Vísir - 30.04.1963, Blaðsíða 9

VÍSIR . Þriðjudagur 30. aprfl 1963.
9
X-.
Gestir í Sundlaugum
Reykjavíkur á síðast-
liðnu ári voru um hundr
að sextíu og fimm þús-
und, ungir og gamlir.
Sumir komu til að læra
sund, aðrir til að leika
sér, enn aðrir sér til
hressingar og loks er til
hópur manna, sem trúir
því statt og stöðugt að
Sundlaugar Reykjavíkur
séu öðrum heilsulindum
betri. Fleiri dýrka „Laug
amar“, en með annað í
huga. Um 150 karlar og
konur eru þar daglegir
morgungestir. Þetta fólk
getur tæplega hugsað
sér að byrja vinnudag-
inn án þess að hafa feng-
ið sér dýfu I báðum laug
unum, farið um böðin
og þá ekki sízt náttúr-
legasta baðið af þeim
I
slöppunar, hvort farið er bæði
í heita og fskalda sturtu eftir
sundið- og hvort menn þurrka
sér inni eða úti. Það er ómögu-
legt fyrir þann, sem kemur
þangað á morgnanna fyrir
vinnutíma til að hressa líkama
og sál, og búa hvort tveggja
undir vinnudaginn, að njóta
þess fyllilega, sem þær hafa
upp á að bjóða, nema ganga í
gegnum það allt saman. Sama
gildir raunar um alla, sem
þangað koma.
‘p'yrst er að þvo sér hátt og
1 lágt í inniböðunum. Þaðan
er gengið út og byrjað með
þvf að synda f köldu lauginni,
nokkrar ferðir eftir þvf sem
tími og kraftar leyfa. Upp úr
köldu lauginni á aðeins að fara
til þess eins að stíga f heitu
laugina, mýkja vöðvana og
slaka á huganum. Eftir hæfi-
legan tíma, sjaldnast lengur en
hálftfma, liggur leiðin f heitu
sturturnar. Þar skola menn af
sér laugavatnið dágóða stund,
en úr því kemur ískalda sturt-
an til sögunnar. Hún er nauð-
synleg til að herða menn upp
á nýjan leik, eftir mókið í öll-
um hitanum. Eftir tíu mínútur
í loftbaði, í sólskýlinu, þar sem
menn jafnframt þurrka sig, eru
menn reiðubúnir til að klæða
sig. Og nokkrum mínútum síð-
ar eru Sundlaugadymar að
baki manns, sem er eins og ný-
sleginn túskildingur, hressari og
hraustari en hann var í gær.
Eflaust trúir því enginn fyrr
en hann hefur tekið á því
hversu nauðsynlegt það er að
ganga í gegnum þetta allt sam-
an — ísköldu sturturnar líka
— til að ekkert á vanti.
Það er líf og fjör f „Laugunum“.

Fjöldi manna sækir laugarnar
reglulega eftir • vinnutíma, t d.
klukkan fimm til sjö. En óhætt
er að fullyrða að morguntíminn
sé rólegasti og kannski þar af
leiðandi bezti tíminn. Um hálf
níu á morgnanna hefst sund-
kennsla, stendur fram til
klukkan fimm. Á þeim tíma og
allt þar til er lokað er stöðugur
straumur af gestum, fólk á öll-
Fjórir skólar senda börn sín f
Sundlaugar Reykjavíkur til
sundnáms, Langholtsskóli,
Laugalækjarskóli, Laugames-
skóli og Vogaskóli. Einnig efna
Sundlaugarnar sjálfar til sund-
námskeiðs fyrir börn í maí-
mánuði. Skýringuna á hinni
miklu aðsókn í Sundlaugar
Reykjavíkur er því ekki sízt að
leita meðal skólabarna.
öllum, Ioftbaðið í sólskýl
inu. Við skulum líta
þangað inn karlamegin.
Gundlaugarnar opna snemma
^ morguns, eða klukkan hálf
átta. Lögregluþjónar hafa lengi
verið manna fyrstir í laugina.
Heilu vaktirnar koma saman í
lögreglubíl, og um það leyti
sem aðrir gestir týnast inn í
„almenninginn“ má búast við
röð af lögreglubúningum á
snögum þar.
„Almenningurinn" er salur-
inn þar sem menn afklæðast,
skilja menn fötin þar eftir eða
skila þeim f fatageymsluna á
leiðinni f fyrstu böðin. Gest-
imir eiga þess einnig kost að
nota einkaklefa, án þess að
greiða aukalega fyrir þá. „Bak
við tjöldin“ er lftið herbergi
inn af fatageymslu kvenna, upp-
haflega ætlað sem kaffistofa
starfsfólksins. Þar hafa nokkrir
elztu fatagestir Sundlauganna
fengið inni. Þeir, sem njóta
þessarra „frfðinda" eru í
gamni kallaðir „baktjaldamenn-
irnir“, og í þeirra hópi eru
ýmsir af þekktustu borgurum
Reykjavíkur, sem stundað hafa
laugarnar daglega svo árum
skiftir.
Tjað er ekki sama hvernig
“ „farið er í laugarnar". Það
er ekki nóg að þvo sér, stinga
sér f laugina, synda og fara svo
upp úr. Það skiptir miklu máli
hvort farið er í báðar laugarn-
ar, hvort heita laugin er notuð
rétt, nefnilega til hvíldar og af-
Þessu má lfkja við trúarat-
höfn, sem missir gildi sitt, ef
einhverjar helgaðar venjur eru
ekki virtar og þeim sleppt úr
athöfninni.
/~Kg til eru þeir menn, sem
J ekki vilja fyrir nokkurn
mun, missa af morgunferð í
„Laugamar" á vinnudegi, frem-
ur en heittrúaður maður af
kirkjuferð. Forstjóra Sundlaug-
anná, Ragnari Steingrímssyni,
telst til að fastir morgungestir:
séu um 150, langflestir koma
fyrir byrjun vinnutfma, frá hálf
átta til tfu. Allflestir í þessum
hópi hafa sótt „Laugarnar" f
fjölda mörg ár. Meðal þeirra
em „baktjaldamennimir". í
þeim hópi má nefna hæstarétt-
arlögmennina Einar Baldvin
Guðmundsson og félaga hans
Guðmund Pétursson, læknana
Óla Hjaltested, Stefán Ólafs-
son og Jóhannes Björnsson,
Otto Guðmundsson, málara,
Gunnar Guðjónsson, forstjóra,
Björgvin f Vaðnesi, Jónas
Thoroddsen og ótal fleiri góð-
kunna borgara. Forseti íslands
herra Ásgeir Ásgeirsson, er eins
og alkunnugt er meðal þeirra,
sem lengst hafa sótt Sundlaug-
arnar, en hann er ekki í hópi
þeirra „baktjaldamanna".
Brezkur blaðamaður sem fór
með forsetanum í Laugarnar
eldsnemma einn morguninn.
hafði það eftir honum að reglu-
bundin laugarsókn væri hverj-
um manni trygging fyrir því að
fá ekki gigt í skrokkinn.
um aldri. Þótt hávaðinn og
ærslin f unglingunum, sem
sækja laugarnar mesta anna-
tímann, fari kannski f taugarn-
ar á rólegra og yfirvegaðra
fólki, em lætin engu að síður
ómissandi í laugarlífinu. Og því
má bæta við að kannski eru
„Laugarnar“ fyrst og fremst
fyrir börn og unglinga. Að
minnsta kosti eru þau lang-
stærsti hópurinn í „Laugunum".
Ymsir álitu að aðsókn að
Sundlaugunum mundi á-
þreifanlega minnka, einkum
aðsókn fastagesta, þegar hin
glæsilega Sundlaug Vesturbæj-
ar var opnuð. Hún er óneitan-
Iega nýtízkuleg með bogadregn-
um línum, mosaik á bökkum
og göngum og harðviði innan-
húss. Raunin varð samt ðnnur.
Langflestir héldu tryggð við
hlöðnu laugina, fjalirnar og
bárujámsskýlið. Jafnvel kon-
uraar.
Tjær eru margar, sem sækja
„Laugarnar" ekki síður vel
en karlmennirnir. Frú Guðrún
Laxdal Figved, sem býr á Sund-
laugaveginum, örskammt frá
„Laugunum" skreppur gjaman
í sundbol og slopp yfir götuna.
Á sama hátt mæta nokkrir ná-
grannar „Lauganna" í hópi
karlmanna, aðeins f sundskýlu
og slopp.
ITflaust jafnast þetta á við að
hafa eigin sundlaug f garð-
inum hjá sér. Segja má þó að
„Laugarnar" hafi eitt umfram
einkasundlaug. í Sundlaugunum
hitta menn gjaman kunningja
sfna, fá tækifæri til að spjalla
við þá, í heitu lauginni. Sam-
töl eiga ekki að fara fram ann-
ars staðar, ef vel á að vera.
Fleiri almenna kosti mætti
telja upp, en þeir eru margir
þess eðlis, að menn verða að
reyna gæði þeirra sjálfir. C-
hætt er að fullyrða að enginn
er svikinn eftir ferð f Sund-
Iaugar Reykjavfkur.
Sex mílna landhelgi
ákveðin í Bretlandi
Yfirlýssng stjórnarinnar fyrir 1. júní
T‘,n fastagestir lauganna eruj
* fleiri en morgungestirnir.'
Bretar hafa ákveðið að taka
upp sex mílna fiskveiðilandhelgi.
Skýrir brezka fiskveiðitfmaritið
Fishing News frá því, að það sé
aðeins tímaspursmál hvenær rík-
isstjórnin gefi út tilkynningu um
það. Er búizt við að hún verði
gefin út f lok maí.
Christopher Soames ráðherra er
!nú að undirbúa útgáfu yfirlýsing-
ar stjórnariimar um þetta mál og
hefur hann sett sér það tímamark,
að hún verði gefin út fyrir 1. júní.
Fiskimenn á minni bátum við
strendur Englands hafa lagt mjög
ríka áherzlu á það að brezka fisk-
veiðilandhelgin væri stækkuð. Þeir
hafa orðið fyrir tjóni og erfiðleik-
um vegna ásóknar erlendra fiski-
manna á veiðisvæðin og hafa kraf-
izt þessara breytlnga sem sann-
gimisatriðis eftir að fiskveiðilög-
saga flestra annarra ríkja hefur
verið víkkuð.
Þeir hafa styrkt samtök sín í
baráttunni fyrir stækkun og haldið
uppi látlausri herferð meðal þing-
manna og stjórnarinnar að fá úr-
bætur og hefur það nú orðið úr,
að stjórnin sér sér ekki annað fært
en að stækka landhelgina. Fiski-
mennirnir höfðu krafizt 12 mflna
landhelgi og er enn rikjandi óá-
nægja meðal þeirra yfir því, að
stjórnin skuli ekki hafa séð sér
fært að taka meira en 6 mflna
landhelgi.