Vísir - 04.02.1964, Blaðsíða 3
V í S IR . Þriðjudagur 4. febrúar 1964.
3
Loksins kom snjórinn. Hann
hefur Iöngum verið elskaður og
hataður á víxl. Bíleigendur hata
hann, þegar þeir koma að bílum
sínum f kafsnjó á morgnana og
eiga f erfiðleikum með að ræsa
þá, eða þá að þeir sitja fastir i
einhverjum skaflinum og geta sig
hvergi hreyft.
Börnin elska snjóinn og það er
verkefni MYNDSJAR I dag að
sýna börnin að Ieik í snjónum.
Ljósmyndari Vísis ók um borgina
og tók fjölda margar myndir og
hér birtist nokkrar þeirra.
Það var sama hvert ljósmynd-
arann bar. Alls staðar var gáski
og fjör hjá börniinum. Á Arnar-
hóli voru haldnir „litlir Olym-
píuleikar“ þar sem öll verðlaun
runnu til íslendinga, og í Lang-
holti voru nokkur börn að byggja
sér lítið snjóhús í skjóli stein-
steypurisanna tveggja. Það var
líf og fjör og eflaust hafa litlu
börnin verið eins þreytt eftir
fjörugan Ieik eins og bileigendurn
ir sem þurftu að ýta bílnum út úr
sköflum hvað eftir annað.
Á blettinum milli Snorrabrautar og Þorfinnsgötu, þar sem jámsmiðurinn hans Ásmundar stendur, renndu
börnin sér á rassinum niður stutta en bratta brekku.
iii i borginni uno sér vel i snjónum
„Smá-olympíuleikar" á Arnarhóli
... og öSS verðlaun til íslendinga
Unga skíðakonan hafði heyrt getið um systurnar frönsku sem sigra
alla á Olympíuleikunum. Og hér var hún að reyna sig í brekkunum
í fyrsta sinn. Fall er fararheill, — og hver veit nema þessi litla
eigi eftir að ná langt í svigi og stórsvigi.
Stíllinn hjá þessum á eflaust eftir að batna, verða mýkri og fjaður-
magnaðri. Snáðinn er nýstaðinn upp úr fönninni — og myndar-
inn hefði „skotið hanri niður“ því sekúndubroti eftir var hann enn
fallinn.
Á fullri ferð niður Arnarhól. Landnámsmaðurinn horfir á afkomendur sína með velþóknun. (Ljósm.
Vísis I.M).