Tölvumál - 01.10.1987, Blaðsíða 18
lausar, smáar og ódýrar í rekstri. Orkufrekar verða þær
ekki, og litil þörf á dýrum hráefnum. Þar mun eina manna-
þefinn leggja af nokkrum visindamönnum i liftæknideildum og
einstaka verkfræðingi að störfum við að endurforrita
stjómkerfi færibanda eða gera við vélfæri. (ómannaðar
verksmiðjur eru reyndar til nú þegar, en viðast er þó enn
ögninni ódýrara að láta menn vinna verkin).
Landið X mun ekki þarfnast margra til núverandi fjölda-
starfsgreina, t.d. starfa i bönkum eða á rikisskrifstofum.
Orðið "skrifstofumaður" verður þá frekast kunnuglegt
sagnfræðingum. Á skrifstofum - ef þær verða þá nokkrar-
verða eftir nokkrir stjórar og e.t.v. aðstoðarmenn. Verði
atvinna til (i okkar skilningi) i landinu X, munu menn að
likindum skipa svo verkum, að úr verði t.d. tuttugu tima
vinnuvika og þriggja mánaða orlof, en laun þó sýnu betri en
nú.
Margir þegnar landsins X verða eigin húsbændur, annaðhvort
beinlinis; selja sérþekkingu eða þjónustu um svæðisbundin
eða alþjóðleg f jarskiptakerfi; eða þá sjálfra sin herrar
með þvi að gerast meðeigendur ásamt öðrum i ýmiss konar
fýrirtækjum. í raun verður það eitt erfiðasta vandamál
landsins X, hvilxk félagsleg hneisa það verður, ef menn eru
staðnir að þvi að stunda launavinnu. Þar verður litið
niður á þá, sem enn fást til að bjóða vinnu sina fala,
annaðhvort i veitingahúsi við eitthvert öngstrætið eða þá
einhverju þeirra fáu (en öflugu) fjölþjóðafýrirtækja, sem
enn hjara.
Að likindum gætir landið X þess nú, þegar þetta er skrifað,
að spara hvergi fé til æðri menntunar. (Þar verðum við
Bretar þvi að likindum strandaglópar). Og þeirri fjárfest-
ingu verður ekki ætlað það eitt að auka fjölda tæknisér-
frasðinga i landinu X, heldur jafnframt að gera fólki kleift
að nýta sér nýja möguleika, sem einnig skapa auð - hugbúnað
i viðustu merkingu orðsins. Þar kemur til allt frá
rekstrarráðgjöf til kerf isgreiningar, frá hönnun til
hugvisinda og lista.
Gera verður ráð fýrir, að landið X eigi nú þegar langtíma-
áætlun um framleiðslumál sin; áætlun, sem þegnar landsins
styðja. í landinu X deila menn e.t.v. um það, hvemig
kökunni skuli skipt, ekki um hitt, hversu baka skuli. Þær
stjómmáladeilur, sem við eigum að venjast, verða ékki á
dagskrá. Mönnum verður þá ljóst, að eftir lok iðnaðarþjóð-
- 18