Vísir - 15.09.1962, Blaðsíða 4

4
''tSIR
Laugardagur 15. sept. 1982.

' - ,
.■»»)....) ■ .■>> Ííy

Bí»»i)i, í »».*♦»» j»»»i i»i»i

->• S-W-K-.O

Séð yfir uppeldisreit í Fossvogsstöðinni, þar sem tugþúsundir greniplantna standa á beðum f skjóli
í skógræktarstöð Skógræktar-
félags Reykjavíkur í Fossvogi
hefur á undanförnum árum vcrið
komið upp stórri og góðri upp-
eldisstöð fyrir trjáplöntur, þann-
ig að þaðan er nú dreift árlega
um 300 þúsund plöntum í Rcykja
vik og nágrenni.
Það er mjög forvitnilegt og um
leið skemmtilegt að koma í
heimsókn I skógræktarstöðina í
Fossvogi. Maður kemur þar í
nýjan heim — ef svo mætti að
orði komast sem mann hafði
ekki órað fyrir áður, og hefur í
rauninni litla sem enga hugmynd
um þegar ekið er suður til Hafn-
arfjarðar, en þá er stöðin á
vinstri hönd rétt norðan við
Fossvogslækinn.
Þarna hefur tæplega 15
hektara landsvæði verið tekið
undir ræktun á trjágróðri og nú
er svo komið að þarna er risinn
upp eins konar skemmtigarður á
þessu svæði þar sem skiptast á
gróðurbeð, skjólbelti og trjálund-
ir.
Stærstur er trjálundurinn í
norðausturhorni stöðvarinnar.
Þar voru fyrstu plönturnar gróð-
ursettar 1944, eða fyrir 18 árum.
Þá voru þær ekki nema ca. 25
sentimetra háar, en nú eru þær
sem næst 650 sm. Þær, sem mest-
um vexti hafa náð. Þetta er sitka
grenilundur og hefur verið sáð
í hann bæði fræi frá Alaska og
eins og Brezku Columbíu. Það er
mjög fróðlegt og lærdómsríkt
að bera saman vöxt og þrif þess-
ara tveggja afkvæma eða stað-
brigða, og þær gefa manni áþreif-
anlega til kynna hve mikils virði
það er að velja rétta staði til
fræsöfnunar, einmitt staði sem
búa við áþekk skilyrði og eru hér
til staðar á íslandi.
í dag, á tímabilinu frá kl.
17.00 — 19.00 mun skógræktar-
stöðin í Fossvogi verða opin al-
menningi til sýnis, svo fólki, og
þá fyrst og frenist Reykvíking-
um, gefist kostur á að sjá hvað
þar er að gerast og hvernig þessi
fallegi lundur lítur orðið út, eftir
' tiltölulega fárra ára starf. Þar
ætti almenningi að verða ljóst
hverju hægt er að áorka með
skógrækt á íslandi, hversu vel
og fljótt barrtré geta dafnað,
aðeins ef sæmilega vel er að
þeim búið í upphafi.
I tilefni af þessu hefur Vísir
snúið sér til skógarvarðarins í
Fossvogsstöðinni, Einars E.
Sæmundsen og beðið hann að
segja blaðinu f nokkrum höfuð-
atriðum frá stöðinni og starfsemi
hennar.
— Það var Skógræktarfélag
Islands sem fékk land f Fossvogi
— Stöðin framleiðir eitthvað
af garðplöntum fyrir húseigendur
sem vilja koma upp trjágróðri
kringum hús sín.
— Já, nokkurn veginn sam-
kvæmt eftirspurn og þörfum, en
annars er plöntuuppeldið að lang-
mestu leyti miðað við skógrækt,
og undanfarin ár hefur bróður-
hlutinn farið til trjáplöntunar í
Heiðmörk, en auk þess nokkuð
til skógræktarfélaga í nágrenni
Reykjavíkur og loks til einstakl-
inga.
Á myndinni sést sitkagreni, sem nú er 5—6 metra hátt, en var
aðeins 25 cm á hæð, þegar það var gróðursett fyrir 18 árum.
Þessi gróður hefur vaxið upp úr mýrlendi og aldrei verið borið
að honum áburður. Stúlkan á myndinni heldur um köngla, sem
eru nú um það bil fullþroskaðir og af þeim verður á næsta vori
sáö fræi, svo skiptir mörgum þúsundum, af þessu eina tré.
— Er þetta í fyrsta sinn sem
þið sýnið almenningi stöðina?
— Nei, við höfum gert það
áður á sumrinu, en með hverju
árinu sem líður kemur æ betur
í ljós hvað unnizt hefur og hvað
unnt er að gera. Ég held að fólk
hafi bæði gagn og gaman af því
að skoða stöðina. Hún verður
opin kl. 5 — 7 síðdegis bæði í
dag og á morgun og starfsfólk
stöðvarinnar verður þar til
fylgdar og leiðbeiningar þeim
sem óska.
Lerkibrú yfir framræsluskurð í Fossvogsstöðinni. Hún er að öllu
leyti, jafnt gólf sem handrið, smíðuð úr íslenzku lerki frá Hall-
ormsstað. Að baki sést grenilundurinn, sem gróðursettur var 1944.
til umráða, samtals 9 hektara,
árið 1932. Fyrstu árin á eftir var
lítilsháttar unnið að framkvæmd-
um, en fjárskortur háði þá mjög
og dró úr allri meiri háttar starf-
semi. Seinna fengust rúmlega 5
hektarar lands til viðbótar, þann-
ig að samtals ræður stöðin nú
yfir 14 — 15 hekturum til skóg-
ræktarstarfsemi sinnar.
— Hvenær hófst starfsemiri
þar fyrir alvöru?
— Það má segja að það hafi
eiginlega ekki orðið fyrr en 1948.
En undanfari þess var stofnun
Skógræktarfélags Reykjavíkur
1946, er Skógræktarfélag Islands
var breytt f samband skógrælct-
arfélaga fyrir allt landið. Það
varð strax í úpphafi helzta verk-
svið Skógræktarfélags .Reykja-
víkur að taka að sér Fossvogs-
stöðina og annast uppeldi trjá-
plantna þar fyrir Reykjavík, ná-
grannabyggðir Reykjavíkur, svo
og að sjá um friðun Heiðmerkur
og yfirumsjón með trjáplöntun
þar og fyrirkomulagi öllu.
— Hvað telur Skógræktarfélag
Reykjavíkur marga meðlimi.
— Þeir eru nú um 1800 talsins
og það má segja, að félagið hafi
staðið sig vel I starfi sínu og
komið hugðarefnum og verkefn-
um sínum vel á veg.
— Þarna, þar sem skógræktar-
stöðin er nú var enginn trjá-
gróður fyrir?
— Ekki planta. Þetta var upp-
haflega mýrarjarðvegur sem hef-
ur verið þurrkaður upp með
framræslu. Skógræktin sjálf var
undirbúin með því að koma upp
skjólbeltum og skjóllundum til
að skýla ungviðinu. Áhrifa frá
skjólbeltunum hefur gætt mjög
og hefur sýnt okkur ljóslega hve
þýðingarmikil skjólbeltin eru
fyrir allan gróður, ekki sízt trjá-
gróðurinn á meðan hann er að
festa rætur. <
öcj ne ,ifi}lil<
ú§aib0>Í3Í i:
j