Tölvumál - 01.10.1987, Blaðsíða 14

þumlungi að gildleika. Flinm slikir kubbar gátu skipst á
upplýsingum 18 milljón sinnum á sekúndu. Þessi tölva vann
hundrað sinnum hraðar en samsvarandi tölva gerði árið 1972,
hún var meira en hundrað sinnum minni og kostaði u.þ.b. tiu
sinnum minna.
Ég nefni þessar tölur til að árétta, hvemig örgjörvinn
sækir mátt til smæðar sinnar. Ódýr verður hann vegna
smæðar og hraðvirkur af sörnu sökum; og vegna smæðar hans er
hægt að nota hann á stöðum, þar sem tölvur fýrri tima hefðu
ekki rúmast. Þannig gerir hann framtiðarsýn eldri tölvu-
fræða að raunveruleika; sem sé, að tölva geti annað hvaða
verki sem er, sé á annað borð hægt að skilgreina það skýrum
orðum. Mánrikynið hefur þá loks eignast fyrstu allsherjar-
vélina.
Afleiðingin er sú, að sistækkandi svið mannlegrar starfsemi
má nú fela æ ódýrari rafeindabúnaði. Störf manna hverfa,
og þau störf, sem fyrst hverfa, eru raunar hvorki ógeð-
felldustu né hættulegustu störfin. Teiknibúnaður tölva
getur einatt annað störfum tækniteiknara og hönnuða skjótar
og betur en áður. Sjálfvirkni hefur leyst verkþekkingu
prentara af hólmi. Svo kann jafnvel að fara, að sérmennt-
aðar tölvur geri óþörf eða úrelt störf sérfræðinga,-
laekna, lögfræðinga, eða þá háskólakennara.
Reynslan bendir ljóslega til einnar niðurstöðu. Tölvan
seilist öðru fyrr í ýmis "milliliðastörf". Hún dregur úr
samskiptum þess, sem framleiðir vöru eða veitir þjónustu,
og þess, sem verka hans nýtur. Sú breyting kann að koma
niður á "milliliðum í millistétt" áður en varir, fólki á
borð við starfsmenn ferðaskrifstofa og barika ekki siður en
verkamönnum við færibönd. í sem stystu máli mun meiri
auður skapast af starfi færra fólks en áður, og þar verður
um mjög sérmenntað fólk að ræða.
Viðbrögð stjómmálamanna
Hvemig hafa nú hægri- eða vinstrisinnaðir stjómmálamenn
brugðist við öllu þessu? Þeir skírskota vitaskuld oftast
til sögunnar, og benda á, að tiltekin jafna hafi ætið
gengið upp, sem sé, að ný tækni jafngildi nýjum auði, sem
aftur jafngildi aukinni eftirspum og þá jafnframt auknum
starfstækifærum. Sú jafna mun duga okkur áfram, segja
þeir. Flestir viðurkenna þeir þó, að þetta muni gerast
hraðar en áður hefur þekkst, og þorri almennings verði að
- 14 -