Vísir - 11.10.1963, Blaðsíða 6

6
VlSIR . Föstudagur II. október I96S.
utlönd 1 taor^un
útlönd í morg-un
utlönd
f
1
morgun
útlönd í morgun
Macmillan fer frá — Hailsham
lávarður afsalar sér lávarðartign
Macmillan hefir ákveð
ið að biðjast lausnar og
Hailsham lávarður stig-
ið fyrsta skrefið til að
verða vaiinn forsætisráð
herraefni.
Tvennt gerðist í gær
á vettvangi brezkra
stjómmála, sem vakti
heimsathygli, hið fyrra
var ákvörðun Macmill-
ans, að biðjast lausnar
frá embætti forsætisráð-
herra fyrir næstu þing-
kosningar, og í tæka tíð,
til þess að samkomulag
hefði náðst um nýja
flokksfomstu áður en
kosningabaráttan hefst
— hið síðara, að Hails-
ham lávarður boðaði
það að hann myndi af-
MACMILLAN
sala sér lávarðstign til
þess að bjóða sig fram
til þings í neðri deild-
inni, en samkvæmt nýj-
um lögum frá í sumar,
geta nú þeir ,sem erft
hafa aðalstign farið
þessa leið,
MeS þessari ákvörðun hefir
Hailsham raunverulega gefið
kost á sér sem forsætisráðherra
efni, enda er ráðstöfuninni mis
jafnlega teklð og einkum með-
al ráðherranna, en tveir aðrir
hafa einkum veriö nefndir sem
forsætisráðherraefni, þeir R. A.
Butler varaforsætisráðherra og
Reginald Maudllng fjármálaráð-
herra.
Það verður hlutverk Butiers,
sem varaforsætisráðherra að
flytja lokaræðuna á landsfund-
inum á morgun, en allir þrír
flytja þelr ræður þar í dag og á
morgun, Butler, Maudiing og
Hailsham lávarður.
Akvörðun Hailshams mun é-
reiðanlega verða til þess, að
stuðningsmenn Butlers beiti sér
enn meira en áður fyrir þvi, að
hann verði fyrir vali, en hér
kemur margt til greina. Eftir
blöðunum I morgun að dæma
hefir Butler sterka aðstöðu. The
Guardian segir hann reyndasta
stjómmálamanninn, þelrra ,sem
til greina koma, og Times telur
einnig Butler liklegastan, og
það vekur athygli, að hann tel-
ur Edward Heath mjög líklegan,
og nefnir hann sem forsætisráð
herraefni og er greinilega
hlynnt honum, þvi að blaðið
segir, að teljl menn hann of
ungan sé það Butler, sem mesta
reysluna hafi,
HOME LAS
KLÖKKUR.
Home lávarður, utanrikis-
ráðherra, las bréf Macmillans
um ákvörðun hans, og var
næsta klökkur. Vetrargarðurinn
I Blackpool fylltist á svipstundu
er Home iávarður hóf lesturinn,
og nœstum engir viðstaddra
vissu hvað til stæði, en að það
væri eitthvað óvanalegt skildist
mönnum á svipstundu. I bréfinu
sagðlst Macmillan fyrirsjáan-
lega, þurfa svo Iangan tima tii
þess að ná sér eftir uppskurð-
Framh. á bls, 5.
HEATH
Þjóðarsorg ríkir á ltallu eftlr
náttúruhamfarimar I Piavedalnum,
Getur
krabbamein
læknazt af
sjálfu
ser
Brezk blöð og útvarp skýra
frá því, að það sé staðreynd,
að krabbamein hafi læknazt af
sjálfu sér — jafnvel hafi
krabbameinssjúklingar, sem
læknar töldu algerlega von-
iaust, að fengju bata, læknazt
algerlega af sjálfu sér.
Það er vitað, að á Bretlandi
em fimm manneskjur, sem gátu
engar vonir gert sér um bata
vegna þess að þær höfðu að
áliti lækna ólæknandi krabba-
mein — en nú — eftir sjö ár —
em þær eins hraustar og heil-
brigt fólk almennt er — kemtir
sér elnskis meins.
Og nú á að fara fram könnun
um laml allt til þess að grafast
fyrir um hvort flelri slík tllfelli
séu I landinu og hafa kunnir
iæknar rannsóknina með hönd-
um. ;,
þar sem þúsundlr manna fórast,
eftir að skriður höfðu valdið geysi-
legu aur- og vatnsflóði, svo að
bærinn Largarone og mörg þorp
em nú að öllu eða að hálfu leytl
i kafi f aur og vatni. lbúar Larg-
arone vom um 2500. Talið er, að
flestir hafl farlzt, og opinberlega
er áætlað, að þar og annars staðar
hafi farlzt að minnsta kosti 3000
manns, en sú tala getur að allra
dóml reynzt allt of lág.
Menn óttuðust flóð og aurskrið-
ur fyrir ofan Vaiont-stlfluna I
dalnum og var þvl fyrir nokkru
hafizt handa um að tæma lónið
fyrir ofan hana, en því gat ekki
orðið lokið fyrr en I næsta mán-
uði. Lónið er um 7 km. langt og
eitt hið mesta I heimi.
Það var I fyrrinótt um miðnætti,
að geysimiklar aurskriður féllu
úr Tocfjalli niður I lónið, og bylt-
ist vatnið yfir stíflugarðinn undan
aur- og vatnsþunganum. I fyrstu
fréttum var talið að garðurinn
hefði brostið.
Björgunarstarfið er ákaflega erf-
itt. 1 Largarone fundust 300 lík í
nótt og voru öll grafin upp úr
aur og leðju.
Gronchi forseti hefir beitt sér
fyrir samskotum um land allf.
Álþjóða Rauði krossinn hefir
brugðið við til hjálpar og Rauði
kross margra landa, m- U- brezki
Rauði krossinn hefir sent peninga.
■«
5
Furðuleg gagnrýni
1 dag birtum við fyrst bréf
frá fmmsýningargestl um nýja
leikritlð Flónið, sem Þjóðleik-
húsið fmmsýndi I fyrrakvöld
og skrif eins dagblaðsins um
það. Gestur segir:
„í gær las ég leikdóm I dag-
blaðinu Tíminn um Flónið. Þar
tekur íeikdómarj Þess blaðs svo
urjdarlega til orða að ég get ekki
stillt mig um að gera við það
athugasemd. Hann er að ræða
um frammistöðu frú Sigríðar
Hagalín Og segir þá: „Orðræður
Sigríðar voru fálmkenndar á
lokaæfingu." Ég hefi aldrei vit-
að tjl þess fyrr að neinu máli
skipti hverpig leikarar standa
sig á æfingum leikrits, þegar
dæma skal frumsýningu. Og ég
get ekki betur séð en að það
sé frámunaleg ósanngirni að
lasta eina leikkonuna fyrir það
þótt henni hafi ekki tekizt sem
þezt upp á æfingu. Það skiptir
engu máli — og breytir þar
engu um þótt maðurinn bæti við
að leikkonan hafi staðið sig bet-
ur á fmmsýningunni.
Svona vinnubrögð hafa sem
betur fer hingað til verið ó-
þekkt I skrifum um leikrit og ég
held að þelm, sem þannig grein-
ar skrifa sé að þeim harla ift-
ill sómi. Þau sýna að þeir sem
þannig skrifa em of ókunnugir
I leikhúsum tll þess að fást við
þau efnl,“
Örninn brátf útdauður
Nú eru rjúpnaveiðimenn farn
ir að taka fram byssurnar sínar,
bera á þær olíu og fægja. Orð
ekki ómerkari manns en dr.
Finns Guðmundssonar em fyrir
þvl að rjúpunni fari fjölgandi
og hugsa því margir sér gott til
glóðarinnar. Skottfminn hefst
15. októher og verður þá eflaust
mannmargt á fjöllum og heið-
um I nágrenni Reykjavíkur. En
fjölgun veiðimanna leiðir það
einnig af sér að hættan eykst
mjög á því að þeir skjótj hvern
annan, þar sem veiðar hafa hing
að til verlð með öllu skipulags-
lausar, en ekkj ákveðinni tölft
manna beint á sérstök svæði
eins og við fuglaveiðar hjá ná-
grnnnaþjóðum okkar. En við sjá
um hvað setur.
Skot-rjúpan fellur!
Fuglavinir benda á það, að
aðeins séu nú átta fullorðnir
émir orðnir eftir á Islandi —
og að illar horfur séu á því að
þeir haldi lífi sökum eitrunár
fyrir ref og veiðjbjöllu. Mér sýn
ist að það sé ekkert áhorfsmál
að öminn er þegar dauðadæmd-
ur og líklega getur maður talið
árin á fingrurn annarrgr hand-
ar sem hann á eftir að sjást á
íslenzkum himni. Verða þá ör-
lög hans svipuð og geirfuglsins
á þessu landi og við getum ylj-
að okkur við minninguna um að
hafa sálgað honum i framtíð-
inni. Það er að segja nema Iög-
gjafarvaldið gripi hér I taum-
ana, sem það hefir ekki gert
hingað til.
.V.W.V.V.V.V.V/.V.V.V.V.V.V.V.V/.V. V.V.V.V/.V.V.V.V.V.'.V.'.W.V.VA’.V.V.-