Vísir - 16.10.1963, Qupperneq 5

Vt STR . Miðvikudagur 16. október 1963.
5
Ræða Bjarna —
Framh. af bls. 1.
vetna vera talinn mjög glæsileg-
ur kosningasigur.
MÖRG VERKEFNI.
Þá vék ráðherrann að hinum
mörgu og miklu verkefnum er
bíða úrlausnar á þessu kjör-
tfmabili. Hann sagði: Það þarf
ekki að kvíða því að verkefni
muni skorta eða að við komum
ekki auga á framkvæmdir sem
til hagsældar mundu geta orðið
éf friður helzt til að hrinda
þeim fram. En eðlilegt er að
menn spyrji hvort nokkuð hamli
framhaldi þeirra miklu framfara
sem hafnar voru á síðasta kjör-
timabili og hvort nokkuð hindri
það að hefja ný stórverkefni.
Þvf miður verður að játa að
hættur eru framundan, ef ekki
er brugðizt við þeim vanda, sem
að steðjar og gripið til þeirra
ráða, sem duga til að tryggja
áframhaldandi framfarasókn
þjóðarinnar.
VANDI I LAUNAMÁLUM. '
Þá ræddi ráðherrann þau vand
kvæði sem nú eru í launamál-
um þjóðarinnar og fara vax-
andi. Hann benti á það að fyrir
kosningar hefðu stjórnarflokk-
arnir ekki dulið það að fullt
jafnvægi hefði ekki náðst í
iaunamálum ,eins og til var ætl-
azt þegar ríkisstjórnin tók við
störfum. Ríkisstjórnin hefði mið
að við að hægt væri að lúta for-
sjá atvinnurekendasamtakanna
og launþegasamtakanna í þeim
efnum, en því miður hefði oft
farið verr en skyldi og ríkis-
stjórnin orðið að blanda sér í
málið. Samt hefði ekki tekizt
að koma i veg fyrir of miklar
hækkanir og þær hækkanir
hefðu haldið áfram að vaxa síð-
ustu mánuðina.
Launamálin eru hér í meira
ólestri en með mörgum öðrum
þjóðum, sagði ráðherrann. Rakti
hann sfðan ítarlega að hvorki
Alþýðusambandið né Vinnuveit
endasambandið væru svo sterk
samtök sem nauðsynlegt væri
og það hlyti að leiða til upp-
lausnar að láta samningsréttinn
liggja f höndum svo margra að-
ila sem raun bæri vitni um.
Nauðsynlegt væri að komið
væri á föstu hlutfalli innan
verklýðshreyfingarinnar um
laun hinna einstöku starfshópa.
ORSAKIR ÓRÓANS.
Þá rakti ráðherrann orsakir
óróans í efnahagslífi þjóðarinnar
síðustu misserin. Væri þar eink-
um til að telja hina miklu síld-
veiði sumarið 1962. Þjóðin öll
hefði hagnazt á hinum góða afla
en þó hefði það verið tiltölulega
lítill hópur sjómanna, sem hinar
mjög háu tekjur hlaut. Þessar
háu tekjur, sem sízt bæri að
telja eftir til hinna dugandi sjó-
manna, hefðu svo valdið þvf að
aðrir tóku að gera launasaman-
burð. Auk þess leiddi hið aukna
fjármagn til meiri framkvæmda,
aðallega í húsbyggingum og þá
hófust yfirborganir og aukin eft-
irspurn eftir vinnuafli. Órói á
vinnumarkaðnum fylgdi þannig
í kjölfarið. Okkar litla þjóðfélag
er þvf miður svo lítið, sagði
ráðherrann, að tekjur nokkurra
fiskimanna geta sett hér allt úr
skorðum, þótt það myndi hafa
næsta lítil áhrif í ekki stærra
landi en Noregi. Vertfðin í sum-
ar hefir hins vegar ekki gefið
nægar tekjur til þess að taka við
innflutningi, sem það fjármagn,
sem til varð í fyrra, sækir nú
eftir.
Síðan rakti ráðherrann hvern-
ig hinar vaxandi tekjur í fyrra
höfðu í för með sér mikla hækk-
un landbúnaðarverð í haust. Það
tjáir ekki bæði að segja að
bændur fái of mikið og líka að
neita að leggja sig undir gerðar-
dóm, eins og bændur búa við.
Ef launþegar telja hlut bænda
of ríflegan ættu þeir að vera
fúsir til þess sjálfir að Ieggja
sig undir slíka lögþvingun.
KJARADÓMUR.
Þá væri þess einnig að gæta,
að kjaradómur veldur nokkrum
óróa, þótt enn hafi hækkuð laun
ríkisstarfsmanna ekki haft áhrif
til verðhækkana. Við í ríkis-
stjórninni erum ekki fremur en
aðrir að öllu leyti ánægðir með
úrskurð kjaradóms, en við verð-
um að hlíta þeim dómi eins og
aðrir, og sérstaklega er rétt að
menn hafi það hugfast að launa-
mismunur var orðinn svo lítill,
að mjög erfitt var að halda hæf-
um mönnum við störf hjá rík-
inu og raunar var launakerfið
allt að riðlast.
Þá vék ráðherrann að þvl öng-
þveiti í launamálum, sem nú
hefði skapazt og hvernig leysa
bæri vandann.
Gengdarlausar kröfur væru nú
hafðar uppi og ef við þeim væri
orðið mundi annaðhvort blasa
við stórfelld gengislækkun eða
algjör stöðvun. Spurningin væri
elcki um það nú hvort unnt væri
að bæta auknum kostnaði ofan
á frystihúsin og fiskiðnaðinn,
heldur hvort þau gætu staðist
þau laun sem nú væru greidd.
Ræddi ráðherrann síðan um
nauðsyn þess að forðast gengis-
lækkun, eins og greint var hér
að framan, en spyrna við fótum
og treysta gildi krónunnar.
TRAUST. VERÐIR
Ræðu sinni lauk ráðherrann
með þessum orðum:
„Okkur greinir á um margt
við stjórnarandstæðinga. Þeir
vilja viðreisnarstjórnina feiga,
en ég hygg að þeir sjálfir hljóti
að skilja að timi hinnar gömlu
kjarabaráttu er liðinn. Gleggsta
dæmið um það er að hinir verst
launuðu hafa yfirleitt orðið
verst úti. Slík barátta hlýtur að
heyra fortíðinni til. Við í stjórn-
inni viðurkennum að reyna verð-
ur að finna einhver ráð til þess
að þeir sem verst eru settir fái
raunverulegar kjarabætur, og
stjórnin mun leggja sig alia fram
um að það geti orðið.
Fyrirfram vil ég ekki telja
vonlaust að andstæðingarnir
skilji að nú er nóg komið f kapp
hiaupinu um kauphækkanir. Við
munum í iengstu lög leitast við
ao ná samkomulagi um þau ráð,
sem grípa þarf til og leita sam-
starfs um þau við andstæðing-
ana. En á sama veg og við hljót-
um að vera þakklátir fyrir hið
mikla traust sem viðreisnar-
stjórninni var sýnt í kosningun-
um í sumar, þá gerum við okk-
ur ljósa hina miklu skyldu, sem
á okkar herðum hvílir.
Ég treysti því að hvorugur
stjórnarflokkurinn víki sér und-
an þeirri skyldu, heldur verðum
við áfram þess trausts verðir,
sem þjóðin sýndi okkur“.
Að lokinni ræðu ráðherra tóku
þessir til máls: Sigurður Magn-
ússon, Kjartan Ólafsson og Sig-
urjón Bjarnason.
Þrjár umsóknir um nýju
prestsembættin í Reykjavik bár-
ust á síðasta degi, en umsóknar
fresturinn rann út í gærkvöldi.
Eru umsækjendur þá orðnir 15
um 6 embætti. Frá 12 þessara
umsókna og umsækjendum var
sagt f blaðinu í gær, og verður
nú sagt frá hinum nýju umsækj-
endum. Þeir eru séra Ingólfur
Guðmundsson, sem sækir um
Bústaðaprestakall, séra Leó
Júliusson á Borg á Mýrum, sem
sækir um Ásprestakall og séra
Yngvi Þórir Árnason, Prest-
bakka f Hrútafirði, sem sækir
um Háteigsprestakall.
Séra Yngvi Þórir Ámason er
fæddur 1916 í Reykjavík sonur
Bjarna ívarssonar bókbindara,
bónda og sjómanns í Litla-Seli
í Reykjavík og\Ragnheiðar Magn
úsdóttur, Blöndal, prests í Valla
nesi, konu hans. Kjörfor-
eldrar: Árn; verzlunarmaður í
------------------------------®
30 báSsir —
Framh. af bls. 16.
haga. Um kl. 9 urðu þrír árekstrar
svo til samtímis, en þeir voru á
Miklatorgi, á Laugavegi móts við
Ás og loks á gatnamótum Nóatúns
og Laugavegar. KI. 9,05 er svo síð-
asti áreksturinn, sem hér kemur
við sögu, en hann varð á mótum
Kalkofnsvegar og Sölvhólsgötu.
Enginn árekstur hafði orðið f
Kópavogi í morgun og aðeins einn
f Hafnarfirði, og þykir það vel
sioppjg.^
I gær valt bifreið á vegmum
heim að Kleppi. 1 bifreiðinni voru
hjón, og sat konan við stýrið. Hvor
ugt þeirra mun hafa meiðzt.
Að fengnum upplýsingum frá
götulögreglunni í morgun hefur
hún á tímabilinu frá 1. —15. þ. m.
haft afskipti af 170 árekstrum og
slysum í Reykjavík, sem er langt
fram úr öllum hliðstæðum árekstra
og slysatölum sem um getur í sögu
lögreglunnar fyrr og síðar á jafn
skömmum tíma. í septembermán-
uði öllum höfðu orðið 275 árekstr-
ar, en sá mánuður var metmánuður
í árekstrum fram að þessu.
Nær 500 —
Framh. af bls. 1.
koma svo þeir nem-
fóru utan á þessu
en í staðinn
endur, sem
hausti.
Enn liggja ekki fyrir upplýsingar
um hve margir þeir eru. Þess er
að geta, að fslenzkir nemendur er-
lendis kunna að vera nokkru fleiri
en segir hér á eftir (innan sviga
tala nemenda í háskólum):
Danmörk 207 (80), Svíþjóð 75
(30), Noregur 74 (35), Vestur-Þýzka
land 158 (130), írska lýðveldið 1
(sem Ies írskar bókmenritir í há-
skóla), Skotland 27 (24), England
og Norður-írland 155 (26) þar af
6 í N.Í., Finnland 5 (4), Frakkland
31 (17), Sviss 8 (3), Austurrík; 6
(6), Spánn 4 (4), Holland 1 (há-
skóla), Bandaríkin og Kanada 116
(46), Austur-Þýzkaland 8, Sovét-
ríkin, PóIIand, Tékkóslóvakía: Einn
í hverju Iandi en um löndin austan
„tjalds" eru engan veginn tæm-
andi upplýsingar fyrir hendi.
Leiðrétting
í frétt blaðsins í gær um al-
mannavarnir varð misritun. Stóð f
greininni að kanna ætti birgða-
rými, en átti að vera byrgjarými.
Séra Leó Júlíusson er fæddur
árið 1919 í Bolungavfk, sonur
hjónanna Júlíusar formanns þar
Sigurðssonar og Önnu Guðfinnu
Guðmundsdóttur. Lauk stúdents
prófi frá Menntaskólanum á
Akureyri 1941 og embættisprófi
í guðfræði frá Háskóla íslands
1945. Stundaði framhaldsnám í
trúarheimspeki og trúarlffssál-
arfræði við Kaupmannahafnar-
háskóla 1951-1952. Var sóknar-
prestur í Hofsprestakalli, Álfta-
firði (Djúpavogi) 1945 — 1946 er
hann var kjörinn prestur að
Borg á Mýrum og hefir gegnt
því embætti síðan og einnig
þjónað nágrannasóknum all-
lengi. Séra Leó hefir fengizt mik
ið við kennslustörf, verið stunda
kennari við Miðskólann í Borgar
nesi sfðan 1947 og kenndi við
tœndaskólann á Hvanneyri um
skeið. Hann hefir starfað lengi
að æskulýðs- og bindindismálum
og haft barnastúku í Borgarnesi.
Séra Leó Júiíusson er kvæntur
Önnu Sigurðardóttur af Akra-
nesi og eiga þau tvö börn.
Reykjavík Gíslason og Sigur-
björg Sigurðardóttir k. h.
Lauk stúdentsprófi frá Mennta
skólanum í Reykjavfk 1938 og
embættisprófi í guðfræði frá Há
skóla íslands 1944. Settur prest
ur í Arnamesprestakalli sama ár
og þjónaði þvf til ársins 1948
að hann fékk veitingu fyrir
Prestbakka í Hrútafirði og hef-
ur þjónað þar síðan og einnig
þjónað nágrannaprestaköllum.
Séra Yngvi stundaði framhalds-
nám f samstæðilegri guðfnæði
og Kirkjusögu við Kaupmanna-
hafnarháskóla 1952 til 1953 og
hefir starfað við Héraðsskólann
að Reykjum í Hrútáfirði.
Kvæntur er hann Jóhönnu
Helgadóttur læknis í K^flavík
og eiga þau 8 börn.
Séra Ingólfur Guðmundsson
fæddist að Laugarvatni árið
1930, sonur hjónanna Guðmund
ar Ólafssonar kennara þar og
Ólafar Sigurðardóttur. Hann
lauk stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum á Akureyri 1951 og
næsta ár stundaði hann guð-
fræðinám í Safnaðarháskólanum
í Ósló, og var aftur þar síðar við
nám. Árið 1954 tók hann próf
í ýmsum greinum í Guðfræðj-
deild Háskóla íslands en em-
bættispróf tók hann ekki fyrr
en vorið 1962 og var settur
prestur á Húsavfk s.I. ár. Séra
Ingólfur hefur unnið fjölþætt
störf og hefir almennt kennara
próf og íþróttakennarapróf í
ýmsum greinum auk embættis
prófs síns. Hann hefir gegnt
kennslustörfum í Reykjavík m.a.
í gagnfræðaskólanum við Hring
braut, starfað í lögregluliði borg
arinnar, ferðazt mikið erlendis
á mót og fundi á vegum kirkj-
unnar og Ungmennafélags ís-
lands. Hann vann að undirbún-
ingi norræna æskulýðsmótsins á
Laugarvatni 1954, átti sæti í
Stúdentaráði Háskólans um
skeið og var fulltrúi þess á
stúdentaráðstefnu á Ceylon, hef
ir átt sæti í stjórn Kristilegs
Stúdentafélags og hefir unnið
mikið að sumarbúðastarfi á veg
um kirkjunnar. Séra Ingólfur er
kvæntur Áslaugu Eiríksdóttur
og eiga þau 3 börn.
t
Maðurinn minn faðir okkar og tengdafaðir
JÓN PÉTURSSON
viktarmaður, Akranesi,
verður jarðsunginn fimmtudaginn 17. okt. Athöfnin hefst
með húskveðju að heimili hans Vesturgötu 77 Akranesi
kl. 2 e.h. Blóm og kransar afbeðið, en þeir sem vildu
minnast hans eru beðnir að láta sjúkrahús Akraness
njóta þess.
Guðrún Jóhannesdóttir
börn og tengdabörn.
t
Eiginkona mín og móðir okkar tengdamóðir og amma
RAGNMLDUR MAGNÚSDÓTTIR
Laugarnesveg 88,
sem lézt á Borgarsjúkrahúsinu 11. þ. m. verður jarð-
sungin fimmtudaginn 17. október kl. 10,30 i Fossvogs-
kirkju. Jarðarförinni verður útvarpað.
Ingibjartur Jónsson og böm.