Vísir - 22.07.1963, Qupperneq 9

V1S IR . Mánudagur 22. júlí 1963.
n
FÖGUR ATHÖFN
— sagði prófessor Þórir Kr. Þórðarson
LÁTLAUS OG
FAGUR BÚNAÐUR
Meðan á vfgslunni stóð, stóðu hundruðir manna fyrir utan kirkju, létu veður og vind engin áhrif
hafa á sig, og hlýddu á hina sögulegu athöfn.
I^réttamaður Visis átti tal við
1 prófessor Þóri Kr. Þórðar-
son í Skálholti I gær eftir vígslu
dómkirkjunnar og spurði hann
um það, hvernig honum hefðu
þótt hátíðahöldin fara fram.
Prófessor Þórir var formaður
undirbúningsnefndar hátíðarinn-
ar.
—- Hún hefur tekizt afburða
vel, svaraði hann. Undirtektir
almennings má sjá af þvi hve
hér er margt fólk þrátt fyrir
fremur slæmt veður. Athöfnin í
kirkjunni var mjög fögur.
Sérstaka athygii mina vakti
tónlistin. Tibi laus salus sit
Christe var undra vel sungið.
A thygli margra gesta í Skál-
holti í gær vakti, að engin
altaristafla er í kirkjunni. Prýð-
ir látlaus kross vegginn að baki
altarinu, sem einnig er sveipað-
ur tjöldum. Þetta er þó ekki
nema bráðabirgðalausn. í ráði
er að íslenzkur listamaður
skreyti vegginn sjálfan fyrir of-
an altarið.
Kirkjugestir f gær voru flest-
ir á því máli að inni væri kirkj-
an látlaus, fögur og stílhrein.
Framarlega í kórnum til vinstri
stendur prédikunarstóll, sem
Skálholtskirkju barst að gjöf
frá Danmörku 1650, er Brynj-
ólfur biskup reisti sína kirkju.
Prédikaði hann í stólnum og
einnig Jón Vídalín biskup.
í norðurstúkunni stendur hið
gamla altari Brynjólfs biskups.
Munu þar fara fram guðsþjón-
•ustur venjulegar í Skálholts-
sókn en háaltari verða notað við
stærri athafnir.
Altari kirkjunnar teiknaði
Sveinn Kjarval, en sinn til
hvorrar handar við það standa
tveir miklir ljósastjakar úr
smíðajámi, sem kirkjunni hafa
borizt að gjöf. Skfrnarfonturinn
er gjöf frá Færeyjum. Alls tek-
ur kirkjan 248 í sæti. í þetta
sinn var þó bætt við fleiri sæt-
um og rúmaði hún í gær 428
manns. Stólarnir eru gjöf frá
Danmörku, og einnig lýsingin
á kirkjuveggjunum.
1 kjallara kirkjunnar hefir
steinkistu Páis biskúþs vérið
komið fyrir í hvélfingu. Verður
hún þar til sýiiis almenningi,
framvegis.
skátar umferðinni af myndug-
leik og af þeirri skipulagningu,
að til einskis öngþveitis kom og
allt gekk greiðlega fyrir sig.
Bílastæði voru í túnum Skál-
holtsbæjar, og taldist lögreglu-
mönnum til, að um 500 bifreiðir
hefðu verið í Skálholti fyrir
fyrri messu. Margir fóru um
hádegið, en aðrir komu þá jafn-
harðan, og má lauslega áætla
að ufn 5000 manns hafi heimsótt
Skálholt í gær.
Svo fór einnig að stöðugur
straumur fólks var í kirkjuna
allan tímann milli messa, þröng
á kirkjugólfi og biðröð fyrir ut-
an. Stympingar urðu engar og
var haft á orði, af forráðamönn-
um, hversu vel væri um stað-
inn gengið.
Tjaldbúðaborg
í brekkunni neðan við kirkj-
una og „biskupshúsið", hafði
mikilli tjaldbúðaborg verið fyr-
ir komið. Þar voru veitingar, þar
voru sælgætissölur, pósthús,
merkja- og minjagripasala.
Nóg var að gera 1 veitinga-
tjaldinu, þar sem fólk gat hitað
sér í nepjunni með kaffisopa og
heitum pylsum, og fengið auk
þess kökur og brauð.
„Við höfum hér nóg að gera,
og veit ég sannarlega ekki hvern
ig við hefðum farið að, ef jafn
margir hefðu komið og áætlað
hafði verið,“ sagði ein kvenn-
anna í veitingatjaldinu. Það
voru kvenfélögin úr sveitinni og
nágrenninu ,sem sáu um veiting-
arnar ,og enginn kvartaði svo
við vissum til.
I pósthúsinu og umslagasöl-
unni var sömuleiðis mikið að
gera, feikilega mikið. Var sama
á hvaða tíma við gengum þar
fram hjá, þar var stöðug ös
fyrir utan.
þrátt fyrir veðurhaminn
Köld gisting
Á hæðardraginu, neðan undir
kirkjunni var margt tjalda, allt
að 30 tjöld ,og höfðu íbúar
þeirra greinilega gist þar urn
nóttina. En köld hefur sú gist-
ing væntanlega verið, vegna
slagveðursins, sem buldi um
nóttina. Veðrið og veðurspáin
hafði líka þau áhrif að færra
fólk kom ( Skálholt, en almennt
hafði verið reiknað með. Þann Strax og vígslunni var lokið þyrptist fólkið inn í kirkjuna, bæði til að skoða hana og eins til að
kost hafði það 1 för með sér, ná sæti í næstu messu, tveimur og hálfri stundu síðar.
að umferðin var mun meðfæri-
legri, og greiðfærara var um
vegina til staðarins. Lögreglan
og skátarnir höfðu haft mikinn
viðbúnað og þeir, ásamt Félagi
ísl. bifreiðaeigenda gert ýmsar
varúðarráðstafanir á vegunum.
Til einskis óhapps kom þó, og
af þeim 60 lögreglumönnum,
sem kallaðir höfðu verið út,
voru heilu hóparnir sendir aftur
til Reykjavíkur. Er það gott
dæmi um hversu slysalaust allt
gekk fyrir sig.
Eina óhappið sem að kvað,
átti sér stað í herbúðum þeirra,
sem forða skyldu óhöppum ann-
arra, þ.e. skátanna. Um miðjan
daginn fauk annað af tveim
tjöldum þeirra um koll i veður-
hamnum. Var það sjálft Sjúkra-
húsið, sem flytja þurfti fyrir
vikið í gamlan strætisvagn!
Sögulegur dagur
Klukkan 3 var hlýtt aftur á
messuna bæði utan dyra og inn-
an. Fjöldi manns var þá í Skál-
holti, og eins þegar slðari hluti
athafnarinnar 1 Skálholti þennan
eftirminnilega dag fór fram. Var
það þegar herra biskupinn tók
fyrstu skóflustunguna að vænt-
anlegum lýðháskóla I Skálholti.
Sögulegum degi var lokið.
Þúsundir manna höfðu hvorki
látið erfiða umferð né slæmt
veður aftra sér frá því, að hóp-
ast austur í Biskupstungur. Þar
fylgdist það með virðulegri og
tilkomumikilli athöfn í veður-
hæðinni. Og enginn varð fyrir
vonbrigðum. Menn komu i há-
tfðarskapi — þeir fóru í há-
tíðarskapi.
Þar hafði hvorki veður né
vindur áhrif á.