upp dómur í málinu. Féllst
meirihluti gerðardómsins á skoðan
ir Tryggingastofnunar ríkisins og
ákvað. að fyrir nætur- og helgidaga
varðstöður lækna skyldu sjúkra-
samlögin greiða fast árgjald kr.
26.00 fyrir hvern samlagsmann og
kr. 10.00 fyrir hvert barn á fram-
færi samlagsmanna auk vitjunar-
gjalds kr. 110.00 fyrir hverja vitj-
un. Samkvæmt gerðardómnum
verða heildargreiðslur til lækn-
anna allra því aðeins kr. 9.697.83 á
mánuði fyrir varðstöður allar næt-
ur frá kl. 17.00 að kveldi til kl.
8.00 að morgni, alla laugardaga frá
hádegi og alla lielgi- og frídaga.
Ennfremur ber læknum fyrir þetta
gjald að leggja til afnot af síma,
lækningastofu og öðru, er til þarf
svo og leggja til bifreið ef í vitjun
er farið. Er ljóst að slíkt er óvið-
unandi. Hefur dómi gerðardómsins
nú verið sagt upp frá 1, janúar
1966 að telja.
ICínverjar... *
Framhald af 1. síðu
Forsætisráðherra Indlands, Lal
t
Bahadur Shasti-i sagði á fundi
í stjórn Kongresflokksins í Nýju
Delhi í dag, að Indvei’jar styddu
enn sem komið væri tillöguna um
aðild Kína að SÞ, en bætti þv'í
við að ósennilegt væri að málið
kæmi fyrir yfirstandandi Allsheyi
arþing. Forsætisráðherrann lýsti
því yfir, að Indverjar styddu sér
hverja ályktunartillögu á vettvan^i
SÞ er fæli í sér fordæmingu á
brotum Kínverja á mannréttind-
um í Tíbet. Hann sagði, að aga
yrði Kínverja og að heimurinn
vildi frið. Þess vegria vildu Inqt
vei-jar aðild Kína að SÞ.
Reynið nýju
Tempo
filter-sígaretturnar
Tempo er með nýrri tegund af filter, sem veitir ytSur
meiri ánœgju, mildara og betra bragð.
Tempo eru framleiddar úr úrvals tóbaki.
Tempo eru framleiddar af stœrstu sígarettu-
framleiðendum Bandaríkjanna,.
r •
nyju
Tempo

Vm i Tempo
filter-sígaretlurnar
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 28. sept. 1965