Tölvumál - 01.03.1986, Blaðsíða 7

FÉLAGSFUNDUR UM EININGAFORRITUN
Á síðasta félagsfundi Skýrslutæknifélagins 18.
febrúar s.l. flutti Dr. Snorri Agnarsson fyrirlestur
um EININGAFORRITUN, en Dr. Snorri varði doktors-
ritgerð S s.l. ari er fjallaði um fræðilegar skil-
greiningar og stærðfræðilega utlistun á þessari
mikilvægu vinnuaðferð við gerð tölvukerfa.
Markmið með einingaforritun er að gera forrit sem
verðmætust, en verðmæti forrita er ekki sá kostnaður,
sem fer x að bua þau til, heldur hvað þau gefa I aðra
hönd. Markmiðinu er náð með því að:
- Skipta forritum I sem smæstar einingar.
- Skil milli eininga séu sem einföldust og vel
skilgreind.
Þessi tvö markmið togast á og þarf þvl yfirleitt að
finna málamiðlunarlausn við forritun. Ef einingar
verða of smáar er hætta S því að skilin verði ekki
nægilega skýr og einföld.
Llta má á skil sem samninga milli eininga, sem 1 raun
lúta svipuðum lögmálum og samningar milli manna.
Því einfaldari og skýrari sem samningarnir eru þeim
mun auðveldara er að skilja þá og fara eftir þeim.
Skilin eru tvenns konar. Annars vegar eru lýsingar á
innfluttum atriðum, hins vegar lýsingar á útfluttum
atriðum.
Þau verkfæri, sem notuð eru 1 einingaforritun eru:
- Sjálfstæðar þýðingareiningar
- Upplýsingafal milli eininga
- Hleðsla eininga
- Einingar til almennra nota
- Frjáls samsetning eininga
Forritunarmál hafa þessi verkfæri I misjafnlega
miklum mæli. Þð er ekkert, sem hefur frjálsa sam-
setningu eininga.
Með því að líta á einingar sem innsetningar I
formúlur, svipað og þegar tölum er stungið inn I stað
bðkstafa I stærðfræðiformúlur, má búa til
7