Vísir - 16.11.1963, Qupperneq 7

V1SIR . Laugardagur 10. nóvember 1963.
■HW
Ingimundur flugstjóri. Ljósm.
Vísis B.G. \
Straumfaxi hafði ekki
fyrr sleppt hjólunum af
Reykjavíkurflugvelli, en
60 forvitnir farþegar
teygðu sig í áttina að
glugganum. Ferðinni var
heitið á gosstöðvarnar
suðvestur af Vestmanna
eyjum, og mikilli spenn-
ingur og eftirvænting
ríkti meðal farþeganna.
— Um klukkan 4 í gær
höfðu 444 farþegar flog-
ið með Flugfélaginu á
gosstöðvarnar frá Rvík,
auk þess flugu 28 farþeg
ar frá Akureyri.
Um leið og hlaðfreyjan opn-
aði dyrnar á afgreiðslusal Flug-
félagsins, sem sneru út að flug
vellinum þyrptust farþegarnir
út. Allir vildu fá sem bezt sæti
og auðvitað vildu allir sitja við
giugga. Það glumdi í títuprjóns

Allir reyndu aö sjá sem bezt, meðan sveimað var yfir gosstöðvxmum.
Á SVEIMI KRINGUM GOSEY
Brynjólfur Kjartansson.
hælum kvenfólksins, þegar það
hljóp í áttina að Straumfaxa,
og margur ístrubelgurinn blés
úr nös.
MAMMA, MAMMA,
ÉG SÉ GOS.
Klukkan var 2,08 í gærdag,
þegar Straumfaxi hóf sig á loft
af Reykjavíkurflugvelli. Rétt
eftir að flugvélin hafði tekið
sig á loft .heyrðist mikið gleði-
óp frá lítilli, dökkhærðri hnátu,
er sat fyrir aftan okkur.
„Mamma, mamma, ég sé gos,
sjáðu svarta reykinn.“ Móðirin
leit út um gluggann, sussaði á
telpuna og sagði henni svo, að
þetta væri reykur frá rusli við
Elliðaár.
náðu hámarki, er Straumfaxi
fyrir ofan dyr flugstjórnar-
klefans, byrjuðu farþegarnir
að taka hulstrin af myndavél-
um og sjónaukum, og margir
tóku fram landabréf. Umræðu-
efnið var aðeins eitt. Hið mikla
gos í hafinu suðvestur af Vest-
mannaeyjum.
GOSSTÖÐVARNAR
SJÁST.
Skömmu eftir að flugvélin var
komin f loftið, sáu farþegarnir,
sem sátu hægra megin f vélinni,
gráan gosmökkinn stíga upp úr
hafinu. Sjónaukum var lyft og
margir byrjuðu að mynda. Sum
ir, sem sátu hægra megin í vél-
inni, færðu sig yfir. Fólkið
skiptist á sætum, og menn
tóku að lýsa undrinu hver fyrir
öðrum. Tveir gráðugir ljósmynd
arar höfðu troðið sér fram í
flugstjórnarklefa, og aðstoðar-
flugmaðurinn, Geir Gíslason,
vék úr sæti sínu, svo að þeim
gæfist meira rúm til mynda-
töku. Reykjarsúlan hvarf sýn-
um farþeganna, sem sátu
vinstra megin, og brátt fór hún
að sjást hægra megin. Við sá-
um, að Þórður á Sæbóli hafði
fengið sér sæti á milli stólanna
á ganginum ,til þéss að eiga
þess kost að kíkja út án mik-
illar fyrirhafnar báðum megin.
Spenningurinn og forvitnin
náði hámarki ,er Straumfaxi
sveimaði kringum Gosey undir
öruggri stjórn Ingimundar Þor-
steinssonar, flugstjóra. Svartir
strókar af vikri og ösku þeytt-
ust upp í loftið með stuttu milli
bili, Gufumökkinn lagði nokkur
þús. metra upp í loftið, og
hnyklar mynduðust, bólgnuðu
síðan út ©g sigu í SSV með
vindinum, og dökkt öskuregnið
féll f sjóinn.
Einu sinni mátti greina hraun
ið, sem hlaðizt hefur upp á
gigbörmunum.
Ný eyja hefur myndazt. Að
vestan sást varðskipið Albert
eigi langt frá staðnum.
Meðan Straumfaxi sveimaði
kringum staðinn, rfkti að mestu
þögn í vélinni, farþegarnir
skiptu um sæti, svo að allir
gætu setið einhverja stund við
glugga, yfir 40 myndavélar
voru með í ferðinni og
voru þær óspart notaðar.
Eftir að flugvélin hafði flogið
kringum staðinn, lægst í 1
þús. feta hæð, var snúið við
heim á leið. — Nokkrir farþeg-
anna fara að ræða um nafn á
eyjuna, og flestum ber saman
um, að Gosey sé bezta nafnið.
VARMEY, UPPLYFTING
OG SJÓNARHÓLL.
Við röbbuðum lítið eitt við
Þórð á Sæbóli, og var hann
fljótur að stinga upp á nöfn-
um. „Ég hef látið mér detta
í hug þrjú nöfn: Varmey, Upp-
lyfting og Sjónarhóll“. Þórður
sem var með frúna í ferðinni,
ljómaði allur, um leið og hann
bætti við: „Þetta var stórkost-
legt. Ég fór á fyrsta degi, þeg-
ar Hekla gaus, og gleymi þeirri
sjón aldrei, og sama má segja
um þetta“.
í tveimur öftustu sætunum f
vélinni sátu Magnús Jóhannes-
son byggingarfulltrúi og Ólaf-
ur Pálsson, byggingarmeistari.
Þeir voru báðir sammála um,
Framh. á bls. 6.
Um Austurstræti
Stundum er rætt um að loka
fyrir bifreiðaumferð f Austur-
stræti. Úr þessu hefur þó aldrei
orðið nema á stórhátíðum,
þjóðhátíðardaginn og fyrir jólin,
þegar verzlunin er mest. Augu
manna eru smátt og smátt að
opnast fyrir því að Austurstræti
er orðin alltof lítil og mjó gata
til að bera alla þá umferð sem
á hana leggst, jafnvel virka
daga, einkum um aðalviðskipta-
tímann.
Þetta ástand á eftir að
versna enn frekar. Nú er verið
að byggja miklar verzlunar- og
skrifstofubyggingar í þessarri
litlu götu, fleiri hyggja þar á
sams konar framkvæmdir. Á-
standið batnar þess vegna ekki,
þvert á móti, enda bifreiðaeign
landsmanna í örum vexti.
Þótt Austurstræti yrði gert
að göngugötu, eingöngu, er
ekki þar með sagt að verzlun
þar minnki. Hún mundi senni-
lega aukazt. Það væri þvi ekki
óeðlilegt að verzlanir við Aust-
urstræti iegðu eitthvað fram
upp í kostnaðinn við þessar
breytingar. Það væri eðlilegt að
leggja hellur, koma upp litlum
styttum og gosbrunnum og smá-
tjörnum og gróðri. Hugsanlegt
er að þar verði lítill útiveitinga-
staður rekinn á sumrin.
Það er jafnvel ekki fráleitt að
byggja yfir Austurstræti, úr
gleri eða einhverjum öðrum
gegnsæjum efnum, þak, ser
mætti opna, þegar sólar nyti
en loka í úrkomu.
Hvað sem þakinu líður, gæti
Austurstræti verið einstæð með-
al gatna í Reykjavík ef þessari
hugmynd, eða einhverju skyldu
yrði hrundið í framkvæmd.
En ýmislegt þarf að gera að
auki. Finna verður bifreiða-
stæði í stað þeirra, sem lögð
yrðu niður, og meðan bifreiða-
stæðið í vesturenda Austur-
strætis er notað þarf að breyta
þar innkeyrslu. Hugsanlegt er
að tengja Austurstræti við
Austurvöll, raunar sjálfsagt,
með umbótum í Pósthússtræti,
á litlum kafla. Nota mætti
Pósthússtrætið, milli Austur-
strætis og Hafnarstrætis, fyrir
Utinn, snotran veitingastað eða
hvað sem mönnum annars dytti
í hug.
Ögmundur.
Þórður á Sæbóli virðir fyrir sér gosstöðvarnar,
! •/ ' ! 1 i • ( .
f ♦ » • '