Vísir - 22.03.1962, Blaðsíða 7
Fimmtudagurinn 22. marz 1962.
VISIR
7
URSULA BEIT SIM-
PANSANN í EYRAÐ
Það er ajkunna, að konan
er að leggja undir sig æ fleiri
svið, sem maðurinn taldi sig
einráðan á til skamms tíma.
Þannig gerist það nú æ al-
gengara í V.-Þýzkalandi, að
stúlkur gerist starfsmenn
dýragarða og hafi beinlínis
með höndum umsjá með
dýrunum, sem þar eru
geymd.
Raunar má segja, að dýra-
garðar þar í landi hafi mjög
skipt um svip frá því fyrir
stríðið. Þá voru þeir fyrst og
fremst taldir geymslustaðir
forvitnilegra dýra, sem gott
og gaman var að sýna
börnum um helgar. Nú er svo
komið, að þeir eru í raun-
inni orðnir mikilvægur þátt-
ur í skólakerfi landsins. Og
þar sem svo er komið, að ný-
tízku dýragarður er orðinn
bezti skóli í dýrafræði, hefir
dýragarðurinn í Frankfurt-
am-Main ráðið til sín
„kennslukonur". Hlutverk
þeirra er að fylgja hópum
barna um garðinn og segja
þeim allt af létta um dýrin,
sem þau skoða.
Vinnufólkseklan - skort-
ur á karlmönnum á bezta
aldri — sem gerði vart við
sig í V.-Þýzkalandi að stríð-
inu loknu, kom ekki síður
niður á dýragörðunum en
öðrum vinnustöðum, þegar
unnt var að fjölga dýrum,
sem hafa skyldi til sýnis.
Hinsvegar gáfu stúlkur sig
fram til þessarra starfa í æ
ríkari mæli, og það leið þess
vegna ekki á löngu, áður en
forstjórar dýragarðanna fóru
að ráða þær í stað karla.
Þvottur og tannburstun.
Dr. Wilhelm Windecker,
yfirmaður dýragarðsins í
Köln, er sérstaklega ánægð-
ur með stúlkur þær, sem
hann hefir í þjónustu sinni,
og kallar hann þær valkyrj-
ur sínar. Það er til dæmis
eitt hinna föstu starfa fjög-
urra stúlkna í Köln að þvo
fílnum Rani, hreinsa tenn-
urnar á karli hans, sem gef-
ið hefir verið nafnið Tóní, og
sjá á ýmsan annan hátt um
fjölda dýra af allskonar teg-
undum, bæði fiðruðum og af
öðru tagi.
Annars er starf dýravarð-
ar í nýtízku dýragarði eng-
inn leikur. Ursula Schwedler
sem starfað hefir árum sam-
an við dýragæzlu í Köln —
hún er hinsvegar fædd í
borginni Dresden, sem nú
lýtur stjórn kommúnista -
veit þetta mæta vel af langri
reynslu, er hefir reynzt erfið
og dýrkeypt á marga lund.
Það er til dæmis aðeins
fyrsta skilyrðið, að stúlkurn-
ar séu dýravinir, en næst er,
að þeim lærist að bera
kennsl á helztu sjúkdóma,
sem dýrum hættir helzt til að
fá. Þær verða að gerast eins-
konar dýralæknar, til að geta
gegnt starfinu nokkurn veg-
inn aðfinnslulaust.
Hún þarf jafnvel að vaka!
Vinnudagur Ursulu hefst
jafnan klukkan átta að
morgni, og byrjar hún þá á
að hleypa út ýmsum dýr-
anna, sem látin hafa verið
inni um nætur, að minnsta
kosti á þeim tímum árs, þeg-
ar kalt er í lofti og dýrin
geta orðið innkulsa. Síðan
er hún að öllum stundum til
klukkan sex að kvöldi, og
stundum verður hún jafnvel
að vera á sínum stað enn
lengur. Fyrir kemur, þegar
eitthvert eftirlætisdýrið
hennar er veikt, að hún vík-
ur ekki frá því alla nóttina
eins og bezta móðir.
En Ursula Schwedler er
líka ein þeirra kvenna ,sem
eru ánægðar, af því að þeim
hefir tekizt að gera áhuga-
M
KI. 8,45! Simp-1
ansinn Udo verð-
ur að beygja sig I
fyrir því, að tenn-
ur hans séu burst |
aðar daglega. -
Þetta ér mikil-
vægt atriði, því
að apar í dýra-
görðum fá ekki
þá safaríku brum-
knappa og hörðu
hnetur í matar-
æði sínu, sem
nauðsynlegt er til þess að hreinsa tennumar. Þess vegnaj
verður að nota „mannlegan“ tannbursta.
Ursula er sérstakur vinur Loga, pandabjamar frá Himalaja-
fjöllum. Hún gefur honum oft vínber og tekur hann þá eitt
og eitt með gætni úr lófa hennar.
mál sitt að ævistarfi. Hún
hefir alltaf verið mikill dýra-
vinur, og hún stendur í alla
staði jafnfætis körlum þeim,
sem starfa við dýragarðinn,
þótt karlmenn standi oft bet-
ur að vígi, þegar eiga þarf
við hin stærri dýr og sterk-
ari. En hún hefur til dæmis
alveg jafnhá laun og karlar
þeir, sem starfa ásamt henni
við dýragarðinn í Köln.
Hún fær yfirleitt útborguð
um 150 mörk á viku, og er
þar meðal annars um
greiðslu að ræða fyrir nokk-
um hluta yfirvinnu hennar
en ekki alla.
Þau bitu hvert annað.
Dýraverðir komast oft í
nokkurn vanda — ef ekki er
hægt að segja „í hann krapp-
ann“ - í viðureign sinni við
dýrin, einkum þegar verið
er að gefa þeim að eta. Þau
eru nefnilega svo lík mann-
inum og geta verið uppstökk
og í bardagahug. Þá er um
að gera að auðsýna snarræði
og hugkvæmni.
Einu sinni henti það, að
simpansi einn beit Ursúlu í
fingur. Hún kallaði og bað
aði út lausu hendinni, en
það bar engan árangur —
apinn sleppti ekki taki sínu.
Ursula var ein í búrinu hjá
honum og í skeflingu sinni
sá hún ekki annað ráð
vænna en að bíta simpans-
ann í eyrað.
„Þetta var eins og að bíta
í eyrað á svíni,“ sagði hún
síðar, en apinn varð svo for-
viða yfir að fram var komið
við liann nákvæmlega eins
og mannveru, að hann sleppti
samstundis taki sínu.
Mokalli
togbáta
nyrðra
Frá fréttaritara Vísis.
Akureyri í gær.
Mokaflí hefur verið hjá |
togbátum, sem stundað hafa
veiðar fyrir Norðurlandi und
anfama daga. Aftur á móti
hefur illa aflazt í net og á
Hnu.
Meðal þeirra báta sem
stundað hafa togveiðar frá
Akureyri er Sigurður Bjarna-
son, sem hefur landað fjór-
um sinnum með skömmu
millibili samtals 106 lestum.
Snæfellið fékk í 2 róðrum
95 lestir. Dalvíkurbátamir,
Björgvin og Björgúlfur fengu
200 lestir í vikunni sem leið,
sem telja verður ágætan afla.
Frá Ólafsfirði hafa 10 þil-
farsbátar, 4 . stórir og 6
minni .stundað netaveiðar, en
aflinn verið svo tregur að
þeir munu vafalaust hætta
við netin og búa sig á hand-
færaveiðar.
Akureyrartogararnir, þeir
sem ekki liggja þegar bundn
ir við bryggju, munu stöðv-
ast næstu daga, sá síðasti
sennilega n.k. mánudag. Þrír
þeirra liggja í Akureyrarhöfn
og sá 4. kemur inn á morgun.
^ Bandaríkjastjóm hefur harð-
lega neitað ásökunum Kúbustjórn
ar um innrásarfyrirætlanir.
► Tala talsíma í notkun í Svíþjóí
jókst um 140.000 árið sem leið o;
eru nú alls 2.893.000 og kemur
þannig eitt talsíma-áhald á hverja
3 landsmanna.